Սյունիք դարձած «արջամկան օրը»

ԱՆՀՐԱԺԵԺՏ ՏԵՂԵԿԱՆՔ

Ամերիկյան ֆիլմ կար, հիշու՞մ եք՝ «Արջամկան օրը»:
Գլխավոր հերոսը՝ հեռուստալրագրող Ֆիլ Քոնորսը, նկարահանող խմբի հետ փետրվարի 2-ին, սովորականի նման մեկնում է Փենսիլվանիա՝ լուսաբանելու փոքրիկ գազանիկի՝ արջամկան օրվան նվիրված միջոցառումը:

Ե՞վ… Ժամանակը լրագրողի հետ դաժան կատակ է խաղում՝ պարզապես կանգ է առնում:
Ֆիլի կյանքը վերածվում է մղձավանջի: Յուրաքանչյուր նոր օր նրա համար փետրվարի 2-ն է: Կրկնվում են նույն դեպքերն ու իրադարձությունները, ինչ նախորդ օրը:
Հեռուստամեկնաբանը մեկ երազանք ունի՝ առավոտյան նայել օրացույցին ու վերջապես տեսնել փետրվարի 3-ը:
Մինչ հիմնական ասելիքին անդրադառնալը հավելեմ՝ հիշյալ ֆիլմից հետո «արջամկան օր» արտահայտությունը շատ ժողովուրդների մոտ դարձավ որպես անվերջ կրկնվող վիճակների հոմանիշ:

ԱՆՀՆԱՐԻՆԸ՝ ԱԿՆՀԱՅՏ

Այժմ անդրադառնանք մեր հակահերոսին ու փաստենք՝ Ֆիլի կյանքը գժանոցի վերածած ժամանակը հեգնում-ծաղրում է և սույն (արտահայտվեմ նրան հասկանալի լեզվով՝ թուրքերենով) Bir kişi-ին, իմա՝ անձնավորությանը: Տվյալ İnsan-ի, ասել է՝ մարդու, պարագայում անհնարինը դարձել է ակնհայտ: Երկրագնդի ո՛ր հատված էլ գնա ՀՀ վարչապետի աթոռից համառորեն չհրաժարվող սուբյեկտը, ստացվում է «արջամկան օր»՝ փետրվարի 2…
Իր կամքից անկախ աշխարհի ցանկացած կետում հայտնվում է Սյունիքում, և ամեն ինչ կրկնվում է հերթով-կարգով՝ նույն զարգացումները, նույն բարձրաձայնումներն ու «ողջույններ»-ը: Ամենուր այնպիսի «էնտուզիազմով» են ողջունում, այնպիսի «սիրով» ու «ոգևորությամբ», որ մարդ ամոթից ուզում է գետինը մտնի:

Փիրուզա ՄԵԼԻՔՍԵԹՅԱՆ
Հ.Գ. Թեկուզ մի՜ փոքր արժանապատվություն ունեցող տղամարդը ամեն քայլափոխի և ամենուր դեմքին շպրտվող նվաստացուցիչ բնութագրումներից հետո, իր իսկ ձեռքերով կփորեր սեփական գերեզմանափոսն ու ինքնասպան կլիներ: Կրկնեմ՝ արժանապատվություն ունեցողը: Իսկ այս İnsan-ը, մոռացած թուք ու մուր, անպատվություն, անարգանք, ստորացում, ինքնամոռաց խփշտում է ձեռքն ընկածը:

Ինչքա՜ն սոված, աչքածակ ու որկրամոլ պետք է լինես, որ ագահաբար բերանդ խոթած պատառի հետ ախորժակով կուլ տաս նաև ԲՏ, դավաճան, հողատու, թուրք որակումները:

Հեղինակի նյութեր

• MADE IN TURKEY (մաս 27-րդ)
• MADE IN TURKEY (մաս 26-րդ)
• MADE IN TURKEY (մաս 25-րդ)
• MADE IN TURKEY (մաս 24-րդ)
• MADE IN TURKEY (մաս 23-րդ)
• MADE IN TURKEY (մաս 22-րդ)
• MADE IN TURKEY (մաս 21-րդ)
• MADE IN TURKEY (մաս 20-րդ)
• MADE IN TURKEY (մաս 19-րդ)
• MADE IN TURKEY (մաս 18-րդ)
• Գլխավոր «սազանդարն» ու «դամ պահողները»
• Անիրական հարցազրույց իրականի հետ
• Ամեն ինչ հոսում է, ամեն ինչ փոխվում
• Հայոց քաղաքական դաշտի ոտանավորչի Մազութի Համոն
• «Կինոն հզոր զենք է, որը պետք է ճիշտ օգտագործել»
• «Կոյունլուների» մասին պատմող սերիալներն ու հաղորդումները հեռարձակեք
• «Տղե՛րք, սրանք ովքե՞ր էին, էս շեղաչքներին խառնեցի իրար»
• «Ո՛չ երանի էն առաջինին, ում օրոք կմահանա Շիրազը և կբարձրանա Ղարաբաղի հարցը»
• «Ո՛չ երանի էն առաջինին, ում օրոք կմահանա Շիրազը և կբարձրանա Ղարաբաղի հարցը»
• MADE IN TURKEY (մաս 17-րդ)

Մեկնաբանություններ