Աշխարհը համակ ուշադրությամբ հետևում է Մերձավոր Արևելքի հետ կապված զարգացումներին. գլխավոր հարցը՝ կհարվածի՞, արդյոք, Իսրայելն Իրանին, ինչն անկասկած կհանգեցնի Իրանի նոր և ավելի հզոր պատասխան հարվածի և, որպես այս ամենի շարունակություն, Իսրայելի և Իրանի միջև լայնածավալ պատերազմի, ավելին՝ տարածաշրջանային մեծ պատերազմի:

Ս. թ. ապրիլի 5-ին ԱՄՆ պետքարտուղար Բլինքենը և Եվրահանձնաժողովի նախագահ ֆոն դեր Լյայենը Հայաստանի Հանրապետությանը համառորեն խորհուրդ էին տալիս ընթանալ «տարածաշրջանային ինտեգրացիայի» ճանապարհով, այսինքն՝ քաղաքականապես, տնտեսապես, մշակութապես և անվտանգության առումով միատեղվել ու առկցվել Ադրբեջանին ու Վրաստանին՝ Թուրքիայի ընդհանուր ղեկավարության ներքո...

Հավաքական Արևմուտքը, մինուս Մեծ Բրիտանիա, ցանկանում է Ռուսաստանի ստրատեգիական պարտությունը: Պուտինի սպանությունը, նման Իվան Ահեղի կամ Պավել-ի սպանություններին, անհնար է:

Հինգ օր առաջ՝ ապրիլի 1- ին, տեղի է ունեցել աննախադեպ մի բան. Իսրայելի պաշտպանության բանակը (ՑԱՀԱԼ), որն աշխարհի ամենաագրեսիվ բանակներից մեկն է, եթե ոչ ամենաագրեսիվը, թեև իրական՝ գիշատչային բնույթը թաքցնելու նպատակով, հորջորջված է «պաշտպանության բանակ» անվանմամբ, հրթիռային հարված է հասցրել Սիրիայում Իրանի հյուպատոսությանը:

Մեծ պատերազմ, որը կարող է վերածվել Երրորդ համաշխարհային պատերազմի, որից անմասն չի կարող մնալ Հայաստանը՝ գտնվելով էպիկենտրոնից քիչ հեռու՝ այս խաղում Արևմուտքի առանցքային գործիքներ Ադրբեջանի և Թուրքիայի թիրախում...

Անցյալ ամսավերջին հրապարակված «Զելենսկու գլուխը շուտով կարող է պոկվել. եթե հաստատվի ահաբեկչությանը ՈՒկրաինայի ղեկավարության մեղսակցությունը և երկրում չգտնվի Կինժալից փրկող բունկեր» վերտառությամբ մեր հոդվածում կանխատեսել էինք, որ Ռուսաստանը հատուկ ռազմական գործողությունից շուտով կարող է անցնել հակաահաբեկչական գործողության, ինչը նշանակում է, որ ՌԴ Զինված ուժերի թիրախում կհայտնվեն ՈՒկրաինայի նախագահ Վլադիմիր Զելենսկին և ՈՒկրաինայի ռազմաքաղաքական ղեկավարությունը:

Բլինքենը զանգահարել է Ալիևին ԱՄՆ-ԵՄ-Հայաստան եռակողմ հանդիպումից առաջ: Տարաբնույթ և հակասական ենթադրություններ կարելի է անել այս կապակցությամբ: Մի՞թե աշխարհի թիվ մեկ գերտերության արտաքին գերատեսչության ղեկավարը այնքան է արժևորում Ադրբեջանի կշիռը տարածաշրջանում, որ ամեն դեպքում քաղաքավարական ժեստ է անում Արևմուտքի հուսալի գործընկերոջ հանդեպ:

Մարտի 27-ին ՌԴ քննչական կոմիտեն Telegram ալիքում հայտնել է, որ «Ռուսաստանի Դաշնության Քննչական կոմիտեում օրենքով սահմանված կարգով կքննարկվի Պետդումայի պատգամավորներ Ա. Լ.Կրասովի, Ն. Մ. Խարիտոնովի, Յա. Վ. Լանտրատովայի և հասարակական գործիչներ Ա. Գ. Դուգինի և Ա. Լ. Դերկաչի դիմումը, որը վերաբերում է ԱՄՆ-ի և արևմտյան այլ երկրների կողմից Ռուսաստանի դեմ ուղղված ահաբեկչական գործողությունների կազմակերպման, ֆինանսավորման և անցկացման հետաքննության անհրաժեշտությանը»:

Արտաքին քաղաքական կողմնորոշման կամ, այլ կերպ ասած, վեկտորի փոփոխման դիսկուրսը հասել է գագաթնակետին: Թունդ արևմտամետ-հակառուսները հավաքվել ու բարձրաձայնում են, որ այլևս սպասելու ժամանակ չկա, վեկտորը փոխենք՝ փրկվենք, քանի որ Վրաստանը կողմնորոշվել է Արևմուտք, Ադրբեջանը՝ Թուրքիա-Ռուսաստան դաշինք, մնում է Հայաստանը, որն այլևս այլընտրանք չունի, և միակ ճանապարհը՝ դեպի ԱՄՆ-ԵՄ: