«Քարանձավը մեր հրապարակն է, այսօրվա մեր ցավ ու դարդը»
14.11.2013 | 17:43
«Այվազյանական» թատերական 2-րդ փառատոնի շրջանակում Գավառի արվեստի դպրոցի «Բյուրեղիկ» թատերախումբը ներկայացրեց «Քարանձավ» պիեսը` Քրիստինա Բադեյանի բեմադրությամբ:
Փառատոնի հանձնախումբը գոհ էր պատանի դերասանների խաղից:
Քարանձավում հայտնվում են դաշնակցական սպան, կարմիրբանակայինը, վանականը, որն իրականում դերասան է, գեղեցկատես կինը` իր ուղեկցողի հետ: Դրսում մարդիկ են, որոնք սպանում են բոլորին, ներսում` համակեցությամբ ապրող մարդիկ, որոնք էլի կսպանեին իրար, եթե չլինեին քարանձավի կանոնները:
Աղասի Այվազյանի այրին` ԳՐԵՏԱ ՎԵՐԴՅԱՆԸ, նկատեց, որ Աղասի Այվազյանը ապրում է նոր սերնդի մեջ: «Ձեր ձայնը նրա ձայնն է: Ձեզնից յուրաքանչյուրի մեջ նրա միտքն է, նրա հոգին, ասելիքը: Ռեժիսորն այնպիսի թատերախումբ է հավաքել, որի կարիքն ունի մեր երկիրը: Քարանձավը մեր հրապարակն է, այսօրվա մեր ցավ ու դարդը: Հինգ հոգի մտածում են` փախչե՞ն, թե՞ չփախչեն: Փախչի, որ ապրի՞, գոյատևի՞, թե՞ մնա, որ բոլորս մնանք, և գոյատևի երկիրը»:
Գրետա Վերդյանի կարծիքով` «Բյուրեղիկի» պատանի դերասաններին պետք է հնարավորություն տալ ներկայանալու հանրային հեռուստատեսությամբ:
Արմինե ՍԱՐԳՍՅԱՆ
Հեղինակի նյութեր
- Պատմության վկաները
- Վերացող ծաղիկներ
- Ձեռք մեկնելու գաղափարը առաքելության վերածվեց
- «Մի նայեք, որ փոքր է մեր երկիրը, եթե արդուկով այս սարերը հարթեցնեք, Չինաստանից մեծ կլինի»
- «Բանկ օտոման» գործողությունը ժամանակին ցնցել էր ամբողջ Եվրոպան
- «Դրսից մեզ վրա կարող են ազդել միայն ներսի գործիքներով»
- «Երեսուն տարի ձգվեց մեր անկախության պատմությունը, մենք շահեցի՞նք»
- Մշակույթը հեռվից հեռու պահպանելու հույսով
- Անիմացիան, աշխարհն ու մենք
- «Մեր տարածքները փոքրացան, որովհետև այդպես էլ չհասկացանք, որ պետք է խմենք մեր բաժակով»
- Արվեստի ուժը
- Նոր մատենաշարը ներկայացնում է արևմտահայ և սփյուռքյան գրողների
- Բեմը կենդանություն է ստանում առայժմ միայն մանուկների համար
- «Գիրք սիրողների համար սա իսկական մկնդեղ է` հյութեղ ու անտանելի»
- Համաշխարհային դասականների ստեղծագործությունները՝ դուդուկով
- «Բնակչությունը պատրաստ չէ, բայց տարվում են աշխատանքներ»
- Ամանորի գիշերը դիմավորելու են եկեղեցում
- «Ջազի մեջ զգացվում է ապրածդ ժամանակաշրջանը»
- «Եթե չլիներ Փելեշյանը, կարծում եմ, դեռևս գտած չէի լինի կինոյում իմ ուղին»
- «Հուշարձաններն այդ տարածքների պատկանելության անձնագրերն են»
Մեկնաբանություններ