Մարդը բերան բերան ասում է, որ Շուշին՝ Շուշա քաղաքն է: Բայց սպաները շարունակում են նրան ենթարկվել:

44-օրյա պատերազմի օրերին, երբ Նիկոլը հանդիպեց արտախորհրդարանական ուժերի հետ, ես գրեցի, որ սա ինքը պատեհ առիթով օգտագործելու է ընդդիմության հետ պատասխանատվությունը կիսելու համար: Ավելին, ես այն ժամանակ էլ կարծում էի, որ արտախորհրդարանական ուժերը չպետք է այդ հանդիպումների գաղտնիքը պահեն, պետք էր այն ժամանակ բացահայտել այդ հանդիպումների բովանդակությունը, որ այսօր Նիկոլն իրենց մեջքի վրայով չփորձեր ջրից չոր դուրս գալ:

Երևի կարոտած կլինեիք կառավարության նիստերի իմ շարքին․ էսօր հերթականին հետևեցի՝ անհոգնել։ Թեման նույնն էր, ասելիքը՝ շարքային։

- «Արվեստ և գիտություն» և նման օգտակար, ազգաշահ՝ ապաքաղաքական նյութեր պատճենո՛ղ ընկերներ, դուք հաճախ պատճենում եք ռուսերեն էջերից՝ հավատ ընծայելով դրանց ոչ թունավոր բնույթին. հիշեցնեմ, որ Ֆեյսբուքը Ռուսաստանում պաշտոնապես արգելված է:

Պետական կառույցների փոշիացում և պետական միջոցների մսխում՝ արտաքին պարտքի ուռճացմամբ, ազգային արժեքների ժխտում, նախընտրական խոստումների երդմնազանցություն և ճիշտ հակառակ գործողություններ: Հասարակության պառակտում և ատելության սերմանում, ստի, կեղծիքի, խաբեության, քծնանքի և տգիտության հաղթարշավ:

Ռուս-ուկրաինական պատերազմը թևակոխեց վերջի սկզբնական փուլը: Առկա է դրա դրսևորման 3 գործոն. ուկրաինացի զինվորներն արդեն խմբերով են հանձնվում գերի (1), արձանագրվել են տեխնիկային հասցված վնասներ՝ հարձակման չգնալու նպատակով (2), հետախուզության ստորաբաժանման ղեկավար փոխգնդապետի մակարդակով ուկրաինական ՀԸ-երից մեկում խոսվել է Դոնբասի մի մասն ու Ղրիմը ռուսներին զիջելու գնով պատերազմն ավարտելու մասին (3):

Որպես ազգային մարմին՝ հայ հանրությունը մահացու ախտահարված է անգործության սինդրոմով: Ճշմարիտ դատողություններ այդ կապակցությամբ՝ որքան ասեք: Եվ ոչ մի նպատակային գործողություն: Բոլոր խելամիտներն ու հեռատեսները գիտեն, թե ինչ պետք է անել, բայց համատարած անշարժություն է:

Սերժին մերժելուց հետո ինչու՞ բանտում հայտնվեց Ռոբերտ Քոչարյանը: Սերժին մերժելուց հետո ինչու՞ բանտում հայտնվեց Մանվել Գրիգորյանը:

Հայտնի խոսք կա. «Ոչ ոք չի մոռացվել, ոչինչ չի մոռացվել»։ Այն իր մեջ դրական իմաստ ունի, այն է ՝ հիշել պատերազմի հերոսներին և նրանց գործերը։ Ապագայում հայ ժողովուրդն այս նույն խոսքերը պետք է հիշի բացասական իմաստով։ Ոչ ոք, ովքեր 2020թ․ պարտությունից, Արցախն ուրանալուց հետո շարունակեցին այդ ամենի հեղինակ-դավաճանին աջակցել, քծնել, նրա հրամանները կատարել, չեն մոռացվելու։ Չեն մոռացվելու նաև նրանց բոլորի արարքները՝ բանսարկություններ, բռնություններ, դատավարություններ և այլ գործեր։ Բոլոր նրանց անունները գրվելու են հատուկ մատյանում, որը կոչվելու է «Անարգանքի սյուն»։ Բոլորը ստանալու են արժանի հատուցում, որից ամենամեղմը կլինի միայն «Անարգանքի սյուն» մատյանում նրանց անվան և դիմանկարի հրապարակումը։ Այն կհանդիսանա օրինակ ապագա սերունդների համար, թե ինչպիսին պետք է չլինի ոչ միայն հայը, այլև՝ մարդ արարածը։

Գեղարքունիքի մարզի Վարդենիսի շրջանի սահմանապահ գյուղերից կա համատարած արտագաղթի միտում։