Ընդամենը մի նկար, որն իր մեջ պարունակում է մի ողջ կյանք, քաղցրություն, հուզմունք, հուշեր, մանկություն, երիտասարդ ծնողներ, առաջին գիտելիք, առաջին դպրոց և ուսուցիչ։
...Ցեղակրոնի համար առաջնային դաշնակիցը դա ռուս մեծ ժողովուրդն է: Նրա համար չկան Հայաստաններ, այլ կա Հայաստան: Եթե այժմ Հայաստանը խորհրդային է, դա նշանակում է , որ պատմական զարգացման օրենքների համաձայն նա կարող էր միայն լիներ այդպիսին:
«Քաոս. աշխարհի արարումը» կտավը Հովհաննես Այվազովսկին ստեղծել է 1841 թվականին, երբ գտնվում էր Իտալիայում: Այդ ժամանակ նա ընդամենը 24 տարեկան էր: Ի սկզբանե կտավը ճանաչվեց արվեստի գլուխգործոց, իսկ Հռոմի պապ Գրիգոր 16-րդը նույնիսկ ցանկություն հատնեց այն գնել: Այվազովսկին հրաժարվեց փողից և նկարը նվիրեց կաթոլիկ եկեղեցու առաջնորդին:
Համացանցում շատ են գրել, որ երբ Արևմտյան Հայաստանում մի մարզում մորթում էին հային, մյուսում հայերը քեֆ էին անում: Իմ ընկերներից շատերն առարկեցին, թե չի կարող նման բան պատահած լինել...
Եթե այսօր մենք անշեղ մի թեմայով ենք տապակվում, դա չի նշանակում, թե ուրիշ խնդիրներ չկան: Այո, շրջափակված 120 հազարի սովի հարցն է երակազարկի պես տրոփում:
Պարզվեց, որ ամերիկյան գրող Էսնեստ Հեմինգուեյը, որի «Ֆիեստա» գիրքը վերջերս տպագրվեց Սովետական Միությունում և մեծ խոսակցություն առաջացրեց սովետական գրական շրջանակներում, Նյու-Յորքում է գտնվում հենց մեր այնտեղ եղած օրերին:
Ալեքսանդր Պուշկինն անուղղելի խաղամոլ էր, ընդ որում, ավելի հաճախ նա պարտվում էր: Նման դեպքերում ստիպված էր լինում պարտամուրհակներ գրել՝ իբրև գրավ թողնելով ինչպես իր ունեցվածքը, այնպես էլ իր ստեղծագործությունները: Երբեմն գրավադրվում էին գործեր, որոնք նա դեռ չէր էլ գրել:
Լինում են պատմության շրջադարձային պահեր, երբ տակտիկական լուծումները իրենց հետևանքների հզորությամբ դառնում են ստրատեգիական լուծումների համարժեքներ։
Բայց դա չի բացառում, որ նման հզոր տակտիկական լուծումները ստրատեգիական իմաստով, վերջին հաշվով, սխալ դուրս գան։
Նման հարց է Թուրքիայի BRICS-ին անդամակցելու հարցը, որը Ռուսաստանում ոգևորությամբ ընդունվեց...