Որքան էլ բարեփոխումներ են իրականացվում տնտեսական ոլորտում, միևնույն է, դրական դինամիկան շոշափելի չէ։ Թեև, վիճակագրությունը փաստում է, որ անցած տարի Հայաստանում առաջին անգամ (գլոբալ ճգնաժամից հետո) լուրջ առաջընթաց է արձանագրվել տնտեսության մեջ` 7% աճ։ Ի՞նչ է մտածում տնտեսական իրավիճակի վերաբերյալ առևտրի և արդյունաբերության նախկին նախարար, այժմ պատգամավոր ԿԱՐԵՆ ՃՇՄԱՐԻՏՅԱՆԸ։
-Տնտեսության մեջ թե՛ դրական, թե՛ բացասական ցանկացած փոփոխություն իրեն զգալ է տալիս ժամանակի ընթացքում,- փաստեց նա։- Այնպես չէ, թե այսօրվա արձանագրված տնտեսական յոթ տոկոս աճը վաղն անմիջապես շոշափելի կլինի բնակչության համար։ Տնտեսական աճի ազդեցությունը ժամանակ է պահանջում։ Եթե հիշում եք, օրինակ, 2000-2001 թվականների տնտեսական աճի էֆեկտը բնակչության համար նկատելի եղավ 2003-2005 թվականներին։
-Եթե 2005-ին այդ էֆեկտը թեկուզև շոշափելի եղավ, միևնույն է, չպետք է մոռանանք, որ այն ժամանակ գլոբալ տնտեսական ճգնաժամ չկար, ինչն էլ բացասաբար է ազդում մեր տնտեսության վրա։
-Տեսեք, գլոբալ ճգնաժամի ազդեցությունը Հայաստանի տնտեսության վրա նույն տարում չեղավ։
-Ինչո՞ւ։ Կարծում եմ, ազդեցությունը եղավ և բավականին ուժգին։
-Իհարկե, ազդեցություն եղավ, սակայն ոչ նույն տարում։ Ասելիքս այն է, որ անգամ բացասական երևույթները տնտեսության մեջ անմիջապես չեն անդրադառնում մարդկանց վրա։ Դրանք հաջորդ տարիներին են իրենց զգացնում։
-Պարոն Ճշմարիտյան, կներեք, բայց պետք է չհամաձայնեմ։ Ճգնաժամը հենց առաջին տարում էլ ազդեց մեր տնտեսության վրա, ուղղակի մեր կառավարությունը հայտարարում էր, թե ճգնաժամը Հայաստան չի ներթափանցի։
-Չգիտեմ` ով ինչ էր ասում։ Եկեք չմեկնաբանենք որևէ մեկի ասածը։ Կարծում եմ, ավելի ճիշտ կլինի գնահատել երևույթները։ Մեր երկրում կա պատկան մարմին, որը կարողանում է հստակ հաշվարկների վրա այդ գնահատականը տալ։ Եվ որևէ մեկի կարծիքը, կներեք արտահայտությանս համար, ասածս Ձեզ չի վերաբերում, որևէ մի լրագրողի տեսակետը հիմնավոր չեմ կարող համարել։
-Դա ոչ թե լրագրողի կարծիք է, այլ 2009-ին ՀՀ վարչապետ Տիգրան Սարգսյանի արած հայտարարությունը։
-Եկեք ոչ թե հայտարարությունները մեկնաբանենք, այլ երևույթը վերլուծենք և սթափ մոտենանք խնդրին։ Փաստ է, որ 2009-ին գլոբալ ճգնաժամի ազդեցությունը Հայաստան դեռ չէր ներթափանցել։ Այժմ նույն բանը կարելի է ասել 2012-ին արձանագրված տնտեսական աճի ազդեցության վերաբերյալ։ Այդ դրական դինամիկան սոցիալական զարգացումների վրա ազդեցություն կունենա մեկ-երկու տարի հետո։
-2014-ին սոցիալ-տնտեսական ոլորտում Ձեր նշած դրական ազդեցությունը որքա՞ն է իրատեսական, եթե աշխարհն այսօր կանխատեսում է գլոբալ ճգնաժամի երկրորդ ալիքը։
-Չեմ կարծում, թե ճգնաժամի երկրորդ ալիք է սպասվում։
-Իսկ ինչո՞ւ չեք կարծում։
-Այսպես ասեմ` համաշխարհային գլոբալ տնտեսության մեջ ճգնաժամի երկրորդ ալիքի կանխատեսումը այս կամ այն գնահատականների, վերլուծությունների արդյունք է։ Եթե ուշադիր հետևենք գործընթացներին, ապա կարելի է ասել, որ աշխարհում անգամ նկատվում է տնտեսական աճի միտում։ Օրինակ, այս տարվա համար ԱՄՆ-ը կանխատեսում է մոտ 3 տոկոս տնտեսական աճ։ Այն կանխատեսում է նաև Եվրամիությունը։ Այսինքն, երկու գլխավոր խաղացողներ կանխատեսում են տնտեսական ակտիվություն։ Սա կարևոր ազդակ է։ Իսկ այն առանձին երևույթները, որ նկատվում են փոքր երկրներում` լուծելի են։
-Այսինքն, Հունաստանում, Իսպանիայում, Կիպրոսում տեղի ունեցող ֆինանսա-տնտեսական ճգնաժամը գործոն չէ՞։
-Այն, որ այս երկրներում խնդիր կա, փաստ է, սակայն, նորից եմ կրկնում` պետք է աչալուրջ հետևել ԱՄՆ-ի և Եվրամիության իրականացրած գործընթացներին։
-Վերջին մեկ տարում մոտ 40 տոկոսով Հայաստանում կրճատվել է ներդրումների ծավալը։ Ի՞նչ եք կարծում, սա պայմանավորված է տնտեսակա՞ն ճգնաժամով, թե՞ իրականացվող ներքին տնտեսական քաղաքականությամբ։
-Չէի ցանկանա այն պայմանավորել կոնկրետ ինչ-որ գործոնով։ Ընդհանրապես գնահատական տալու համար անհրաժեշտ է խոր վերլուծություն կատարել ըստ ոլորտների։
-Այսինքն, խնդիրն իրականացվող տնտեսական քաղաքականությունը չէ։
-Ըստ էության, Հայաստանի որդեգրած լիբերալ տնտեսական քաղաքականությունը մինչ օրս չի փոխվել։ Իհարկե, տարիների ընթացքում աշխարհի զարգացմանը զուգահեռ առաջ են գալիս նոր խնդիրներ և բացահայտվում են որոշ թերություններ։ Ընդհանրապես դա բնական է։ Սակայն մենք` հայերս, մի քիչ մաքսիմալիստ ենք, ցանկանում ենք, որ ամեն դրական զարգացում շատ արագ արվի և պահի մեջ։ Բայց այդպես չի լինում։
Ժասմեն ՎԻԼՅԱՆ