Հրանտ ԱՎԵՏԻՍՅԱՆ. Եկեք չչարաշահենք լրագրողի մասնագիտությունը

Թող չնեղանան իմ ֆեյսբուքյան ընկեր լրագրողները և բոլոր նրանք, ովքեր ունեն այս մասնագիտությունը: Հենց սկզբից ասեմ, որ ես հարգում եմ յուրաքանչյուր մասնագիտություն՝ լինի լրագրող, օդաչու... Բայց եկեք չչարաշահենք մեր մասնագիտության ընձեռած հնարավորությունները: Պատկերացրեք՝ մեզանից մեկը գնա հիվանդանոց, ու բժիշկը, առանց մեզ լսելու, միանգամից անցնի բուժման: Հայերիս ամենամեծ թերություններից մեկն այն է, որ մենք ունակ չենք լսելու դիմացինին: Ուրեմն ստացվում է, որ եթե լրագրողը խոսում է, պետք է բոլորը լսեն և պարտադիր պատասխանե՞ն իրեն: Ես չեմ ցանկանում անդրադառնալ Անիի հետ կատարվածին, բայց լրագրողն էլ պարտավոր է չմոռանալ, որ ամեն ոք չէ, ով բարեհամբույր կխոսի իր հետ: Լրագրողի մասնագիտությունը ոչ մի առավելություն չի տալիս նրան ներկայիս Հայաստանում: Հնարավոր է, եթե մենք ապրեինք քաղաքակիրթ և օրենքի երկրում, ամեն ինչ այլ կերպ լիներ, սակայն ներկա Հայաստանում նույնիսկ լրագրողներից շատերը չգիտեն իրենց իրավունքներն ու պարտականությունները: Յուրաքանչյուր լրագրող իրեն թույլ է տալիս ոստիկանին մոտենալ և ասել՝ Դուք պարտավոր եք բացատրել ինձ, թե ինչ եք անում այս պահին: Ա՛յ աղջիկ ջան կամ ա՛յ տղա ջան, բայց հնարավոր է, չէ՞, որ տվյալ պահին ոստիկանը գաղտնի է գործում: Ի՞նչ անի, քեզ ասի, դու էլ գնաս ՝ ֆեյսբուքում գրես, ձեր կայքում ամպագոռգոռ վերնագրով նյութ տպես, էդ մարդկանց պլանները «վարի տաս», ինչ է թե՝ ոստիկանը պարտավոր է իր գործողությունների մասին ձեզ տեղյա՞կ պահել:

Մեկնաբանություններ