«Ի՜նչ անխիղճ մարդիկ են, այդքան հագուստների մեջ նույնիսկ մեկ բաճկոն էլ ձեզ չնվիրեցին։ Ասացեք խնդրեմ, ի՞նչ հագուստ կուզենայիք, որ ձեզ համար գնեմ»։

Հոկտեմբերի 8-ին ադրբեջանական ագրեսիան հետ մղելու հետևանքով հերոսաբար զոհվել է ՍԱՄՎԵԼ ՀԱՄԲԱՐՁՈՒՄԻ ԳԵՎՈՐԳՅԱՆԸ:

Հազարամյա հասարակական կյանքի հիմնական օրինաչափություններից մեկը կայանում է նրանում, որ ավելի հզորի գոյաբանական ճնշման տակ նրա հակառակորդները, անկախ նրանից, թե նախկինում իրենք ինչ հարաբերություններ են ունեցել իրար հետ, թշնամական, թե նորմալ, միավորվում են՝ էկզիստենցիալ սպառնալիքին միասին հակահարված տալու համար։

Մեր թշնամի թուրքերը շատ լավ գիտեն Ազգայինի ուժը, դրա համար էլ իրենց գործակալները Հայաստանում զբաղվում են ապազգային գործունեությամբ և Ազգային զարթոնքի կանխմամբ:

Ստույգ ճղճիմություններ ասելուց, լսելուց հոգնեցինք: Վախենամ՝ մեր ստույգ վարքագիծը միայն այս տիրույթում է կենսունակ, ինչը շատ հնչելուց բթացնում է լսողությունը, վարժեցնում միալար թափվող անձրևի կտկտոցին:

Մեր երկրի նման աղքատ պետության մեջ ամենից խոցելի վիճակում գտնվում է թոշակառուն։ Ակտիվ կյանքի, եկամտի աղբյուրի հնար չունեցող մարդիկ հայտնվում են մի իրավիճակում, երբ առաջին օրերից պարզ է դառնում, որ պետության տված չնչին թոշակով հնարավոր չէ գոյատևել։ Դատենք միասին։

«Եթե ճապոնացիները կարողացել են սակուրան, որը տեսակով բալենի է ծաղկելը ստանան, պտուղը չստանան, վստահամար նույնը մենք կարող ենք անել ծիրանենու հետ»։

Ավելի քան մեկ շաբաթ ողջ Ֆրանսիան ապստամբում է։ Ապստամբում է կենսաթոշակային տարիքի բարձրացման օրենքի դեմ։ Փողոց են դուրս եկել բոլոր խավերը՝ ուսանողներ, բժիշկներ, բանվորներ, հասարակական-քաղաքական գործիչներ։ Բողոքի ցույցերը, այսպես ասած, «քաղաքակիրթ» չեն։

Կառավարման ցանկացած մոդելով երկրում տնտեսվարողների և բնակչության եկամուտների ինդեքսացիան սպասված, պլանավորված եկամուտների կորստի փոխհատուցումն է, երբ որոշակի համամասնությամբ փոխհատուցվում են այս կամ այն պրոցեսից կրած վնասները: Սոցիալական բնագավառում ինդեքսացիան ինֆլյացիան գնաճի պայմաններում բնակչության եկամուտների որոշակի բարձրացումն է՝ գրանցված գնաճի համապատասխան համամասնությամբ: Կառավարման այդ գործիքի կիրառումը, մի կողմից, քաղաքացիների եկամուտները պաշտպանելն է գնաճի անկառավարելի մակարդակից, մյուս կողմից, սուղ եկամուտ ունեցողներին, հիմնականում նպաստառու անձանց աջակցելն է սպառողական բարիքների նվազագույն չափաքանակների կամ առաջին անհրաժեշտության ապրանքներ հայթաթելու հարցում:

Հասարակության կյանքի ընթացքը կարող է ունենալ երեք հիմնական ռեժիմ. 1․ Զարգացում և կյանքի որակի բարձրացում 2․ Լճացած, զարգացում չապրող, բայց և անկում չապրող ու կյանքի շատ թե քիչ հաստատուն որակով անհեռանկար ընթացք 3․ Անկում և կյանքի որակի իջեցում։