Ադրբեջանի «փորձագետները» հանկարծ հայտնաբերել են, որ Արծվաշենը շատ կարևոր դիրք է զբաղեցնում և անփոխարինելի է լոգիստիկ տեսանկյունից: Վերջիններիս պնդմամբ, եթե Արծվաշենը Հայաստանին վերադարձվի, ապա Հայաստանը հնարավորություն կունենա վերահսկել Ադրբեջանի համար կենսական և ռազմավարական նշանակություն ունեցող մեծ թվով ենթակառուցվածքներ:
Բացի դրանից` ադրբեջանցի «լրագրողները» ինչ-որ կասկածելի անձանց են գտնում, որոնց որպես «բաշքենդցի» են ներկայացնում: Ադրբեջանցի «բաշքենդցիները» պատմում են իբր խորհրդային տարիներին «Բաշքենդ»-ում «հայերի վայրագություններից», «հայերի հետ բնակվելու անհնարինությունից»: Փորձ է արվում աշխարհին «ապացուցել», որ խորհրդային տարիներին Արծվաշենում նաև մեծ թվով ադրբեջանցիներ են ապրել:
Որպես այդպիսի մի «բաշքենդցի» ներկայացվում է, օրինակ, ոմն Թալիա Մամադովա, որն իբր 1990 թ. Արծվաշենի հիվանդանոցում բուժքույր էր աշխատում:
Նախ` 1990 թ. Արծվաշենում ադրբեջանցիներ չկային:
Եվ հետո` ուշադիր նայեք Թալիա Մամադովային: Վերջինս նույնքան բուժքույր է, որքան Փաշինյան Նիկոլը պարուհի:
Ինչևէ: Ամեն դեպքում, Արծվաշենի հարցն աստիճանաբար մտնում է քաղաքական օրակարգ: Ափսոս, որ ադրբեջանցիների նախաձեռնությամբ:
Կարեն ՀԵՔԻՄՅԱՆ