Հայ Ազգի փրկության ճանապարհը

Այսօր վտանգված են Հայրենիքը, նրա սահմաններն ու քաղաքացիները, վիրավորների ու գաղթականների բանակը, հազարավոր զոհերը:

Անհետ կորածների ծնողների կանչ ու բողոքի ցասումը-անկում բոլոր բնագավառներում, երկրի տարածքների, ինքնիշխանության կորուստ...

Սպառնալիքները և նետված մարտահրավերներն այնքան են, որ կարծես Ազգը պետք է, որ միաբանվեր և կանգնեցներ այն կործանարար գործընթացը, որ սկսվել է վաղուց:

Կարծես թե բացահայտ է ամեն ինչ, որ չեն գիտակցում շատերը և չեն հասկանում, թե իրենք որտեղ են հայտնվել Սովետ Միության փլուզումից հետո:

Սառը պատերազմը թողեց իր հետքերը և քաղաքականությունը, որ վարվում էր Արևմուտքի կողմից ԱՄՆ-ի գլխավորությամբ:

Արցախյան ազատագրական պայքարը սկսվեց կործանիչ պերեստրոյկայի հետ զուգահեռ և Արևմուտքի վարած քաղաքականությունը բարենպաստ էր և Արցախի հարցի միջազգայնացման գործում կատարեց իր գործը` հարցի լուծումը տեղափոխելով մի այլ հարթություն, որտեղ իրենք կլինեն որոշողը:

Արևմուտքը Արցախից հրաժարվեց այն պահից, երբ դադարեցրեց օգնությունը և բարիդրացիական հարաբերությունը, երբ հայկական կողմը ազգային ազատագրական պայքարողից դարձավ Ադրբեջանի տարածքային ամբողջականությանը վտանգող սեպարատիստ։

Նման վարքագիծ հայը երբեք չի ունեցել և միշտ պայքարել, կռվել ու մաքառել է հանուն հայրենի հողի` խաղաղ ապրելու ու արարելու համար:

Անգամ ռուսների մոտ կա մտավախություն, որ Կրասնոդարի հայերը կարող են ապստամբել և պահանջել անկախություն:

Սա ծայրահեղական հրեաներն են մտցրել շրջանառման մեջ,

այն ջհուդները, որ խաչեցին Քրիստոսին, որ ռուսը հային ուրիշ աչքով նայի ու դա ստացվում է մասնակի:

Որոշ ռուսական շրջանակներ Հայաստանը համարում են կորցրած ներկա իշխանությունների պատճառով, այն ընտրության ով Ռուսաստանի հետ դաշնակից լինելը համարում է ստրկություն, չտեսնելով ստրկության ու կործանման այն մատրիցան, որի մեջ է մտել հայ ազգը, որին դարձրին ժողովուրդ֊ հիմա էլ հայ հանրություն են ասում արդեն:

Նույն այդ հայ հանրությունը գայթակղվելով սուտ խոստումներին չգիտակցելով, չկարևորելով գաղափարախոսությունը պետականաշինության, Հայ Դատի կայացման գործում վստահեց և բերեց իշխանության այնպիսի մի անձնավորության և կուսակցության, որոնց գործունեությունը, ողջ գիտակից կյանքում եղել է այն բարոյական չափորոշիչներով, որ նեմուծում էր Արևվուտքը դեռ շատ վաղուց, անբարոյականության քարոզը և տրանսգենդերների իրավունքի ամրագրումը, հոգեկործան օրենքների ու կոնվենցիաների ներմուծումը հայի իրականության մեջ, հակառուսական քարոզը, ադրբեջանաթուրքական հակահայ քաղաքականության հետ համակերպումը և թուրքական շահերի պաշտպանումը ազգի ներսում:

Հայ քաղաքական գործիչները, քաղաքական վերլուծաբանները կարող են մեղադրել Արևմուտքին, Ռուսաստանին կամ որևէ այլ կողմի, չտեսնելով ներսի սխալները և պատությունների պատճառները:

Հայը պետք է ունենա Ազգի ներսում հստակ Ազգային գաղափարախոսություն, որը կպաշտպանի Հայի իրավունքը ապրելու և արարելու հայրենի հողի վրա, արտաքին Աշխարհում ամրապնդելով Հայ Համայնքը, արտաքին քաղաքականությունը հանուն Հայ Դատի կայացման, որտեղ Արցախի հարցը մի մասն է կազմում այն Դատի, որ անելու է Հայը հանուն արդարադատության վերականգման:

Հայ հանրությունը պետք է ժողովվի մեկտեղ և հավաքված ժողովուրդը պետք է ընտրի Ազգի համար փրկարար գաղափարախոսությունը, որ ելնի այս դաժան մատրիցայից, որը կտանի մինչև Հաղթանակ ամրապնդելով Հայրենին...

Գաղափարի շուրջ համախմբումը կբերի Միաբանության և կազատագրի Երկիրը չարից և նրա կամակատարներից:

Հայի թշնամին չարն է իր դևերի և կամակատարների բանակով -

Հայը միայն Աստծո և Սուրբ ՈՒխտերի շուրջ կարող է միաբանվել և ազատագրել Հայրենիքը չարի կամակատարներից, օտարերկրյա գործակալներից, դավաճաններից:

Սա է միակ ճանապարհը հաղթական, ի գիտություն բոլորի, որպեսզի հպարտ սրտերը խոնարհվեն, որ սերը առաջնորդի բոլոր գործերում ազգի ներսում, որ իմաստության, մտքի, որոշման պտուղը ծառայի Աստծուն և Հայրենիքին:

Որոշումը քոնն է հայ հանրություն, ով էլ լինես դու` քաղաքական գործիչ, ազգայնական, հայրենասեր կամ ոստիկան, դու պետք է գիտակցես և ամրագրես ճիշտ Ազգային գաղափարախոսությունը Հայրենի Երկրում հանուն Հայրենիքի հզորացման, նրա զավակների իսկական, ճիշտ և պայծառ ապագայի:

Արսեն ԲԱԼՈՒՆՑ

Մեկնաբանություններ