27.06.2013|
13:48
Երեկ Հանրապետության հրապարակում էի: Սովորաբար քիչ եմ գնում հրապարակ: Եվ ընդհնարապես քիչ եմ թափառում Երևանի փողոցներում: Ոչ նրա համար, որ մի 20-25 տարի առաջ հոգիս անընդհատ հոսող ընթացքի մեջ էր ու մարմնի հետ ներդաշնակությունը պահպանելու ձգտումով անվերջ քայլում էի, ու ոչ նրա համար, որ հոգուս ընթացքը դանդաղել է կամ այլևս ներդաշնակ է մարմնիս հոգնածությանը: Երևանը շատ էի սիրում, քայլելիս ամեն ծառն ու շենքը զգում էի, ամեն մի քարը` մաշված կամ ոչ, ներսիս անչափ մոտիկ էր: Երևանը սիրում էի, ինչպես Վանոն կասեր, մանրամասնորեն: