Համաշխարհային ճիվաղները՝ գլոբալիստները, ջհուդամասոնները, կորոնավիրուսի տարբեր շտամներով մարդկանց զանգվածային սպանության, ինչպես նաև պարտադրվող պատվաստումների հետ կապված իրենց ծրագրերը մասամբ կատարելուց հետո, նախապատրաստվում են կենսալաբորատորիաներից առավել մահացու համավարակի հարուցիչներ բաց թողնելուն, ինչպես նաև նախորդից ավելի խստորեն պատվաստումների պարտադրման:

Հայաստանում մեծ չափաբաժին թմրամիջոցի հայտնաբերման վերաբերյալ շրջանառվող լուրերի կապակցությամբ

Նկարիչ Հակոբ Հակոբյանի ծննդյան օրն է: Մի անգամ Ժամանակակից արվեստի թանգարանում նկարիչ Հակոբ Հակոբյանին հանդիպեցի: Ցուցասրահի պատին նրա նոր կտավն էր, իսկ նկարիչը աստիճանը դրել, բարձրացել ու տեղում աշխատում էր: Կտավը պատկերում էր մի հսկա ամբոխ` կազմված միայն մարդկային հագուստներից: Հակոբյանն ասաց, որ մի քանի թերի, անավարտ դրվագներ կան, եկել է տեղում դրանք շտկելու և լրացնելու: Հետո բացատրեց, որ իր աշխատանքը կոչվում է «Նեյտրոնային զենքին` ոչ»:

Ասուլիսից հետո իրավիճակը շատ պարզ է. հիմա, այս ամենը լսելուց հետո, լռելը, ձայն չհանելը, կյանքը հանգիստ շարունակելը՝ իբր ոչինչ չի պատահել, անհատական և կոլեկտիվ մակարդակներով, նշանակում է՝ ստորագրել Նիկոլի արած հայտարարությունների տակ: Հայտարարությունների, որոնք հնչել են Արցախի, անկլավների, զոհերի, զոհերի ծնողերի, եկեղեցու, ընդհանուր բարոյականության շուրջ: Դա վերաբերում է թե՛ հասարակ մարդկանց, թե՛ նախկին նախագահներին, քաղաքական ուժերին, ԱԺ խմբակցություններին, հավասարապես՝ խմբակցությունների խիստ բարեկեցիկ և նվազ բարեկեցիկ անդամներին, և այլն: Վերաբերում է մտավորականներին, արվետի մարդկանց, հանրային հեղինակություն վայելող դեմքերին: Վերաբերում է հասարակությանը՝ ամբողջությամբ:

Մենք ընդդիմություն ենք փնտրում, մինչդեռ, հարկ է երիտասարդություն փնտրել: Ու՞ր եք, պարմանի ու երիտասարդներ, ոչ մի տեղ ձեզ չենք տեսնում՝ ո՛չ միտինգներին, ո՛չ պայքարում, ո՛չ էլ ձեր թռի-վռի, անհոգի հղումներում: Որակ չեք կազմում, չկաք:

Կյանքը բումերանգ է: Եվ համոզված եմ, դեռ շատ է հարվածելու պատվեր կատարող և անարդար, իրենց իրավապահ համարողներին:

Նիկոլը հաճախ է հիմարություններ ասում, բայց նա հիմարություններն ասում է ոչ թե հենց այնպես, այլ՝ հատուկ նպատակով․ դրանով Նիկոլը ստուգում է հանրության կողմից իր հիմարությունների ընկալունակության աստիճանը: Նիկոլը մեր հասարակության հիմարաչափն է։

Երկիր ենք կորցնում, նստել Աշոտիկի և ընկեր Մարգոյի հեքիաթն ենք պատմում: Մեր բոլոր հեքիաթները իրականություն են դարձել, հասել ենք անխելք մարդու հեքիաթին, կանգնել գայլի երախի մոտ՝ վերջին պահի տանջալի մտորումներով. ի՞նչ անել, մեր խելքից՝ տրվածը կորցրինք, տրվելիքն էլ մահ է:

Հիվանդն ընդունվել էր գինեկոլոգիական բաժանմունք գանգատվելով որովայնի ստորին հատվածի ցավերից: