Փաշինյանն արդեն որերորդ անգամ փորձում է մեզ համոզել, որ Հայոց հայրենիքը սահմանափակվում է ներկա ՀՀ-ի 29.800 քառ. մետր տարածքով։ Երեկ էլ կրկնեց այն օտարածին կեղծ թեզը, թե իբր հայրենիքն ընդամենն այն պետությունն է, որի քաղաքացին ես։
Կառավարման տեսության մեջ կենտրոնական հարցերից մեկը կապված է նրա հետ, թե ինչ դեր ունի կառավարող խումբը կամ մենեջմենթը գործերի հաջող կամ անհաջող ավարտի մեջ։
Խաչմերուկում գլխավորը լուսաֆորն է:
Եթե դու չես կարողանալու կարմիրով կանգնեցնել, դեղինով զգուշացնել, ապա առավելագույնը, որ կարող ես անել այդ խաչմերուկում` գորգ, ավելի շուտ փալաս լինելն է:
Այսպիսի դեր է ունենալու Հայաստանն ամենաանհաջող բանկացողի առաջարկած «Խաղաղության խաչմերուկում»։
Աշխարհակարգը չի կարող փոխվել առանց Մերձավոր Արևելքում ուժային բալանսի փոփոխության, իսկ այնտեղ այն, ինչ հողի վրա է, նույնչափ հողի տակ է՝ բառիս բուն ու փոխաբերական բոլոր իմաստներով:
Հայաստանի Հանրապետության արտաքին քաղաքական կուրսի տեղաշարժը չի կարող կատարվել մեկ անձի որոշմամբ ու նրա կողմից առաջնային մանդատ չունենալու ներկա պարագայում, պառլամենտական կառավարման ձևի պայմաններում։
«Ղարաբաղի տեռորից չպիտի վախենալ: Ղարաբաղը տեռորի կարիք չունի:
Ղարաբաղից պիտի վախենալ այն օրը, երբ 200-250 հազար մարդ, անտուն, անօթևան, վիրավորված, զինված կլցվի Երևան, եթե գնանք Արա Սահակյան-ների կանխանշած ճանապարհով»:
Հոկտեմբերի 25-ին վարչապետ Նիկոլ Փաշինյանը Ազգային Ժողովում ներկայացրեց անգլերեն մի գրքույկ՝ Հայաստանը «Խաղաղության խաչմերուկ», ըստ որի Ադրբեջանին և Թուրքիային տրամադրվելու է տարանցիկ ճանապարհ։ Տարիներ շարունակ Հայաստանի տարածքով հողային աշխատանքներ ուսումնասիրած «Երկիր Ծիրանի» կուսակցության նախագահ Զարուհի Փոստանջյանը, սակայն կարծում է, որ իշխանությունների այդ ծրագիրը ոչ թե խաղաղություն, այլ նոր պատերազմ է բերելու։
Արաբատ Միրզոևի (գործակալ Օմեգայի) ղեկավարած «կանտորան» երեկ հանդես եկավ հայ- ռուսական միջպետական հարաբերությունների վատացումն արձանագրող հերթական հաղորդագրությամբ:
Բաքվում COP29 կլիմայական գագաթնաժողովի շրջանակում Ղազախստանը, Ուզբեկստանը և Ադրբեջանը համաձայնություն ձեռք բերեցին Եվրոպա մաքուր էներգիայի (the Green Road) արտադրության և փոխանցման միասնական համակարգ ստեղծելու շուրջ։ Այս ծրագիրը համագործակցության նոր հնարավորություններ է բացում Կենտրոնական Ասիայի և Հարավային Կովկասի երկրների միջև, հատկապես էներգետիկ համակարգերի ինտեգրման և եվրոպական շուկա կանաչ էներգիա մատակարարելու հուսալի ուղիների ստեղծման առումով: