Այսօր Առնո Բաբաջանյանի ծննդյան օրն է

«Փայլուն կոմպոզիտոր, փայլուն դաշնակահար, սիրելի հարևան և շատ տարիների հավատարիմ ընկեր` ահա թե ով է եղել ինձ համար մեծն Առնոն, որը, չնայած վաղաժամ մահվան, հասցրեց անել նշանակալի ներդրում իր ժամանակի երաժշտության մեջ:

ՄՍՏԻՍԼԱՎ ՌՈՍՏՐՈՊՈՎԻՉ

Հայ անվանի կոմպոզիտոր Առնո Բաբաջանյանը ծնվել է Երևանում, 1921-ին: Դեռևս մանկապարտեզում այլ երեխաների շարքում Առնոյի լսողությունը ստուգում է Արամ Խաչատրյանն ու խորհուրդ տալիս լրջորեն նվիրվել երաժշտությանը: Նա միշտ սիրով է հիշել այդ հանդիպումը. «Մի անգամ եկավ մի այցելու: Այդ մարդը խնդրեց մեզ երգել, որպեսզի իմանա, թե ով լավ ձայն ունի: Ես նույնպես երգեցի և ռիթմի տակ ծափ տվեցի: Այդ մարդը լսեց ու ասաց, որ պիտի զբաղվեմ երաժշտությամբ: Ավելի ուշ իմացա, որ այդ մարդը Արամ Իլյիչի Խաչատրյանն էր»:
Ընդամենը 9 տարեկանում գրում է առաջին` «Պիոներական քայլերգ» ստեղծագործությունը, որ հրատարակվում է Եղիշե Չարենցի աջակցությամբ և ճանաչում բերում փոքրիկ Առնոյին: 1947-ին Պրահայում կայացած Երիտասարդության առաջին միջազգային փառատոնում բարձր է գնահատվում ու մրցանակի է արժանանում նրա «Բարձրացրեք բարեկամության դրոշները» երգը:
Բաբաջանյանի «Վաղարշապատի պար», «Պրելյուդ» և «Էքսպրոմտ» գործերը Պրահայում կայացած դեմոկրատական երիտասարդության համաշխարհային փառատոնում (1947) արժանացել են առաջին մրցանակի: Լայն ժողովրդականություն է վայելում «Հայկական ռապսոդիա»-ն (համահեղինակ` Ա. Հարությունյան): Նորարարական բնույթ է կրում «Պոլիֆոնիկ սոնատը»: Խորհրդային լավագույն ֆիլմերից շատերում հնչում են նրա հեղինակած կատարումները` «Առաջին սիրո երգը», «Երջանկության մեխանիկան», «Հարսնացու հյուսիսից», «Ամպրոպի արահետով» և այլն:
Երևանում Բաբաջանյանի անունով կոչվել են Հայֆիլհարմոնիայի փոքր դահլիճը, փողոց, երաժշտական ուսումնարան, 2003-ին կանգնեցվել է հուշարձանը:

Արմինե ՍԱՐԳՍՅԱՆ

Հեղինակի նյութեր

• Պատմության վկաները
• Վերացող ծաղիկներ
• Ձեռք մեկնելու գաղափարը առաքելության վերածվեց
• «Մի նայեք, որ փոքր է մեր երկիրը, եթե արդուկով այս սարերը հարթեցնեք, Չինաստանից մեծ կլինի»
• «Բանկ օտոման» գործողությունը ժամանակին ցնցել էր ամբողջ Եվրոպան
• «Դրսից մեզ վրա կա­րող են ազ­դել միայն ներ­սի գոր­ծիք­նե­րով»
• «Ե­րե­սուն տա­րի ձգ­վեց մեր ան­կա­խու­թ­յան պատ­մու­թ­յու­նը, մենք շա­հե­ցի՞նք»
• Մշա­կույ­թը հեռ­վից հե­ռու պահ­պա­նե­լու հույ­սով
• Անի­մա­ցիան, աշ­խարհն ու մենք
• «Մեր տա­րածք­նե­րը փոք­րա­ցան, ո­րով­հետև այդ­պես էլ չհաս­կա­ցանք, որ պետք է խմենք մեր բա­ժա­կով»
• Արվեստի ուժը
• Նոր մա­տե­նա­շա­րը ներ­կայաց­նում է արևմտա­հայ և ս­փ­յուռք­յան գրող­նե­րի
• Բե­մը կեն­դա­նու­թ­յուն է ստա­նում ա­ռայժմ միայն մա­նուկ­նե­րի հա­մար
• «Գիրք սիրողների համար սա իսկական մկնդեղ է` հյութեղ ու անտանելի»
• Հա­մաշ­խար­հա­յին դա­սա­կան­նե­րի ստեղ­ծա­գոր­ծու­թ­յուն­նե­րը՝ դու­դու­կով
• «Բնակ­չու­թ­յու­նը պատ­րաստ չէ, բայց տար­վում են աշ­խա­տանք­ներ»
• Ամա­նո­րի գի­շե­րը դի­մա­վո­րե­լու են ե­կե­ղե­ցում
• «Ջա­զի մեջ զգաց­վում է ապ­րածդ ժա­մա­նա­կաշր­ջա­նը»
• «Ե­թե չլի­ներ Փե­լե­շ­յա­նը, կար­ծում եմ, դեռևս գտած չէի լի­նի կի­նո­յում իմ ու­ղին»
• «Հու­շար­ձան­ներն այդ տա­րածք­նե­րի պատ­կա­նե­լու­թ­յան անձ­նագ­րերն են»

Մեկնաբանություններ