ԱՄՆ-ի նախագահ Ջո Բայդենը հայտարարել է, որ ուկրաինական զորքերի հարձակումը Կուրսկի շրջանում Ռուսաստանի նախագահ Վլադիմիր Պուտինին իսկական երկընտրանքի առաջ է կանգնեցնում. սա տեղի ունեցողի վերաբերյալ ամերիկացի առաջնորդի առաջին պաշտոնական մեկնաբանությունն է։ «Մենք անմիջական, մշտական կապի մեջ ենք ուկրաինացիների հետ։ Սա այն ամենն է, ինչ ես կարող եմ ասել դրա մասին, քանի դեռ հարձակումը շարունակվում է», - ըստ Ֆրանսպրես գործակալության՝ հայտարարել է Բայդենը:               
 

ՊՈՒՏԻՆԸ ՈՉ ՄԻԱՅՆ ԿԳԲ-Ի ԱՆԴԱՄ Է, ՆԱ, ԻՆՉՊԵՍ ՌՈՒՍԱՍՏԱՆԸ, ՈՒՆԻ ԵՐԿՈՒ ԵՐԵՍ՝ ԱՐԵՎՄՏՅԱՆ ԵՎ ԱՐԵՎԵԼՅԱՆ»

ՊՈՒՏԻՆԸ ՈՉ ՄԻԱՅՆ ԿԳԲ-Ի ԱՆԴԱՄ Է, ՆԱ, ԻՆՉՊԵՍ ՌՈՒՍԱՍՏԱՆԸ, ՈՒՆԻ ԵՐԿՈՒ ԵՐԵՍ՝ ԱՐԵՎՄՏՅԱՆ ԵՎ ԱՐԵՎԵԼՅԱՆ»
16.10.2009 | 00:00

«Իրավունքը de facto»-ի հարցերին պատասխանում է ամերիկացի փորձագետ, ԱՄՆ-ի արտաքին կապերի խորհրդի մշտական անդամ ԺԻՐԻ ՎԱԼԵՆՏԱՆ
-Պարոն Վալենտա, ի՞նչ նպատակով եք գտնվում Հայաստանում:
-Կարելի է ասել՝ ճանաչողական. հենց նոր վերադարձանք ձեր հոլոքոստի հուշարձանի մոտից:
-ԱՄՆ-ի նախագահ Բարաք Օբաման ապրիլի 24-ին հայերեն էր արտասանել բառը՝ «եղեռն»:
-Այո՛, եղեռն. և այն, ինչ տեսանք այնտեղ, զգացմունքների առումով, ահավոր տպավորեցնող էր: Երեք ժամ այնտեղ անցկացրինք, կարդացինք, գրքեր գնեցինք. ինչքա՜ն շատ մարդ է սպանվել:
-Դուք զբաղվում եք հետխորհրդային երկրների, Խորհրդային Միության փլուզման պատճառների ուսումնասիրմամբ: Նախ՝ Դուք դեմոկրա՞տ եք, թե՞ հանրապետական:
-Հանրապետական եմ:
-Հետաքրքիր է իմանալ Ձեր մոտեցումը, թե ինչու փլուզվեց Խորհրդային Միությունը. թե ինչու եմ այդ մասին հարցնում՝ քիչ ներքևում:
-Պատճառները բազմաթիվ էին. նախ և առաջ` պատերազմն Աֆղանստանում: Լեհական ճգնաժամը: Երրորդը, որի մասին գրեց նաև Գայդարը՝ Սովետմիությունը շատ լուրջ խնդիրների մեջ էր հայտնվել: Դիտարկենք համադրությունը. երբ ռուսները մտան Աֆղանստան, նավթի գինը, հիշեք, ինչքան բարձր էր, հետո որքան իջավ:
-Բայց հիմա, կարծես, նույն պրոցեսն է. Աֆղանստանը դեռ կա, նավթն իջնում է, Ռուսաստանը նստած է նավթի ասեղի վրա, բավական է նավթի «ճնշումը» իջեցնել, և Ռուսաստանը կպայթի: Հա՜, ի դեպ, քաղաքագետները պնդում են, որ այն ժամանակ նավթն «իջավ», որովհետև «պետք» է ԽՍՀՄ-ը փլուզվեր: Իսկ հիմա՝ «պետք» է, որ Ռուսաստանը տրոհվի նահանգների:
-Ես այդպես չեմ կարծում։ Ոչ ոք էլ չգիտի, թե ինչ կլինի: Գիտե՞ք, պետք չէ տրոհել Ռուսաստանը։ Մեզ պետք է այնպիսի Ռուսաստան, որը ժողովրդավարական-կայուն ապագա ունեցող Ռուսաստան լինի: Ես կարծում եմ, որ այդ պրոբլեմն իսկապես դժվարիններից է, Պուտինը ոչ միայն ԿԳԲ-ի անդամ է, նա, ինչպես Ռուսաստանը, ունի երկու երես՝ արևմտյան և արևելյան:
-Դուք, լինելով հանրապետական, ցիտում եք դեմոկրատ Օբամային, թե Պուտինը մնացել է նախորդ դարում՝ մի ոտքով, մյուս ոտքով մի կերպ մտել է 21-րդ դար:
-Չեմ կարծում: Օբաման ինտելիգենտ առաջնորդ է, ես շատ հպարտ եմ, որ նա մուլատ է, լավ հարաբերություններ ունի արաբական աշխարհի հետ, և հետո, մենք՝ ամերիկացիներս, ցույց տվեցինք, որ մենք ռասիստներ չենք, այլապես չէինք ունենա սևամորթ նախագահ, բայց և Օբաման մեծ փորձ չունի, մի քիչ ռադիկալ է, ինչպես Բիլ Քլինթոնը երիտասարդ ժամանակ։ Սակայն, որքան էլ ցավալի է, նա որոշ քայլեր արեց, որոնք անընդունելի են. նկատի ունեմ Չեխիայում և Լեհաստանում հակահրթիռային համակարգերի տեղադրումից հրաժարվելը, որը շատ մեծ սխալ էր:
-Վաո՜ւ... բայց, կարծես, հենց դրա և այլ հարակից քայլերի համար նրան Նոբելյան մրցանակի են արժանացնում։ Ի դեպ, նա իր այդ քայլերով շահում է նաև մեր սրտերը, տղան մեզ շատ է դուր գալիս:
-Նա ձեզ դուր է գալիս, որովհետև այդ ռազմաբազաները կտեղակայվեն Կովկասում:
-Այո՜, Վրաստանո՞ւմ:
-Միգուցե: Դեռ պարզ չէ: Բայց, գիտե՞ք, հարկավոր է, որ երբ Օբաման ասում է՝ «ա», «բ», անպայմանորեն արտասանի նաև «գ»-ն։ Եթե դու ինչ-որ բան ես սկսում և չես կարող այն իրականացնել, ապա պետք է վերադառնալ սկզբնակետին: Գիտե՞ք, դա շատ նման է Ջիմի Քարտերի քայլերին. նա սկսում էր ինչ-որ բան, փլուզում էր տեղի ունենում. սկզբում փափուկ էր, հետո շատ կոշտ էր նույն Աֆղանստանում:
-Փաստորեն, Դուք՝ հանրապետականներդ, դեմ եք բազմաբևեռ աշխարհակարգի ստեղծմանը, կոմպրոմիսին՝ մասնավորապես Ռուսաստանի հետ:
-Ռուսաստանը շատ լավ գիտի՝ ինչպես օգտագործել փափուկ մարդկանց:
-Պարոն Վալենտա, բայց չէ՞ որ Ռուսաստանը նույնպես հանդիպակաց քայլ արեց՝ ա) հրաժարվեց «Իսկանդերները» Կալինինգրադում տեղակայելուց, բ) Իրանին «հանձնեց»:
-Չէ, դա առևտուր չէ, մանավանդ «Իսկանդերների» մասով, չեմ կարծում, թե ռուսներն իսկապես ցանկանում էին դրանք տեղակայել:
-Իսկ Իրա՞նը:
-Այնտեղ էլ մեծ հաշվով կոմպրոմիս տեղի չունեցավ: Կոմպրոմիսը գիտե՞ք որտեղ կայացավ՝ Աֆղանստանում: Ռուսները լրջորեն խաղում էին Կենտրոնական Ասիայում. նրանք հորդորեցին Ղազախստանին և ՈՒզբեկստանին՝ կանաչ լույս վառել ամերիկացիների առաջ, որպեսզի վերջիններս կարողանան «ընկնել» Աֆղանստան, և 9 տարի առաջ կարողացանք հաղթել պատերազմում: Կոմպրոմիս եղավ նաև Լեհաստանում: Սակայն, չգիտես ինչու, այդ մասին ոչ ոք չի խոսում:
-Այնուամենայնիվ, այսօր Իրանի շուրջ, գոնե հենց այս պահին, ինչ-որ համատեղ գործողություններ են զարգանում։ Թվում է, թե Ամերիկան փորձում է Հարավային Կովկասը դարձնել յուրօրինակ բուֆեր պանթուրքիզմի դեմ, քրդական ֆակտորով արաբական աշխարհ։
(շարունակելի)
Զրուցեց Կարմեն ԴԱՎԹՅԱՆԸ

Դիտվել է՝ 1359

Մեկնաբանություններ