ԱՄՆ-ի նախագահ Ջո Բայդենը հայտարարել է, որ ուկրաինական զորքերի հարձակումը Կուրսկի շրջանում Ռուսաստանի նախագահ Վլադիմիր Պուտինին իսկական երկընտրանքի առաջ է կանգնեցնում. սա տեղի ունեցողի վերաբերյալ ամերիկացի առաջնորդի առաջին պաշտոնական մեկնաբանությունն է։ «Մենք անմիջական, մշտական կապի մեջ ենք ուկրաինացիների հետ։ Սա այն ամենն է, ինչ ես կարող եմ ասել դրա մասին, քանի դեռ հարձակումը շարունակվում է», - ըստ Ֆրանսպրես գործակալության՝ հայտարարել է Բայդենը:               
 

Գլխավոր գործող անձինք՝ Օբաման, Պուտինը, Ֆրանցիսկոսը

Գլխավոր գործող անձինք՝ Օբաման, Պուտինը, Ֆրանցիսկոսը
12.10.2015 | 15:28

Սիրիայում պատերազմը թեժանում է օրեցօր և տարածվում ամբողջ աշխարհում՝ գրում է La Repubblica-ն: Պատերազմի մեջ կմտնի՞ ԻՊ-ի հետ Իտալիան Իրաքում՝ օգտագործելով իր չորս Tornado կործանիչները, որ տեղակայված են Աբու Դաբիում: Իտալիայի վարչապետ Մատեո Ռենցին ուզում է, որ որոշումն ընդունի խորհրդարանը: Եթե Իտալիան վճռի պատերազմել, կարող է դառնալ իրավահավասար գործընկեր այդ պատերազմին մասնակցող երկրներին, թեպետ նրանք տարբեր, երբեմն կոնֆլիկտային դերեր ունեն՝ ԱՄՆ-ը, Ռուսաստանը, Թուրքիան, Ֆրանսիան, Սիրիան, Իրաքը, հավելած Իտալիան: Միջազգային ասպարեզում խաղացող դառնալու Ռենցիի ցանկությունն այդ դեպքում կկատարվի՝ գրում է Էուջենիո Սկալֆարին՝ La Repubblica-ի հիմնադիր խմբագիրը:

Եթե Ռենցին դա անի, Իտալիայի դերը կտրուկ կփոխվի ՄԱԿ-ում ու Եվրոպայում, Օբամայի հետ հարաբերությունները ավելի կսերտանան, ինչպես Եվրահանձնաժողովի նախագահ Ժան Կլոդ Յունկերի ու Պուտինի հետ:
Կազդի՞ այդ քայլը միգրանտների իրավիճակի կամ ԻՊ-ի վրա: Բոլորովին՝ վստահ է Սկալֆարին: Պատերազմի մասշտաբներն ամեն օր մեծանում են ու ամբողջ աշխարհի վրա տարածվում: Մի քանի օր առաջ ահաբեկչություններ եղան Բանգլադեշում, հետո երկու մահապարտներ իրենց պայթեցրին Անկարայի կենտրոնական կայարանի հրապարակում, որ դարձավ ամենաքիչը հարյուր մարդու մահվան պատճառ, մի քանի հարյուրը վիրավորվեցին: Դա կատարվեց մի երկրում, որ պատկանում է միաժամանակ մուսուլմանական աշխարհին ու Եվրոպային, որտեղ կառավարում է ավտորիտար նախագահ ու նա պատերազմի մեջ է մտել քրդերի հետ, որն արդեն քանի տասնամյակ շարունակվում է: Զուգահեռ՝ նոր կոնֆլիկտ է բռնկվել Իսրայելի ու «Համասի» միջև, որ ընդգրկում է Գազայից մինչև Հորդանանի արևմտյան ափը:
Եվրոպան հայտնվել է այդ իրադարձությունների հետնաբեմում, չունի իր զինված ուժերը, չունի միասնական արտաքին քաղաքականություն, այլ խոսքով՝ գլխավոր գործող անձ չէ, այլ՝ պտուտակ: Իտալիայի վարչապետի նախաձեռնությունը մեծ կշիռ չունի, բայց եթե խորհրդարանը հավանություն տա, կարող են ահաբեկչություններ լինել երկրում, որտեղ Հռոմի պապի նստավայրն է: Էուջենիո Սկալֆարին կարծում է, որ գլխավոր գործող անձինք երեքն են՝ Օբաման, Պուտինը, Ֆրանցիսկոսը: ԱՄՆ-ի նախագահը մեկ նպատակ ունի՝ բազմաբևեռ աշխարհում նա ցանկանում է, որ ԱՄՆ-ը դիրիժորի պես ցույց տա՝ ինչ երաժշտություն նվագել ու ինչ ռիթմով և համակարգի տարբեր գործիքների նվագը: Պուտինը գիտակցում է, որ նվագախումբը ղեկավարելն ու երաժշտություն ընտրելը իր գործառնությունը չէ: Նույնիսկ ԽՍՀՄ-ի ժամանակներում և երկու գաղափարախոսությունների միջև բաժանված աշխարհում, ամերիկյան կայսրությունն ավելի մեծ էր, քան խորհրդայինը: ԽՍՀՄ-ը չէր կարողանում դաշինք կազմել նույնիսկ կոմունիստական Չինաստանի հետ:
«Պուտինն այլևս չունի գաղափարախոսություն, որ կարող է օգտագործել իբրև քաղաքական գործիք, չունի հզոր տնտեսություն, որի վրա կարող է հենվել: Նա չունի նույնիսկ մեծ ռազմական ուժ, ինչպես ԱՄՆ-ը, որ անհրաժեշտության դեպքում կարող է մարտադաշտ հանել: Սակայն Եվրոպայում ու Մերձավոր Արևելքում իր պարտիան նա խաղում է համարձակ ու վարժ»՝ գրում է Սկալֆարին և հավելում. «Մերձավոր Արևելքում այդ ցարն ուզում է ելք ունենալ Միջերկրական և տնտեսական ներգործություն տարածաշրջանի վրա: Ղրիմն առաջնահերթ նշանակություն ուներ Սև ծովում ռուսական ներկայության համար, բայց Միջերկրական ծովը բազում պատճառներով ավելի կարևոր է և ռուսների ներկայությունը Սիրիայում հենց այդ նպատակն ունի՝ Միջերկրականում ստեղծել բազա, որը ոչ միայն նավահանգիստ կլիներ, այլև տնտեսական ֆորպոստ: Պուտինը նաև հասկանում է, որ պետք է համաձայնագիր կնքի ԱՄՆ-ի ու Օբամայի հետ, մասնավորապես այն պատճառով, որ մեկ տարի հետո նախագահն ուրիշն է լինելու և փաստ չէ, որ այդ ուրիշը համաձայն կլինի Ռուսաստանի ներկա դերի հետ: Պուտինի ու Օբամայի համաձայնությունը առաջիկա մի քանի օրերին կկայանա և, իհարկե, արգելք չի լինի Ասադը, որ անցումային պահ է անհրաժեշտ միջնորդական ջանքերում»:
Երրորդ գործող անձը Հռոմի պապն է, նա գործում է ոչ քաղաքական, այլ կրոնական հարթության մեջ: Նրա կրոնական ընկալումներն այնքան հեղափոխական են, որ քաղաքական էֆեկտ ունեն ու Ֆրանցիսկոսը դա հիանալի հասկանում է: Նրա հայտարարությունը, որ ամբողջ աշխարհում Աստված մեկն է, թեպետ տարբեր կրոններ տարբեր նկարագրություն են տալիս, համարվում է գլխավոր ելակետը՝ չափազանց կարևոր քաղաքական հետևանքներով: Միասնական Աստված բացառում է ցանկացած ֆունդամենտալիզմ: Մուսուլմանական խալիֆաթի ահաբեկչությունը իր մահապարտներով, որ զոհվում են՝ սպանելով ուրիշներին, հրեշավոր շեղում է, որ ծնել է ֆունդամենտալիզմը և ամբողջությամբ մերժվում է միասնական Աստծո կողմից՝ կարծում է Ֆրանցիսկոս պապը:
«Առանց Ֆրանցիսկոսի մեր աշխարհը և մեր ժամանակը չափազանց աղքատիկ կլինեին բոլորի համար: Ներառյալ նրանց, ովքեր չեն հավատում: Հավատացյալ լինելով՝ նա միաժամանակ ամենաաշխարհիկ պապն է քրիստոնեության պատմության մեջ: Նա դա գիտի ու իրեն բնավ վատ չի զգում»՝ եզրափակում է Սկալֆարին:

Անահիտ ԱԴԱՄՅԱՆ

Հ.Գ. Իհարկե, Պուտին-Օբամա համաձայնագիր կկնքվի, թե ոչ և ինչ ճակատագիր կունենա, եթե կնքվի էլ, մեկ տարի հետո, երբ Սպիտակ տանը նոր նախագահ կլինի ու հայտնի չէ՝ որ կուսակցությունից ու ով, շատ կարևոր փաստ է, բայց և իրագործման տեսակետից թեական: Համենայն դեպս՝ երեկվա օրվա մեջ Պուտինի ու Օբամայի իրարից անկախ, բայց միմյանց ուղղված հայտարարությունների համապատկերում: Այս դեպքում միանշանակ է, որ նրանք աշխատում են հասարակական կարծիքի համար, իսկ քաղաքականությունը ուրիշ ափերում է ապրում: Համաձայնագիրը կայունություն է, եթե կատարվի, և, որպես կանոն, գործում է միշտ սահմանափակ ժամանակի մեջ: Բայց համաշխարհային քաղաքական էլիտայի երրորդ դեմքը՝ Հռոմի պապ Ֆրանցիսկոսը շատ ավելի շահեկան ու համամարդկային դիրքերում է միասնական Աստծո իր գաղափարով: Հազիվ թե Ֆրանցիսկոսը նորություն է ասել, բայց նա ասել է՝ ինչ արդեն քանի դար՝ մուսուլմանության ի հայտ գալուց հետո, բոլորը փորձում են մոռանալ: «Մոռանալով», որ Ղուրանի հիմքում, այնուամենայնիվ, Աստվածաշունչն է: Իսլամական ֆունդամենտալիզմի դեմ պայքարում քաղաքականությունը նախընտրում է ռազմական գործողությունները, Հռոմի պապը՝ հոգևոր զենքը: Ո՞րն է ուժեղ 21-րդ դարում: Կապրենք՝ կերևա: Համենայն դեպս, Հռոմի պապը խոսում է հավերժական արժեքներից, քաղաքական գործիչները՝ ընթացիկ քաղաքական իրադարձություններից:

Դիտվել է՝ 2202

Հեղինակի նյութեր

Մեկնաբանություններ