Կրթական համակարգի բարեփոխումների մարտահրավերներին հանդիման ՝ 21-րդ դարն իրականության իր իրավունքով ցրեց հետանկախական մեր ողջ ռոմանտիզմն առ այն, թե մենք, թոթափելով խորհրդային համակարգը, պիտի սիրվենք ու փայփայվենք։

Օրեր առաջ Երևանում մի հակահայ տգետ տեսագրել և տարածել էր «Պաշարված Լենինգրադի երեխաներին» նվիրված հուշարձանի պղծումը, որը մեծ արձագանք գտավ Մոսկվայում և Հայաստանում գործող ռուսամետ շրջանակների մոտ:

Ժաննայի ղեկավարած ԿԳՄՍՆ-ն պարզաբանում չունի՞ 5-րդ դասարանի Մայրերիի գրքի պահով, որտեղ «համագործակցություն» թեմայի շրջանակներում հայաստանցի երեխաներին մատուցվում է ադրբեջանցի հեղինակ Արզու Սոլաթնի «Մեր բակի պատմությունը» ստեղծագործությունը:

ՔՊ-ի ողջ գործունեությունն ապազգային է, դա ադեն չեն էլ թաքցնում ու կոնկրետ հայ ազգի համար էքզիստենցիալ սպառնալիք են դարձել: Այստեղ երկրորդ կարծիք չկա. ով ընդդիմանում է այդ ամենին՝ հայ է, ցավ ու վտանգ է զգում սեփական տեսակի համար: Իսկ ով չեզոք է այս ամենում, ու իր համար մեկ է, դրանք ուղղակի կենվորներ են այս հողի վրա ու գենետիկ ոչ մի բան իրենց չի կապում էս հողի հետ:

Ադրբեջանցիները Ստեփանակերտում ավերել են Արցախի հերոս Աշոտ Ղուլյանի (Բեկորի) հուշարձանը:

Հայաստանի ԽՍՀՄ կազմում եղած տարիներին որոշակիորեն կտրվեց հայ հասարակության կապը իր Գոյաբանական Կոդի նախահիմքերից:

ՈՒ կրկին հորդուն կարկտահարվում է հայոց 5000-ամյա ազգապետական տաճար-տունը: Կիսալուսին յաթաղանը զորագնդեր է հանում փողոց: Թուրանաթուրքական երազանքն անկախ Հայաստանում կարծես թե միս ու արյուն է ստանում: Խնկարկու կռապաշտների ենիչերիական ավանգարդը հերթական գրոհն է ձեռնարկում: Թիրախում մեր ազգային պետական ինքնության գլխավոր պատվարն է` Մայր Աթոռ Սուրբ Էջմիածինն ու Վեհափառը հայոց:

Հայաստանի, այստեղ ապրող հայերիս և, ընդհանրապես, հայ ժողովրդի համար շատ կարևոր է, որ ՌԴ արտգործնախարարության պաշտոնական ներկայացուցիչ Մարիա Զախարովան դատապարտելով Երևանի Վահագն Դավթյանի անվան զբոսայգում գտնվող «Շրջափակված Լենինգրադի երեխաներին» հուշակոթողի մոտ կատարված հանցագործությունը, հայտարարել է, որ «Հայ ժողովրդի կողմից կատարվածը չընդունելու սուր արձագանք է զգացվում»:

Собеседник irates.am- эксперт в области внешней политики, обороны и безопасности ГРИГОРИЙ ТРОФИМЧУК

Կառավարության «e-draft» կայքում դրված որոշման նախագծով փորձ է արվում մի խումբ պատմաբանների առաջարկով «Հայոց պատմություն» դասընթացի անվանումը փոխարինել «Հայաստանի պատմություն» արտահայտությամբ։ Հիրավի հաջողված և համընդգրկուն եզրույթից հրաժարվելը բացատրվում է այն պատճառաբանությամբ, որ «Հայոց պատմություն» անվանումը «... հնարավոր է դարձնում այդ պատմությունը նաև առանց պետության և պետականության»: Միաժամանակ առաջարկվում է ընդօրինակել այլ երկրներում ընդունված ձևաչափին՝ «Ղազախստանի պատմություն», «Հնդկաստանի պատմություն» և այլն: