ՈՒղիղ ութ տարի առաջ այս օրը հերոսական Արցախը կրկին հայտնվել էր պատերազմի ամենակուլ բոցերի մեջ։ Հայոց բանակը ռազմաճակատի ողջ երկայնքով կենաց-մահու պայքար էր մղում գերժամանակակից զենքերով զինված թշնամու դեմ ամեն մի թիզ հողի համար...
Հարգելի ընկերներ, այս օրերին հանրության տարբեր շրջանակներում բուռն քննարկում է գնում Տավուշի մարզի 4 գյուղերի ճակատագրի շուրջ։
Հաշվի առնելով այդ հանգամանքը` ձեր ուշադրությանն եմ ներկայացնում իմ` մի հատված 2013 թվականին հրատարակված «Վլադիմիր Մովսիսյան. կյանքը և գործը» մենագրությունից:
Իհարկե պատմության վերաբերյալ չնչին գիտելիք ունեցողներն իսկ գիտեն, հիշում են, թե ով էր Չեմբեռլենը և ինչպիսի խայտառակ, դրամատիկ, ողբերգական արդյունքներ գրանցեց Մեծ Բրիտանիայի այդ պատուհաս վարչապետը։
Ավարտվում էր 2009 թվականը։ ՀՀ ՊՆ հաստիքների վերանայման ու կառուցվածքային հերթական փոփոխությունների հետևանքով ժամանակավորապես հայտնվել էի Նուբարաշենում տեղակայված` Մայրաքաղաքային «Հատուկ գնդում»։
Բորիս Կևորկովն է, 1975-1988 թթ. ԼՂԻՄ մարզկոմի առաջին քարտուղար: Իր խղճուկ կյանքի ողջ ընթացքում ջանքեր է գործադրել Արցախն Ադրբեջանի կազմում պահպանելու, արցախցուն թուրքի վասալ դարձնելու գործում:
Օրինակ, խորհրդային տարիներին Հայաստանի և Ադրբեջանի սահմանային հարցերին վերջնական լուծում տրվեց 1928 թ.: Այդ ժամանակ Անդրկովկասյան դաշնության Բանվորների, գյուղացիների և կարմիր բանակայինների խորհուրդների գործադիր կոմիտեին կից ստեղծվեց տարածքային վեճերի լուծման հանձնաժողով:
Դավիթբեկյան ազատագրական շարժման տարիներին Կապանի տարածաշրջանում և նրա մաս կազմող Գեղվաձորում, ի տարբերություն Մեղրու տարածաշրջանի և Հագարո գետի հովտի, թուրքաբնակ բնակավայրեր չեն հիշատակվել։
Դոնալդ Թրամփը նշանակել է Ռոբերտ Ֆ. Քենեդիին իր առողջապահության «նախարար»։ Հիշեցնեմ, որ այս Քենեդի-կրտսերը քովիդային «համավարակի» և դրա անվան տակ մարդու կյանքի համար վտանգավոր սահմանափակումների ամենախիստ քննադատներից էր...