Ֆրանսիայում գերեզմանի տեղի համար կա պայմանագիր, որտեղ նշված է ժամկետ։
Ժամկետի ավարտից հետո կամ ժամկետը երկարացվում է կամ աճյունը տեղափոխվում է, կամ եթե չունի իրավահաջորդ այրման միջոցով փոշիացվում։
Միսակ Մանուշյանին պանթեոն տեղափոխելը հարկադրված քայլ էր, քանի ու նախորդ տարածքում ժամկետն ավարտվում էր ու դրա մասին խոսք է եղել դեռ անցած տարվա սկզբներին։
Անկախ հարցից, թե ի՛նչ շահ ունեին Մակրոնը, Նիկոլը, կամ չգիտեմ ով, բնական է, որ պտի լիներ դա, թեկուզ և մենք չուզեինք։
Հիմա, եթե ԱԺԲ-ն, ընդդիմադիրները քննադատաբար են նայում էս ամեն ինչին, ինձ բարձրավոլտը խփում է։
Առավել խփում է Սովետի թվերին ձրի կրթված, քֆուր սովորած, Սովետ քրֆողների գրածը` «թեպետ կոմունիստ էր»…
Առհասարակ խփում է էն, որ աճյուն քննարկողները խոսում են աճյունը դիվադադար անելու մասին։
...Դրսում առաջին գարունն է, որ Արցախը հայինը չէ, բլյած:
Արթուր ԳԵՎՈՐԳՅԱՆ