Երևանում ընթացող «Սահմանադրական գործընթացների ազդեցությունը հետկոմունիստական տրանսֆորմացիայի վրա» երկօրյա սեմինարի ժամանակ irates.am-ը Վենետիկի հանձնաժողովի գլխավոր քարտուղար Թոմաս Մարկերտից հետաքրքրվեց, թե խորհրդարանական կառավարման մոդելը որքանով կարող է արդարացված լինել այն երկրներում, որտեղ կայացած չեն կուսակցությունները:
«Իհարկե, դա խնդիր է: Խորհրդարանական կառավարման համակարգ ունենալ մի երկրում, որտեղ կուսակցությունները հասու չեն այդ համակարգի համար: Բայց, մյուս կողմից, եթե դուք չունենաք խորհրդարանական կառավարման համակարգ, ապա կուսակցությունների համար խթաններ չեն ստեղծվի, որ նրանք կայանան: Այնպես որ՝ այդ առումով պետք է անվերջ սպասել, եթե ցանկանում եք ունենալ կատարյալ կուսակցություններ»,- ասաց պարոն Մարկերտը:
Թոմաս Մարկերտի ուշադրությունը հրավիրեցինք այն փաստի վրա, որ Ֆրանսիան նախագահական համակարգ ունեցող երկիր է, սակայն դա չի խանգարում, որ նա լինի Եվրոպայի կայացած ժողովրդավարության հասած երկրներից մեկը:
«Արդյո՞ք դա չի նշանակում, որ խնդիրը ոչ թե կառավարման մոդելի, այլ անհատների, հասարակական ինստիտուտների գործունեությունն է»,-հարցրինք Վենետիկի հանձնաժողովի գլխավոր քարտուղարին:
«Վենետիկի հանձնաժողովը երբևէ չի ասել, թե անհրաժեշտ է ունենալ խորհրդարանական կառավարման համակարգ, որպեսզի լինի իրական ժողովրդավարություն: Սա ոչ միայն քաղաքական համակարգի, ոչ միայն սահմանադրության, այլև ողջ հասարակության հարցն է: Նույն ֆրանսիական սահմանադրությունը խնդիրներ կառաջացնի մի հասարակությունում, որը չունի ժողովրդավարության այն ավանդույթները, որոնք կան Ֆրանսիայում: Եվ սա մի խնդիր է, որը կոչվում է համակեցության խնդիր: Ի՞նչ կարող է տեղի ունենալ, եթե ընտրված նախագահը ներկայացնի ոչ այն քաղաքական ուժը, որն ունի մեծամասնություն խորհրդարանում: Ֆրանսիային հաջողվել է խուսափել այս տեսակի իրավիճակներից շնորհիվ այն ժողովրդավարության մշակույթի, որը գոյություն ունի այդ երկրում: Բայց նորանկախ ժողովրդավարական երկրներում սա կարող է առաջացնել խնդիրներ»,- ասաց մեր զրուցակիցը:
Թագուհի ՀԱԿՈԲՅԱՆ