Կար ժամանակ, երբ մարդիկ խուճապի էին մատնվում՝ իմանալով իրենց զավակների Արցախում ծառայելու մասին։

Այս չար ժամանակնեում մեր մեջ հաճախ ենք լսում ազգի ապաշխարության մասին կոչեր: Իհարկե անհրաժեշտ է յուրաքանչյուրս էլ առանց վերապահության գիտակցենք մեր կյանքի ընթացքում գործած անհատական, առանձին մեծ կամ փոքր մեղքերը, որոնք պետք է անպայման խոստովանել ու ապաշխարությամբ ազատվել դրանց բեռից: Սակայն այժմ հարկ է խոսենք մեղքերի այն խմբի մասին, որոնք գործել ենք ու, ցավոք, շարունակում ենք գործել հավաքական, միասնական կերպով և որոնցից էլ պետք է հրաժարվենք միասնաբար ու հավաքականորեն:

Մեզ սպասում է մեծ կռիվ, էդ կռիվը նախ մեր ներսում է` մեր գաղափարների, մեր կենցաղի, մեր մտածողության, մեր կոմֆորտի, մեր կենսական «պետքերի» մեջ, հետո էդ կռիվը կդառնա մեր ու մեր երկիրը գրոհած թշնամու մեջ, հետո էդ կռիվը ավելի կմեծանա, ու ինչքան արագ մենք հաղթահարենք, այնքան հաջորդ կռիվը ի նպաստ մեզ կլինի, այնքան մեր հաղթանակը մոտ կլինի։

Իշխանափոխությունը քաղաքական պրոցես է: Քաղաքականությունն էլ գիտություն է: Մինչև վերջին վինտիկը ուսումնասիրված, հստակեցված գիտություն:

Խորհրդարանում ընդդիմությունը Նիկոլ Փաշինյանին սուր հարցեր տալով ի՞նչ հարցեր է լուծում, հույս ունի, որ այդ հարցերից հետո Նիկոլ Փաշինյանը հրաժարակա՞ն է տալու, ցանկանում է ժողովրդի համար բացահայտել նրա էությու՞նը։

Աշխարհի ամենակայացած, ամենազարգացած պետական համակարգ և ինստիտուցիոնալ հիշողություն ունեցող պետության` Մեծ Բրիտանիայի վարչապետ Ուինսթոն Չերչիլն էր ասում. «Եթե ուզում եք ոչնչացնել որևէ ազգ՝ սկսեք ոչնչացնել մշակույթը»:

Ըստ օպերատիվ տեղեկությունների, ԵՊՀ այսրոպեական ռեկտոր Հ.Հ.-ն ջերմ հանդիպում է ունեցել Արաբական Միացյալ Էմիրությունների Դաշնային ազգային խորհրդի պաշտպանության, ներքին գործերի և արտաքին հարաբերությունների հանձնաժողովի նախագահ Ալի Ռաշիդ Ալ Նուայիմիի հետ։ Որպեսզի չխաթարվի հանդիպման ջերմությունը պարեկները համարյա փակել էին Ալեք Մանուկյան փողոցը, իսկ պ-ն Ալիի հայազգի թիկնապահները հսկում էին ԵՊՀ-ն: Սակայն, խնդիրն այլ է` ի՞նչ գործ ունի ԱՄԷ-ի թիվ 1 ուժայինն այսրոպեականի հետ:

Մինչ մենք շարունակում ենք ապրել Արցախն Ադրբեջանի տարածք ճանաչած նիկոլ փաշինյանին Հայաստանի վարչապետի ղեկին հանդուրժելով, Ադրբեջանը գերակտիվ ու տարբեր հարթակներում, տարբեր լեզուներով տարածում է սուտ, թե Հայաստանը դա Ադրբեջան է և իբր Հայաստան երբեք էլ պատմական որևիցե փաստաթղթերում, կամ այլ վկայություններում գոյություն չի ունեցել։

Շատերին է թվում, թե ազնվականությունը «թագավորի պատվարն» է, այն դեպքում, որ հենց ազնվականությունն է ատելի դարձնում թագավորի իշխանությունը։ Սրա վրա է խաղում Նիկոլը, երբ, «զլի շոֆեռի» կերպարանք առած, քրճիկ է «խեղդում» փողոցներում։

Հունվարի 15։ Էսօր ձմեռահավասարն է։ Ձմեռը կիսվել է՝ ուղիղ 45 օր անցել է, ու 45 օր էլ մնացել է։ Ճիշտ է՝ բոլոր տոները մնացել են անցած կեսում՝ Նոր տարին, Սուրբ Ծնունդը, Հին Նոր տարին, բայց էդ կեսը դժվար մասն էր՝ ծանր-ծանր բարձրանում էինք դեպի ձմեռվա գագաթը, ու վերջը չէր երևում, իսկ վաղվանից հանգիստ իջնելու ենք ձմռան գագաթից դեպի գարուն՝ կամաց-կամաց հանելով ու ճանապարհին թողնելով ձմեռային ծանր շորերն ու տրամադրությունը, քաղելով ճանապարհի եզրերին բուսած մանուշակներն ու ձնծաղիկները, ու գարունն անընդհատ աչքներիս առաջ է լինելու, օր օրի մոտենալու է։