Ամեն ինչ դարձել է իրականության շեղված տեսակն ու կերպը:
Աստծո ստեղծած տղամարդու և կնոջ փոխարեն ինչ-որ գենդերներ, այլասեՌվածներ ու ռոբոտացված մտածելակերպով սուբյեկտներ են։
Եթե աշխարհը՝ ներառյալ Ռուսաստանը, իմանար, որ հայրենիքի միասնությունը մեր արժեհամակարգի վերին սանդղակի վրա է, նրանց մտքով չէր անցնի մեզ այսպես մասնատել, որովհետև ի սկզբանե կիմանային, որ դա անհնարին է։
Շատ եք Արևմուտքի զորեղությունը փառաբանում, արևմտամոլներ, հապա ինչու՞ մի ակնթարթում Արցախի արդարությունը չի վերականգնում, թուրքի ականջից չի բռնում ու դուրս չի շպրտում Արցախի ու Հայաստանի սահմաններից:
Հայերի ինքնագնահատականում առանձնահատուկ տեղ է զբաղեցնում «Թուրքն ասել է՝ հայի հետին խելքն իմը լիներ» ձևակերպումը։ Խոսքի իմաստն այն է, որ հայը հետին թվով ճիշտ դատողություններ է անում և ճիշտ եզրակացության հանգում, ուստի թուրքը երազում է այդ խելքի տերը դառնալ։
Հետաքրքիր է, չէ՞, Ղրիմի կամրջի պայթեցումը շատերի մոտ ոգևորություն էր առաջացրել։ Շատերը, ավելի հեռուն գնալով, սկսեցին կանխագուշակել ՌԴ-ի վերջնական պարտությունը։
Նրանք, ովքեր ժամանակին կողմ էին «Արցախն Ադրբեջանին հանձնենք ու լավ-խաղաղ ապրենք» բանաձևին, այժմ ուզում են լավ-խաղաղ ապրել՝ Սյունիքն Ադրբեջանին հանձնելով․ Նիկոլի հենարանը սրանք են։
Լինել ազգանունով հայ և ՀՀ քաղաքացի ու երազել Ռուսաստանի պարտությունը պատերազմում, ցանկանալ Իրանում ներքաղաքական լարվածություն, նշանակում է ցանկանալ ու երազել Հայաստանի ու Արցախի կործանումը։
Էն «ԴՈՒԽՈՎ» կեպկով ճանապարհներ փակող, աղբամանների մոտ քնող ղզիկներն ու՞ր են:
Ձեր դուխը մինչև թուրքին տեսնե՞լն էր, Ձեր դուխը բանակը կազմալուծե՞լն էր, Հայրենիքը ծվեն-ծվեն հանձնե՞լն էր:
Զոհերին ու ավերածություններին Նիկոլ Փաշինյանի ընտելացրած հանրությունն, այդուհանդերձ, շոկի մեջ հայտնվեց գերիների գնդակահարության կադրերից։ Ադրբեջանցիներն այդ կադրերը համացանցում տեղադրել էին ոչ միայն հոգեբանական ճնման նպատակով։
Այսօր՝ սեպտեմբերի 16-ին, Երևանում, Ֆրանսիայի Եվրոպայի և արտաքին գործերի նախարար Ստեֆան Սեժուրնեի հետ համատեղ ասուլիսում արտգործնախարար Արարատ Միրզոյանը հայտարարել է, որ Հայաստանը պատրաստ է որքան հնարավոր է շուտ խաղաղության պայմանագիր կնքել Ադրբեջանի հետ: Նա հավելել է․ «Մենք պատրաստ ենք արագ ստորագրել այն տեքստը, որը համաձայնեցված է։ Համաձայնագիր, որով երկրները փոխադարձաբար ճանաչում են միմյանց տարածքային ամբողջականությունը, Ալմաթիի հռչակագիրը, այն սահմանները, որոնք կային ԽՍՀՄ փլուզման ժամանակ»։