Երեկ Եռաբլուրում շատ տարօրինակ բացահայտման ներկա եղա:

Հայաստանը զարգացման ճիշտ ուղով է գնում. այդպես է կարծում վերջին սոցիոլոգիական հարցումների տվյալներով հարցված մեր հայրենակիցների շուրջ 26 տոկոսը։

Շնորհակալ եմ միջազգային հարաբերությունների դոկտոր, պրոֆեսոր Armen Baibourtian -ին հրավերի համար։ Նրա զեկույցի նյութն Արցախն էր։ Այն գրավիչ էր, ուսուցողական, խորքային։ Առաջնորդարանի «Արմեն -Համբար» դահլիճում ներկա էին հոգևոր, քաղաքական այրեր, տիկնայք, ավանդական հասարակական միությունների ղեկավարներ, մտավորականներ, արվեստագետներ։ Դոկտոր Արմեն Բայբուրդյանը իր ելույթը սկսեց հիշատակելով François de Callières -ին, նրա աշխատությունները համարելով դիվանագիտության «Աստվածաշունչ» կամ դիվանագիտական պրակտիկա։ Ի հակադրություն Niccolò Machiavelli, առաջինը պնդում է, որ բանակցություններում խաբեությամբ, ստով նպատակին հասած հաջողությունը խախուտ է, կարճաաաժամկետ է, ուղղամիտ, շիտակ ձևով նպատակին հասած հաջողությունը ավելի դժվար է, բայց ավելի կայուն:

Մեր մոտալուտ ու հնարավոր հեռավոր ապագայի մասին լրջորեն մտածելիս շատ արագ գալիս ես այն եզրակացության, որ մեր ապագան աշխարհի գլոբալ ապագայի ածանցյալն է, և այս հարցին կարելի է մոտենալ միայն այս տեսանկյունից։

Ցավում եմ, որ «մունաթ» եկող պարոն Շարմազանովն ասում է, որ եթե ընդդիմադիր քաղաքացին քննադադում է նիկոլին և «նախկիներին», ապա նա նիկոլականից վատն է։

Հայաստանի իշխանությունը աշխատում է Բաքվից ու Անկարայից իջած հրահանգներով: Դրանով է պայմանավորված , որ Նիկոլ Փաշինյանն ու իր «քայլող ուսապարկերը» հրաժարվել են Արցախից, Արարատ սուրբ լեռից, խաչքարերից, ՀՀ սահմանադրությունից, փորձում են կասկածի տակ դնել 1915թվականի ցեղասանության զոհերի թիվը։ Հիմա էլ հրաժարվեցին «Հայոց պատմություն» առարկայից, այն դարձրին «Հայաստանի պատմություն»։ 1045թվականից, Բագրատունիների թագավորության անկումից հետո մինչև 1918թվականը ( չհաշված Հայաստանի տարածքում չգտնվող Կիլիկայի թագավшրությունը), պետականություն չենք ունեցել, ուրեմն այդ դարերի պատմությունը աշակերտներին չե՞ն սովորեցնելու։

Տավուշի մարզի հանրակրթական 76 դպրոցների շենքերից 32-ը կարիք ունի հիմնանորոգման կամ մասնակի նորոգման, սակայն տարիներ շարունակ գումարներ չեն հատկացվում դպրոցների վատ վիճակում գտնվող շենքերը նորոգելու համար։ Դրա փոխարեն մեծ գումարներ են հատկացվում դպրոցներում վարչատնտեսական մասի համակարգողներին աշխատավարձ վճարելու համար։ Փոքր դպրոցների ինչի՞ն են պետք վարչատնտեսական մասի համակարգողները. եթե պետական բյուջեից գումարներ հատկացվեին, դպրոցի տնօրենը կարող էր կազմակերպել իր ղեկավարած դպրոցում փոքր հատվածների նորոգումը կամ տնտեսական հարցերի լուծումը։

«Հայաստանի պատմությունը» պետության գոյության զարգացման պատմությունն է, իսկ «Հայոց պատմությունը»՝ չգոյության»։ Սա ասում է «ատլետիկ» կազմվածքով թթվասերի որակի վերահսկման գլխավոր մասնագետը, ով համատեղությամբ ղեկավարում է նաև երկիրը։

...Ընկեր Փանջունի կրտսեր զավակն է տրապիզոնցի ընտանիքի մը: Մայրը տղաբերքի հետևանքով մեռած է, առանց կարենալ սնուցանելու իր երախան:

Գեղեցիկ ու անկրկնելի է ներկայացրել ՂԱՐԱԲԱՂԸ Աղասի Այվազյանը: Կարճ տարածքում` մեծ ընդհանրացումներ ու պատկերավոր հզոր գեղարվեստական մտածողություն: ՈՒժ ու կորով սիրելի արցախցիներիս: