Այս մարդու պահվածքը երկու բան է հուշում. կամ հայրենիքի աննախադեպ դավաճան է կամ հոգեկան հիվանդ (գիժ)՝ երկուսից մեկը:

Հարավային Աֆրիկայի համալսարանի մուտքի մոտ փակցված հայտարարությունը.

Յուրաքանչյուր օրվա ավարտին այլևս թթվածին չկա, հավատ, որ ՎԱՂԸ կլինի, պարզապես ՉԿԱ: Այսպես է զգում Արցախում բնակվողների մեծամասնությունը: Այն, որ ադրբեջանի ահաբեկչական գործողությունները սաստկանում են և օղակը Արցախի շուրջ օր օրի սեղմվում է, դա տեսնում և ապրում է յուրաքանչյուրը. ապրում է չկոտրվելով, ձեռքերը ցավեցնելու աստիճան բռունցքած: Սա կյանքի ու մահու կռիվ է, գոյատևման և ոչնչացման կռիվ է, ու շատերը պատրաստ են հանուն գոյատևման անցնել այս սարսափի միջով: Սա իրականության մի մասն է՝ ծա՜նր, բայց գիտակցում, որ թշնամու առջև ծնկելը մեռնելու չափ ԱՄՈԹ է:

30 տարի առաջ ապրիլի 17-ին, իր զինակից ընկերների հետ, զոհվեց Շահումյանի արծիվը` Արցախի հերոս ՇԱՀԵՆ ՄԵՂՐՅԱՆԸ:

Հարգելի ընկերներ, իմ սիրելի ՀԱՅԵՐ, հայոց լեզուն իմացող մեր ազգի բարեկամներ Ձեզ եմ ներկայացնում գրող-հրապարակագիր, Հայաստանի գրողների միության անդամ, Նկարիչների միության պատվավոր անդամ ՆԱՆԵԻ «Ավա՞րտ, թե՞շարունակություն» անչափ հետաքրքիր ու կարևոր գրքից մի հատված՝ գրված նախաբանի փոխարեն: Այն փաստավավերագրական ժանրի մի ժողովածու է, որում մեկը մյուսի հետևից ներկայացված են իրական մարդկանց իրական պատմություններն իրենց կլինիկական մահվան ու հոգեդարձության մասին

Շատ ուշադիր նայիր նկարին։ Այսպիսի նկարները բազում են, ինքդ էլ կարող ես գտնել։ Մոտ 12-15 թուրք հարյուրից ավելի հայի տանում են կոտորելու։

ՀՀ կառավարությունը վաղուց չի կատարում ՀՀ սահմանների և ՀՀ քաղաքացիների անվտանգության ապահովման իր պարտականությունները:

Ես Ռոբի ու Սերժի ժամանակները, աշխատելաոճը շատ եմ քննադատել։ Բայց քննադատել եմ, որովհետև ուղղելու, շտկելու բան կար։

Երևանում Ադրբեջանի դրոշը այրելով՝ Հայաստանի միջազգային վարկանիշը ոչ միայն չի տուժել, այլև բարձրացել է, քանի որ Հայը ցույց է տվել աշխարհին, որ մենք ունենք ազգային ԱՐԺԱՆԱՊԱՏՎՈՒԹՅՈւՆ և պատրաստ չենք մեր մայրաքաղաքում ընդունել 3 տարի առաջ մեզ վրա հարձակված, միջազգային մարդասիրական բոլոր նորմերը խախտած և միջազգային ահաբեկչության բուն դարձած պետության դրոշը:

Ուկրաինայում մղվող պատերազմի ավարտական արդյունքները կպայմանավորեն նոր աշխարհակարգի կառուցվածքը: Կհաջողվի՞ արդյոք Ռուսաստանին ԱՄՆ-ի գերակայությունը համաշխարհային արենայում նվազեցնել և նոր աշխարհակարգը իրականում դարձնել բազմաբևեռ, որին ձգտում է նաև Չինաստանը: ՈՒկրաինայում ռուսները բախվում են հավաքական Արևմուտքի հետ, որի տնտեսական և ռազմական պոտենցիալը բազմակիորեն գերազանցում է: Շատերը կարծում են, որ հաղթանակի ռուսները չեն հասնի, և Պուտինը ստիպված կլինի հեռանալ: Մոսկվայում պնդում են, որ չհաղթելու տարբերակ չունեն: Քարոզչական նարատիվներից հեռանալով, պրոարևմտյան և պրոռուսական կարծրատիպ թեզերը վանելով՝ ճիշտ կլինի կանխատեսումներ անել՝ ելնելով պատմության դասերից: Ճիշտ կանխատեսման հիմքը անցյալի օբյեկտիվ և անկողմնակալ լուսաբանումն է: