Ցուցադրվեց Հարություն Խաչատրյանի ֆիլմը
13.11.2013 | 16:06
Օրերս «Մոսկվա» կինոթատրոնում ցուցադրվեց Հարություն Խաչատրյանի «Անվերջ փախուստ, հավերժ վերադարձ» ֆիլմը` անօրինակ ու մեզ քաջ ծանոթ դեգերումների անվերջանալի շղթայի մի պատմություն, որ այդպես էլ չի կարողանում հասնել հանգուցալուծման ու փակել շղթայի վերջին օղակը: Ֆիլմի հերոսը տարագիր հայն է` Հայկը, որը փորձում է ինքն իրեն գտնել օտար ամայի ճամփեքի խութաշատ ոլորաններում: Թեև ֆիլմի պրեմիերան կայացել էր ամռանը` «Ոսկե ծիրանի» օրերին, բայց դա չէր խանգարել, որ ամիսներ անց դահլիճում հավաքվեր հանդիսատեսների հոծ բազմություն:
Ցուցադրությունից առաջ ֆիլմի ռեժիսորը շնորհակալություն հայտնեց ֆիլմի ստեղծմանը մասնակցած բոլոր անձանց և կազմակերպություններին, կարևորեց, որ ֆիլմը ցուցադրում է հատկապես իր ընկերների, մտերիմների համար, որոնց կարծիքն իր համար շատ ավելի կարևոր է, քան աշխարհի այլևայլ անկյուններում այն դիտած ցանկացած հանդիսատեսինը: «Այս ֆիլմը տարբեր է իմ մյուս ֆիլմերից,- ասաց Հարություն Խաչատրյանը,- որովհետև ես սիրում եմ «լուռ» ֆիլմեր, կինոյի լեզվով պատմվող պատմություններ, իսկ այստեղ խոսքը շատ է, ֆիլմը շատախոս է»:
Այս ֆիլմը ֆիլմաշարի մեկ մասն է, կլինեն նաև այլ ֆիլմեր, որոնք ընդհանուր խորագրով ռեժիսորը կոչել է «Ազգային նախագիծ»: Այդ շարքը պատմելու է Հայաստանից փախչող հայերի մասին, իրենց պրոբլեմների մասին բարձրաձայնող կամ լռող այն հայերի, որոնք ինչ-ինչ պատճառներով կտրվել են իրենց արմատներից ու հայտնվել տարաշխարհիկ իրողություների դաշտում: Հարություն Խաչատրյանը պատրաստում է այս ֆիլմաշարը` նպատակ ունենալով այն վերածելու հեռուստանախագծի, որպեսզի առավել լայն լսարան հավաքի այդ ֆիլմերում արծարծվող` իրեն ու մեզ բոլորիս հուզող անհանգստությունների շուրջ: Հետագայում կնկարահանվի ևս վեց ֆիլմ, և շարքը կամբողջանա:
Նշենք, որ Հարություն Խաչատրյանի այս ֆիլմի մասին առավել մանրամասն մենք գրել ենք «Իրատես de facto»-ի նախորդ համարներում: Իսկ առավել լավ ինքն իր մասին խոսում է ֆիլմը, որը դիտել խորհուրդ ենք տալիս մեր ազգային ցավերի հանդեպ ոչ անտարբեր բոլոր հայերին ու ոչ հայերին:
Կարինե ՌԱՖԱՅԵԼՅԱՆ
Հեղինակի նյութեր
- Անհամբեր ու սիրով եմ սպասում իր հերթական գրին, ես էդ գրի մշտամնա ընթերցողն եմ
- Դերենիկ Դեմիրճյանի ժառանգության արժևորումը՝ ժամանակակից գիտական խոսքով
- Երախտագիտություն՝ կինոլեզվով
- Դերենիկ Դեմիրճյան-145
- «Այս մարդիկ չեն սիրում մեր ժողովրդին, պատրաստ չեն նրա հոգսը կրելու՝ առանց պարգևավճարի»
- «Պետությունը կորցրել է իր դեմքը, և եթե մենք թույլ տանք, որ այս ճգնաժամն ավելի խորանա, ուղղակի կկործանվենք»
- «Կա այսպիսի մի կարծիք՝ հարկ է ստեղծել Հայաստան ամրոց-պետություն»
- «Մի բան հստակ է՝ այս իշխանությունները պետք է անհապաղ հեռանան»
- «Եթե մեր մշակույթը լիներ բարձր մակարդակի վրա, մենք այսօրվա ողբերգությունը չէինք ունենա»
- «Մեր թշնամու գործած ոճիրներից ու հանցագործություններից ոչ մեկը թույլատրված չէր որևէ օրենքով»
- «Ի սկզբանե մտածել են արնաքամ անել ժողովրդին, բերել-հասցնել մի վիճակի, որ հետո ասեն՝ դե՜, չդիմացանք, ու ստորագրեն այս փաստաթուղթը»
- «Վերջին տեխնոլոգիաներով զինված հարուստ, անպարտ բանակ, սեփականին զուգահեռ՝ պետական հզոր արդյունաբերություն պիտի ստեղծենք»
- «Եթե հիմա ենք գնում փոխզիջման, դրա տակ ի՞նչ է ենթադրվում. ինքնաոչնչացու՞մ, ինքնասպանությու՞ն»
- «Աստված մեզ հետ է և մեր արդար գործին զորավիգ»
- «Պարտադրված պատերազմը, իհարկե, ծանր բան է, բայց մենք պատրաստ էինք դրան»
- «Հանուն ազգի, հանուն հայրենիքի զոհվածների հերոսությունը չափանիշների փոփոխության ենթակա չէ»
- «Ինչպես Հիսուսը, այդպես էլ Նարեկացին Աստծուց ներողություն է խնդրում բոլորիս մեղքերի համար»
- «Մենք աշխարհի մեջ ենք, ու աշխարհն է մեր մեջ. պարզապես, որպես գաղտնի զենք, ունենք Ոգին, որ մեզ պահել ու պահելու է»
- «Մենք Աստուծոյ փառք կու տանք, որ հայրենիքը կը մնայ հայրենիք եւ մեր մնայուն հասցէն»
- «Կարդում էի այն ստեղծագործությունների ցանկը, որ պատրաստվում են հանելու դպրոցական դասագրքերից, ու սարսափում էի»
Մեկնաբանություններ