Հայաստանում կա քաղաքագիտական յուրատեսակ մտածողություն. շատ քաղաքագետներ կամ վերլուծաբաններ որևէ լարված իրադարձության ժամանակ հայտարարում են' սպասենք զարգացմանը, հասկանանք, թե ինչ է լինելու։ Չեն առաջարկում որևէ զարգացման տարբերակ, չեն ասում, թե այս կամ այն իրողությունը ինչ հիմքեր ունի և ինչու կարող է այս կամ ընթացքն ունենալ։ Վախենում են սխալվել։

Միրզոյան Արոն նորից ջհանդամվել է Ամերիկա՝ Ադրբեջանի հետ բանակցելու: Կարծում եմ, ժամանակն է հասկանալ, բայց, ցավոք, անգամ քաղաքական դաշտում այդ հասկանալը չկա, որ Ադրբեջանի հետ Ռուսաստանում, Եվրոպայում և Ամերիկայում բանակցելը պարզապես գժություն է, հանրությանը էշի տեղ դնելու պես մի բան:

Այսպես են դիմավորում այլ պետություններից «Զվարթնոց» օդանավակայան ժամանած ռուսներին, իտալացիներին, գերմանացիներին, ֆրանսիացիներին, լեհերին, իսպանացիներին, ամերիկացիներին ... և, իհարկե, հայազգի ՀՀ քաղաքացիներին: Դիմավորելուց նաև բազմապիսի գովազդ պարունակող, Հայաստանի ու Արցախի և Երևանի փոքր կենտրոնի ռուսալեզու քարտեզներ են տրամադրում:

Բայց ֆենոմենալ հասարակություն ենք, երկու մասի բաժանվելու համար ուշքներս գնում է, ու առիթը հեչ կապ չունի, կարևորը՝ բաժանվենք:

Եթե մենք այս անձին հանդուրժենք մնալ վարչապետ, ապա մենք, որպես ազգ, որպես պետություն չենք կարող գոյատևել՝ անկախ արտաքին վտանգներից:

Դանթեի «Աստվածային կատակերգությունում» կար Դժոխք, Դրախտ և Քավարան, որոնց դարպասների մոտ դիմավորում էին հրեշտակապետերը և, ըստ իրենց ապրած կյանքի, համապատասխան վայր ուղարկում հոգիներին։

Մարդը բերան բերան ասում է, որ Շուշին՝ Շուշա քաղաքն է: Բայց սպաները շարունակում են նրան ենթարկվել:

44-օրյա պատերազմի օրերին, երբ Նիկոլը հանդիպեց արտախորհրդարանական ուժերի հետ, ես գրեցի, որ սա ինքը պատեհ առիթով օգտագործելու է ընդդիմության հետ պատասխանատվությունը կիսելու համար: Ավելին, ես այն ժամանակ էլ կարծում էի, որ արտախորհրդարանական ուժերը չպետք է այդ հանդիպումների գաղտնիքը պահեն, պետք էր այն ժամանակ բացահայտել այդ հանդիպումների բովանդակությունը, որ այսօր Նիկոլն իրենց մեջքի վրայով չփորձեր ջրից չոր դուրս գալ:

Երևի կարոտած կլինեիք կառավարության նիստերի իմ շարքին․ էսօր հերթականին հետևեցի՝ անհոգնել։ Թեման նույնն էր, ասելիքը՝ շարքային։

- «Արվեստ և գիտություն» և նման օգտակար, ազգաշահ՝ ապաքաղաքական նյութեր պատճենո՛ղ ընկերներ, դուք հաճախ պատճենում եք ռուսերեն էջերից՝ հավատ ընծայելով դրանց ոչ թունավոր բնույթին. հիշեցնեմ, որ Ֆեյսբուքը Ռուսաստանում պաշտոնապես արգելված է: