Հայաստանի ու հայ ժողովրդի դեմ չարիքը նախ և առաջ հունցվում է այստեղ՝ Երևանում, իշխանությունը զավթած ոհմակի ձեռամբ:

Հայ առաքելական եկեղեցին պետություն ունենալու ու այն փրկելու համար, անկախ նրանից, թե որ ներքաղաքական ուժերի հետ ինչ հարաբերությունների մեջ է, ու այդ քաղաքական (ընդդիմադիր կոչվող) ուժերը ինչ ունեն եկեղեցու առանձին սպասավորների դեմ, պետք է ձիգ ու կայուն կամք դրսևորի օտար եկեղեցական կառույցների հետ իր շփումներում, քանի որ պետությունը վերածնվելու է նաև եկեղեցու ձեռամբ:

Սյունիքի հարձակման մասով կարծես կոնսենսուս չկա գոնե այս պահի դրությամբ. այլ տարբերակ են խաղարկելու հավանաբար: Քաոս ու անջատում ներսից:

Վանգայություն չէ կանխորոշել գործող իշխանությունների, մասնավորապես, «ֆենոմենալ» վարչապետի յուրաքանչյուր հաջորդ ասելիքն ու անելիքը:

Եթե Արցախը 1991 թվականի Ալմա-Աթայի հռչակագրով ճանաչված է եղել որպես Ադրբեջանի անբաժան մաս, ինչու՞ եք երեք տարի շարունակ զորակոչն ուղարկել Աղդամ ու Ջաբրայիլ:

Ռուսաստանի նախագահ Վլադիմիր Պուտինը հրամանագիր է ստորագրել, որով թույլատրել է տնտեսապես կարևոր նշանակություն ունեցող կազմակերպություններին և նրանց բաժնետեր հանդիսացող անձանց չհրապարակել իրենց գործունեության մասին տվյալները։ Միայն պետական մարմինները կարող են պահանջել այդ տվյալները, սակայն դրանք հրապարակելու իրավունք չունեն։

Պետության ցանկացած քաղաքացու անվտանգությունը բաղկացած է երկու հիմնական բաղադրիչներից՝ ֆիզիկական և հոգևոր:

Հայոց բանակի 32-րդ տարեդարձին ծանր խոհեր են համակում. Հայաստանի այսպիսի ղեկավարներով, Ցռան Վերգո գեներալներով կարո՞ղ ենք հաղթանակներ տոնել, պետբյուջեում 6 միլիոն դոլար կար Սնուփ Դոգի երևանյան չկայացած համերգի համար, ինչո՞ւ գումարներ չեն տրվում 2020 թվականի պատերազմում ահռելի քանակի զենք ու զինամթերք կորցրած բանակի ամբողջովին վերազինման համար, զենքի փոքր խմբաքանակ արտերկրից դեռ Հայաստան չեկած այդ մասին ինչո՞ւ է տարփողվում՝ թշնամուն տեղյակ պահելով այդ զենքերի պարամետրերի մասին։

Ա՛յ «խելոքներ», Կիլիկիան, Փոքր Հայքը, Կոմմագենեն, հայկական գաղթօջախները հետագայում նաև Սփյուռքը «Հայաստանի պատմության» մեջ մտնու՞մ են։

Քաղաքական լրբությունը սահմաններ չի ճանաչում: Իշխանությունից ու նրանից կից փորձագիտական շրջանակներից հակադարձելով հնչող մեղադրանքներին, թե Փաշինյանը նոր Սահմանադրություն է մշակում՝ Ալիևի և Էրդողանի պահանջով, ակնարկում են, թե Անկախության հռչակագիրը (կամ դրա որոշ կետեր) նույնպես դրսի թելադրանքով են ընդունվել: