Մինչ Հայաստանի վարչապետ Հովիկ Աբրահամյանը, ոտնահարելով սեփական ժողովրդի ինքնասիրությունը, ճանապարհվում է Մոսկվա, գառնեցիները նրա հրաժարականն են պահանջում: Հանուն արդարության պիտի ասել, որ հատկապես Մոսկվա գնալու որոշումից հետո նրա հրաժարականը ողջ Հայաստանն է ցանկանում: Բայց վերադառնանք գառնեցիներին ու նրանց օրավուր խնդրին: Պարզվում է, որ նրանց հողերն անջուր են մնում վարչապետի «կալվածքները» Գառնու ջրով ապահովելու պատճառով:
Մինչ «Քաղցրաշենի ինքնահոս ոռոգման նախագիծ» ծրագրի կյանքի կոչումը, որով նախատեսվում է Ազատ գետի միջին հոսանքներից պողպատե խողովակաշարով գետի ջուր տանել Արարատի մարզի մի շարք համայնքներ, գառնեցիների հավաստմամբ, ոչ «պաշտոնական» գետի ջրից մշտապես գողացել են համապատասխան պաշտոնյայի այգիները ոռոգելու, ձկնաբուծարանները աշխատեցնելու համար: Այսօր էլ նրանք բողոքի ակցիա են անցկացրել` փակելով Գառնի-Երևան ճանապարհը: Սրան նախորդել է նաև գառնեցիների բաց նամակը Սերժ Սարգսյանին: Aravot.am-ում կարդում ենք. «Հարգարժան պարոն նախագահ Սերժ Սարգսյան, դիմում ենք Ձեզ, քանի որ սպառվել են պայքարի բոլոր թույլատրելի միջոցները, պայքար, որն ուղղված է բարձրաստիճան պաշտոնյայի դեմ, որը առաջնորդվում է անձնական շահով, օգտագործում պաշտոնեական դիրքը՝ գյուղատնտեսությամբ զբաղվելով, և 6 մլն ԱՄՆ դոլար վաստակելու համար... Չունենալով ժողովրդի լայն զանգվածի աջակցությունը՝ նախագահը հենվում է հնարավոր բոլոր շերտերի աջակցության վրա, և, բնականաբար, առաջնահերթ բավարարվում են նրանց պահանջները, որոնք հիմնականում անձնական բնույթի են (որդիս քաղաքապետ դառնա, Ազատ գետը վերցնեմ կարիքներիս համար և այլն): Ավելի մեծ ճնշում գործադրելու համար այդ շերտը ավելի մեծ մոլուցքով է նետվում երկրի բնական հարստություններին տիրելուն, ավելի ազդեցիկ խնամիական կապեր ստեղծելուն, որն ուղեկցվում է հյուսիսի առաջին դեմքին մոտ կանգնած քավորի ձեռքբերումով: Գիտակցում ենք, որ այս ամենը ուղղված է Ձեր դեմ, և Դուք կարողանում եք այդ բոլոր ճնշումների պայմաններում պահպանել երկիրը»:
Հիմա ավելի ճիշտ չէր լինի, որ Հովիկ Աբրահամյանը գնար Գառնի՝ սեփական արտի ոռոգման խնդիրներին այլ լուծում տալու, քան Մոսկվա՝ «աշխարհաքաղաքական» հարցեր լուծելու: Գոնե առաջինի դեպքում մի բան երկիրը հաստատ կշահեր` Ազատ գետը «ազատություն» կստանար:
Ռուզան ԽԱՉԱՏՐՅԱՆ