Էրիխ Մարի Ռեմարկ. «Բարությունը մարդուն ուժ է տալիս, երբ նա դժվար է ապրում»

Երբեմն ուրիշին հարց տալով է միայն հաջողվում հարց տալ… իրեն:

-

Հնարավոր է արևի խավարում, բայց ոչ` հավերժական գիշեր… Համենայն դեպս` մեր մոլորակի վրա:

-

Ատելությունն անզգույշ է դարձնում մարդուն:

-

Չէ՞ որ հրաշքը մեզ միշտ սպասում է ինչ-որ տեղ, հուսալքման կողքին:

-

Եթե կյանքին հատուկ պահանջներ չներկայացնես, ապա այն ամենը, ինչ ստանում ես նրանից, երկնային պարգև կթվա:

-

Կյանքում քիչ բան կա, որ իր կարևորությունը երկար է պահում:

-

Մարդ երբեք չի կարող կոփվել: Նա կարող է շատ բաների միայն ընտելանալ, բայց կան բաներ, որոնց մարդ երբեք չի կարող ընտելանալ:

-

Ապրել, նշանակում է ապրել ուրիշների համար: Թող որ գոնե երբեմն բարության մի կրակ առկայծի… մարդ չպետք է հրաժարվի դրանից:

-

Բարությունը մարդուն ուժ է տալիս, երբ նա դժվար է ապրում:

-

Մարդ կարող է վիրավորանքից պաշտպանվել, բայց կարեկցանքից հնարավոր չէ պաշտպանվել:

-

Իշխանությունն աշխարհի երեսի ամենավարակիչ հիվանդությունն է և մարդկանց ամենից շատ այլանդակողը:

-

Այն, ինչ մարդ փողով կարող է գլուխ բերել, շատ էժան է:

-

Համատարած խավարում թափառող լույսը նույնպես լույս է:

-

Ես պետք է քեզ կորցնեի` կորուստը հասկանալու համար:

-

Կնոջը կա´մ պետք է աստվածացնել և կա´մ թողնել ու հեռանալ: Միջին դրություն գոյություն չունի:

-

Առանց սիրո մարդը ոչ այլ ինչ է, եթե ոչ արձակուրդում գտնվող դիակ, մի քանի տարեթիվ, պատահական անուն: ՈՒրեմն, էլ ինչո՞ւ ապրել: Մարդ կարող է նույն հաջողությամբ մեռնել:

-

Մոռանալ: Մի տես, թե ի՛նչ խոսք է: Դրա մեջ և´ սարսափ կա, և´ ափսոսանք, և´ խաբեություն: Ո՞վ կարող է ապրել առանց մոռացության: Սակայն ո՞վ կարող է մոռանալ այն ամենը, ինչ ինքը չի ուզում հիշել։

Ծաղկաքաղը` Արմինե ՍԱՐԳՍՅԱՆԻ

Հեղինակի նյութեր

• Պատմության վկաները
• Վերացող ծաղիկներ
• Ձեռք մեկնելու գաղափարը առաքելության վերածվեց
• «Մի նայեք, որ փոքր է մեր երկիրը, եթե արդուկով այս սարերը հարթեցնեք, Չինաստանից մեծ կլինի»
• «Բանկ օտոման» գործողությունը ժամանակին ցնցել էր ամբողջ Եվրոպան
• «Դրսից մեզ վրա կա­րող են ազ­դել միայն ներ­սի գոր­ծիք­նե­րով»
• «Ե­րե­սուն տա­րի ձգ­վեց մեր ան­կա­խու­թ­յան պատ­մու­թ­յու­նը, մենք շա­հե­ցի՞նք»
• Մշա­կույ­թը հեռ­վից հե­ռու պահ­պա­նե­լու հույ­սով
• Անի­մա­ցիան, աշ­խարհն ու մենք
• «Մեր տա­րածք­նե­րը փոք­րա­ցան, ո­րով­հետև այդ­պես էլ չհաս­կա­ցանք, որ պետք է խմենք մեր բա­ժա­կով»
• Արվեստի ուժը
• Նոր մա­տե­նա­շա­րը ներ­կայաց­նում է արևմտա­հայ և ս­փ­յուռք­յան գրող­նե­րի
• Բե­մը կեն­դա­նու­թ­յուն է ստա­նում ա­ռայժմ միայն մա­նուկ­նե­րի հա­մար
• «Գիրք սիրողների համար սա իսկական մկնդեղ է` հյութեղ ու անտանելի»
• Հա­մաշ­խար­հա­յին դա­սա­կան­նե­րի ստեղ­ծա­գոր­ծու­թ­յուն­նե­րը՝ դու­դու­կով
• «Բնակ­չու­թ­յու­նը պատ­րաստ չէ, բայց տար­վում են աշ­խա­տանք­ներ»
• Ամա­նո­րի գի­շե­րը դի­մա­վո­րե­լու են ե­կե­ղե­ցում
• «Ջա­զի մեջ զգաց­վում է ապ­րածդ ժա­մա­նա­կաշր­ջա­նը»
• «Ե­թե չլի­ներ Փե­լե­շ­յա­նը, կար­ծում եմ, դեռևս գտած չէի լի­նի կի­նո­յում իմ ու­ղին»
• «Հու­շար­ձան­ներն այդ տա­րածք­նե­րի պատ­կա­նե­լու­թ­յան անձ­նագ­րերն են»

Մեկնաբանություններ