«Փաստը» գրում է. «Սևանա լճի պահպանությունը Հայաստանի համար բնապահպանական և տնտեսական բացառիկ կարևոր հիմնախնդիր է, որի նպատակը լճի բնական ռեժիմի փոփոխության հետևանքով ֆիզիկաաշխարհագրական երևույթների էկոլոգիական հավասարակշռության խախտման վերացումն է։

7-րդ գումարման Ազգային ժողովը նույնպես կփորձի բարեփոխել Ընտրական օրենսգիրքը: Հիշեցնենք, որ իշխող քաղաքական ուժն արդեն մի անգամ նման փորձ ունեցել է, սակայն հսկայական աշխատանքեր անելուց, դրույթներ փոփոխելուց հետո օրենսդիրը չընդունեց ԸՕ բարեփոխումների փաթեթը:

Բակ, ե­րաժշ­տու­թյուն, ե­րե­խա­ներ: Oրո­րո­ցի մեջ պառ­կած ե­րե­խան պա­րում է, ե­րաժշ­տու­թյա­նը հա­մա­հունչ տո­տի­կը վերև-ներքև, աջ ու ձախ է տա­նում: Նա դեռ չի քայ­լում, նա դեռ քայ­լե­լու է, նրա ա­ռա­ջին քայ­լե­րին սպա­սում են, բայց ոչ ծնող­նե­րը:

Ե­րեկ մեկ­նար­կեց «Ռո­բերտ Քո­չա­րյա­նի և մյուս նախ­կին պաշ­տո­նյա­նե­րի» գոր­ծով ա­ռա­ջին դա­տա­կան նիս­տը։ Սա բա­վա­կան ու­շագ­րավ դա­տա­վա­րու­թյուն է լի­նե­լու։ Դա­տա­րա­նում լսե­լու են նախ­կին բարձ­րաս­տի­ճան կար­կա­ռուն գոր­ծիչ­նե­րի, ո­րոն­ցից ո­մանք, ըստ մեր տե­ղե­կու­թյուն­նե­րի, պատ­րաստ­վում են բա­ցա­հայտ խո­սե­լու ո­րոշ խն­դիր­նե­րի մա­սին։

Երևանի կառավարումը ստանձնածներին այդպես էլ չի հաջողվում մայրաքաղաքը պատուհասած աղբի դեմն առնել: Ամիսներ շարունակ ամենուր վխտացող աղբը կրծողների շատացման պատճառ է դարձել:

Բժշ­կա­կան հաշտ-հա­մե­րաշխ հան­րու­թյունն ա­ռա­ջին ան­գամ կիս­վել է եր­կու մա­սի։ Ա­ռող­ջա­պա­հու­թյան նա­խա­րա­րի նախ­կին խոր­հր­դա­կան Գևորգ Թա­մա­մյա­նի և ա­ռող­ջա­պա­հու­թյան նա­խա­րար Ար­սեն Թո­րո­սյա­նի միջև մե­նա­մար­տը ձնագն­դի նման գնա­լով մե­ծա­նում է։ Ա­ռող­ջա­պա­հու­թյան նա­խա­րարն էլ մեկ հայ­տա­րա­րեց, թե Հե­րա­ցու ան­վան բժշ­կա­կան հա­մալ­սա­րա­նի ռեկ­տոր Ար­մեն Մու­րա­դյանն է այս ա­մե­նի հետևում, մեկ էլ ա­սաց՝ եր­րորդ նա­խա­գահ Սերժ Սարգ­սյա­նի փե­սա Մի­քա­յել Մի­նա­սյա­նը։ Ի վեր­ջո, որ­տեղ է ճշ­մար­տու­թյու­նը, դժ­վար է հաս­կա­նալ, քա­նի որ եր­կու կող­մե­րից յու­րա­քան­չյուրն ի­րենն է ճիշտ հա­մա­րում։ Խն­դի­րը հաս­կա­նա­լու հա­մար զրու­ցե­ցինք եր­րորդ կող­մի՝ ԱԺ ա­ռող­ջա­պա­հու­թյան և սո­ցիա­լա­կան հար­ցե­րի մշ­տա­կան հանձ­նա­ժո­ղո­վի նա­խա­գահ ՆԱ­ՐԵԿ ԶԵՅ­ՆԱ­ԼՅԱ­ՆԻ հետ։

Ս. թ. սեպ­տեմ­բե­րի 6-ին Երևա­նի ընդ­հա­նուր ի­րա­վա­սու­թյան դա­տա­րա­նում, նա­խա­գա­հու­թյամբ Զա­րու­հի Նախշ­քա­րյա­նի, թիվ ԵԴ/14742/02/19 քա­ղա­քա­ցիա­կան գոր­ծով կա­յա­ցավ նախ­նա­կան դա­տա­կան նիստ ըստ հայ­ցի Լի­լիթ Յու­րի­կի Մար­տի­րո­սյա­նի` ընդ­դեմ «Տե­սա­կետ» ՍՊԸ-ի: Խոսքն Ազ­գա­յին ժո­ղո­վում ս. թ. ապ­րի­լի 5-ի իր աղմ­կա­հա­րույց ե­լույ­թով լայն հա­սա­րա­կայ­նու­թյա­նը հայտ­նի տրանս­գեն­դեր Լի­լիթ Մար­տի­րո­սյա­նի մա­սին է:

Աղ­բի մեջ կո­րած մայ­րա­քա­ղա­քի ա­պաշ­նորհ ղե­կա­վա­րի զրո­յին հա­վա­սա­րեց­ված վար­կա­նի­շը հա­զիվ թե որևէ քա­րոզ­չա­կան հնար­քով հնա­րա­վոր լի­նի վե­րա­կանգ­նել: Հայկ Մա­րու­թյա­նից դժ­գոհ են և շար­քա­յին երևան­ցին, և նրա հետ աշ­խա­տող­նե­րը: Սա­կայն սա չի խան­գա­րում, որ քա­ղա­քա­պե­տա­րա­նի աշ­խա­տան­քը գու­նա­վոր ու հրա­շա­լի ներ­կա­յաց­վի Հան­րա­յին հե­ռուս­տա­տե­սու­թյամբ:

Մեր օ­րե­րում բարդ է լրագ­րող լի­նե­լը, մար­դիկ միշտ չէ, որ ու­զում են ճշ­մար­տու­թյու­նը լսել, նրանց հա­մոզ­մունք­նե­րը վե­րա­հաս­տա­տող կար­ծիք ու մեկ­նա­բա­նու­թյուն է անհ­րա­ժեշտ: Ա­մեն ան­գամ որևէ հրա­պա­րա­կում ա­նե­լուց հե­տո մտո­վի ու հո­գե­պես ինձ նա­խա­պատ­րաս­տում եմ, որ ըն­կեր­ներս ու հա­րա­զատ­ներս կա՛մ գրե­լու են, կա՛մ զան­գա­հա­րեն ու ա­սեն, թե ին­չու եմ քն­նա­դա­տում իշ­խա­նու­թյուն­նե­րին: Դա մո­տա­վո­րա­պես նույնն է, թե կոշ­կա­կա­րին ա­սես՝ ին­չո՞ւ ես կո­շիկ կա­րում:

Արարատյան դաշտավայրի խորհրդանիշ համարվող արագիլները մոտ մեկ ամիս առաջ հայտնվել էին աղետի առջև: Նրանք Արաքս գետի ջրատարերում ձուկ որսալու ժամանակ ինչ-որ յուղով էին աղտոտվել, դրան էլ գումարվել էր աղբանոցների մուրն ու ճենճը, և թուռչունները, փետուրներին ծանրացած յուղի ու ճենճի պատճառով, չէին կարողանում թռչել: