ԱՄՆ-ի նախագահ Ջո Բայդենը հայտարարել է, որ դուրս կգա նախագահական ընտրապայքարից, եթե բժիշկները պարզեն, որ ինքն առողջական խնդիրներ ունի։ «Անկեղծ ասած, ես կարծում եմ, որ միակ բանը, որ տարիքը բերում է, իմաստությունն է»,- հավելել է Բայդենը։ Ավելի վաղ նա ասել էր, որ կհրաժարվի նախընտրական մրցապայքարից միայն այն դեպքում, եթե Աստված իրեն ասի դա անել։               
 

Պետք է այլ բան մտա­ծել, և ոչ միայն մտա­ծել, այլև գոր­ծել

Պետք է այլ բան մտա­ծել, և ոչ միայն մտա­ծել, այլև գոր­ծել
22.12.2020 | 01:47

«Հա­յաս­տանն ա­ռանց Նի­կո­լի», «Նոր տա­րին ա­ռանց Նի­կո­լի», «Նի­կոլ, հե­ռա­ցի՛ր», «Նի­կոլ, թող գնա՛»… Պե­տա­կան դա­վա­ճա­նի կող­մից կա­պի­տու­լյա­ցիոն հայ­տա­րա­րու­թյու­նը ստո­րագ­րե­լուց հե­տո հա­ճախ կա­րե­լի է լսել ու կար­դալ այս կար­գա­խոս­նե­րը: Բայց, ի՞նչ է, «հալ­վա, հալ­վա» ա­սե­լով մար­դու բե­րա­նը կա­րո՞ղ է քաղց­րա­նալ։


Նի­կոլն ինք­նա­կամ հրա­ժա­րա­կան տվո­ղը չէ: Բա­վա­կա­նա­չափ ճա­նա­չում եմ ՀՀ վար­չա­պե­տի պաշ­տո­նը զբա­ղեց­նո­ղին, ինչ­պես ա­սում են նման դեպ­քե­րում, նրա կա­շին դա­բա­խա­նից գի­տեմ, հետևա­բար կա­րող եմ ա­սել` թող որևէ մե­կը նրա հրա­ժա­րա­կա­նի պատ­րան­քը չու­նե­նա: Հրա­ժա­րա­կան չի տա­լու մի շարք պատ­ճառ­նե­րով, ո­րոն­ցից կն­շեմ ըն­դա­մե­նը մի քա­նի­սը:
Հրա­ժա­րա­կան չի տա­լու, ո­րով­հետև շատ լավ հաս­կա­նում է, որ դրա­նից հե­տո ին­քը և իր ըն­տա­նի­քը չու­նեն անվ­տան­գու­թյան ե­րաշ­խիք­ներ, որ առն­վազն ին­քը կա­րող է են­թարկ­վել հա­յե­րի դատ ու դա­տաս­տա­նին, վրե­ժին, առն­վազն քրեա­կան պա­տաս­խա­նատ­վու­թյան կանչ­վել ու կանգ­նել դա­տա­րա­նի առջև:


Հրա­ժա­րա­կան չի տա­լու, ո­րով­հետև լի­նե­լով պե­տա­կան դա­վա­ճան, Ար­ցա­խի, Հա­յաս­տա­նի ու հայ ժո­ղովր­դի նկատ­մամբ իր չա­րա­գոր­ծու­թյուն­նե­րը դեռ սոսկ մաս­նա­կիո­րեն է ի­րա­գոր­ծել:
Հրա­ժա­րա­կան չի տա­լու, ո­րով­հետև հայ ժո­ղովր­դի հան­դեպ այն ա­հա­վոր հան­ցան­քը գոր­ծե­լուց հե­տո, ո­րը նա գոր­ծեց, որ­պես ներ­կա­յիս ի­րա­վի­ճա­կի թիվ 1 պա­տաս­խա­նա­տու, կա­րող է հրա­ժա­րա­կան տալ միայն զղ­ջում, բա­րո­յա­կա­նու­թյուն, կտոր մը խիղճ, գութ, պա­տաս­խա­նատ­վու­թյան տար­րա­կան զգա­ցում ու տար­րա­կան հայ­րե­նա­սի­րու­թյուն ու­նե­ցող մար­դը, իսկ Նի­կո­լը հաս­տա­տա­պես այդ­պի­սին չէ:
Հրա­ժա­րա­կան չի տա­լու, ո­րով­հետև երևի բա­ցի միայն իր ե­րե­խա­նե­րից (նույ­նիսկ սրան էլ եմ կաս­կա­ծում), սր­բու­թյուն չու­նի, ե­թե մեկն ատր­ճա­նա­կը պա­հի իր և կնոջ վրա և ա­սի` ընտ­րու­թյուն կա­տա­րի, գրե­թե կաս­կած չու­նեմ, որ նա­խընտ­րե­լու է իր ողջ մնա­լը, և Ան­նան էլ այդ մա­սին, կար­ծում եմ, գի­տի: Հա­մե­նայն դեպս, հայ­րե­նի­քը և հայ ազ­գը Նի­կո­լի հա­մար սր­բու­թյուն­ներ չեն: Ոչ էլ Աստ­ված ու­նի, ո­րով­հետև աստ­վա­ծա­պաշտ և աստ­վա­ծա­վախ մարդն այս­պես չէր կա­րող վար­վել իր հայ­րե­նի­քի ու ժո­ղովր­դի հան­դեպ: Ե­թե ու­նի Աստ­ված, ա­պա նրա աստ­վա­ծը, դա­տե­լով Նի­կո­լի ա­րա­ծից, չա­րա­ծից, վար­քից, վար­մուն­քից, վա­րած քա­ղա­քա­կա­նու­թյու­նից, Քրիս­տո­սը չէ, այլ նրա ա­խո­յա­նը` Սա­տա­նան:


Նի­կո­լը եր­բեք հրա­ժա­րա­կան չի տա հա­նուն հայ­րե­նի­քի, հա­նուն Ար­ցա­խի և Հա­յաս­տա­նի փր­կու­թյան: Կրկ­նում եմ` հայ­րե­նի­քը Նի­կո­լի հա­մար սր­բու­թյուն չէ: Ա­պա­ցույ­ցը թե­կուզ այն, թե նա 2018 թ. ապ­րի­լին ինչ հայ­տա­րա­րեց և ինչ էր պատ­րաստ­վում ա­նել ապ­րի­լի 24-ին Հա­յոց ցե­ղաս­պա­նու­թյան զո­հե­րի հու­շա­հա­մա­լի­րում, ե­թե Սերժ Սարգ­սյա­նը կա­ռա­վա­րու­թյան կող­մից ծաղ­կեսպ­սակ դնե­լու հա­մար հա­մար­ձակ­վեր ոտք դնել այն­տեղ:
Ե­թե ո­մանք մո­ռա­ցել են, հի­շեց­նենք` Նի­կո­լը հայ­տա­րա­րեց, որ «թավ­շյա­նե­րի» իր խմ­բի հետ միա­սին ար­գե­լա­փա­կե­լու է, թույլ չի տա­լու ՀՀ վար­չա­պե­տի մուտ­քը Ծի­ծեռ­նա­կա­բերդ: Պատ­կե­րաց­նում եք, չէ՞, թե ինչ կլի­ներ, ե­թե Սերժ Սարգ­սյանն ապ­րի­լի 23-ին հրա­ժա­րա­կան չներ­կա­յաց­ներ և կա­ռա­վա­րա­կան պատ­վի­րա­կու­թյան հետ 24-ին գնար այն­տեղ, փոր­ձեր իր թիկ­նա­զո­րի, ոս­տի­կա­նու­թյան, ներ­քին զոր­քե­րի կամ ԱԱԾ հա­տուկ նշա­նա­կու­թյան ջո­կա­տա­յին­նե­րի մի­ջո­ցով ճա­նա­պարհ հար­թել: Ան­վա­րան կա­րե­լի է ա­սել, որ կլի­ներ բա­խում մի քա­նի հա­զար հո­գու միջև, հա­րյու­րա­վոր զո­հե­րով ու վի­րա­վոր­նե­րով ան­նա­խա­դեպ ա­րյու­նա­հե­ղու­թյուն, ո­րի հա­մե­մատ «Մար­տի 1»-ը չն­չին ծեծ­կռ­տուք կթ­վար:


Ա­վե­լին` սկիզ­բը կդր­վեր քա­ղա­քա­ցիա­կան պա­տե­րազ­մի, երկ­րի ներ­քին ի­րա­վի­ճա­կը լիո­վին դուրս կգար վե­րահս­կո­ղու­թյու­նից, և սահ­մա­նին զորք ու ռազ­մա­կան տեխ­նի­կա կու­տա­կած, կազմ ու պատ­րաստ սպա­սող Ադր­բե­ջա­նի զին­ված ու­ժե­րը կներ­խու­ժեին Ար­ցախ և Հա­յաս­տան:
Բա­ցի վե­րոն­շյա­լից, Ե­ղեռ­նի հու­շա­հա­մա­լի­րում մարդ­կանց մեծ խմ­բե­րի միջև բա­խու­մը և ա­րյու­նա­հե­ղու­թյունն ան­պատ­վու­թյան ան­ջն­ջե­լի խա­րան կլի­նեին մեր ողջ ազ­գի հա­մար, Թուր­քիան և Ադր­բե­ջա­նը կա­սեին` սա չե՞ք, ու­րեմն ձեզ հաս­նում էր ցե­ղաս­պա­նու­թյու­նը: Բայց Սերժ Սարգ­սյա­նը հրա­ժա­րա­կան տվեց։
Նի­կո­լը հի­մա է փոր­ձում սադ­րել քա­ղա­քա­ցիա­կան պա­տե­րազմ` դրա­նից բխող բո­լոր ա­ղե­տա­լի հետևանք­նե­րով հան­դերձ, այ­սինքն` ի­րա­կա­նաց­նել այն ծրա­գի­րը, ո­րը 2018 թ. ձա­խող­վեց Սերժ Սարգ­սյա­նի զի­ջե­լու շնոր­հիվ, այն ծրա­գի­րը, ո­րի հա­մար Արևմուտ­քի հայտ­նի ու­ժերն ի­րեն էա­պես նպաս­տել են իշ­խա­նու­թյու­նը զավ­թե­լու հար­ցում:


Գո­նե հի­մա ո­մանք հաս­կա­ցա՞ն, թե ի­րա­կա­նում ով է ՀՀ վար­չա­պե­տի պաշ­տո­նը զբա­ղեց­նող, դե­րա­սա­նա­բար գեր­հայ­րե­նա­սե­րի կեր­պա­րի մեջ մտած, պա­տե­րազ­մից ա­ռաջ, պա­տե­րազ­մի օ­րե­րին և այժմ ազ­գա­յին անվ­տան­գու­թյան և հայ­րե­նի­քի պաշտ­պա­նու­թյան ա­ռու­մով մի շարք կարևոր գոր­ծո­ղու­թյուն­ներ չկա­տա­րած ու չկա­տա­րող, հա­կա­ռա­կը` վե­րոն­շյա­լի և ազ­գա­յին շա­հե­րի ա­ռու­մով դրանց դեմ գոր­ծո­ղու­թյուն­ներ ի­րա­կա­նաց­րած և ի­րա­կա­նաց­նող պե­տա­կան դա­վա­ճան Նի­կոլ Փա­շի­նյա­նը։
Ի դեպ, վեր­ջերս ԱԺ-ում կա­յա­ցած լսում­նե­րի ժա­մա­նակ Նի­կո­լի` հրա­ժա­րա­կան չտա­լու և քա­ղա­քա­ցիա­կան պա­տե­րազմ հրահ­րե­լու հար­ցում, կար­ծում եմ, միան­գա­մայն ճիշտ հետևու­թյուն է ա­րել «Բար­գա­վաճ Հա­յաս­տան» կու­սակ­ցու­թյան պատ­գա­մա­վոր Նաի­րա Զոհ­րա­բյա­նը:
Իսկ Նի­կո­լին կա­րե­լի՞ է պար­տադ­րել հրա­ժա­րա­կան: «Հայ­րե­նի­քի փր­կու­թյան շար­ժու­մը» Հան­րա­պե­տու­թյան հրա­պա­րա­կում այ­սօր ժա­մը 12-ից մեծ հան­րա­հա­վաք է հրա­վի­րել, հայ­տա­րա­րել հա­մազ­գա­յին անհ­նա­զան­դու­թյան մի­ջո­ցա­ռում­նե­րի, վճ­ռա­կան գոր­ծո­ղու­թյուն­նե­րի օր:
Հա­յաս­տա­նի մի քա­նի բնա­կա­վայ­րե­րի ա­ռան­ձին փո­ղոց­նե­րում, խաչ­մե­րուկ­նե­րում քա­ղա­քա­ցիա­կան անհ­նա­զան­դու­թյան մի­ջո­ցա­ռում­ներ էր կազ­մա­կեր­պել, փա­կել այդ փո­ղոց­նե­րը, խաչ­մե­րուկ­նե­րը: Մաս­նա­կից­նե­րի քա­նա­կը հան­րու­թյան մե­ծա­մաս­նու­թյա­նը երևի պարզ է ար­դեն։ Ո­րոշ տե­ղե­րում ոս­տի­կա­նու­թյունն ուժ գոր­ծադ­րեց, հեշ­տու­թյամբ բա­ցեց փակ­ված ճա­նա­պարհ­նե­րը, փա­կող­նե­րին էլ բեր­ման են­թար­կեց ոս­տի­կա­նու­թյան բա­ժին­ներ, բա­ժան­մունք­ներ։
Ընդ­դի­մու­թյան, «Հայ­րե­նի­քի փր­կու­թյան շարժ­ման» թերևս խո­շոր սխալն է, որ Նի­կո­լին հրա­ժա­րա­կա­նի հա­մար ա­վե­լի վաղ չտ­վեց վերջ­նա­ժամ­կետ (սոսկ ձևա­կան կող­մը պա­հե­լու հա­մար, ձևա­կան, ո­րով­հետև, կրկ­նում եմ, Նի­կո­լը հրա­ժա­րա­կան տվո­ղը չէ), իսկ քա­ղա­քա­ցիա­կան անհ­նա­զան­դու­թյան մի­ջո­ցա­ռում­նե­րը չսկ­սեց գո­նե դեկ­տեմ­բե­րի 5-ից, օգ­տա­գոր­ծե­լով այդ օ­րը Ա­զա­տու­թյան հրա­պա­րա­կում հա­վաք­վե­լուց հե­տո եր­թին մաս­նակ­ցող ու նման մի­ջո­ցառ­ման հա­մար մարդ­կանց մի­գու­ցե բա­վա­րար քա­նա­կը:


Մի պահ պատ­կե­րաց­նենք, թե «Հայ­րե­նի­քի փր­կու­թյան շարժ­մա­նը» մարդ­կանց մեծ քա­նա­կի շնոր­հիվ այ­սօր հա­ջող­վի փա­կել հան­րա­պե­տու­թյան գրե­թե բո­լոր քա­ղա­քա­յին բնա­կա­վայ­րե­րի բո­լոր հիմ­նա­կան ճա­նա­պարհ­նե­րը, միջ­քա­ղա­քա­յին ու միջ­պե­տա­կան մայ­րու­ղի­նե­րը, դա­սա­դուլն ու գոր­ծա­դու­լը, ի­րոք, հա­մա­հա­յաս­տա­նյան, զանգ­վա­ծա­յին և եր­կա­րատև բնույթ ու­նե­նան: Հե­տո՞… Նի­կո­լը հրա­ժա­րա­կան կտա՞։ Ան­ձամբ ես վս­տահ չեմ այդ հար­ցում:
Նի­կոլն այն մարդն է, ո­րը, ի տար­բե­րու­թյուն Սերժ Սարգ­սյա­նի, այդ դեպ­քում կա­րող է մտա­ծել` ոս­տի­կա­նու­թյան ու­ժե­րը չեն բա­վա­կա­նաց­նում, ո­չինչ, ճա­նա­պարհ­նե­րի շր­ջա­փա­կու­մը թող շա­րու­նակ­վի, մար­դիկ այն­քան ան­հար­մա­րու­թյուն­ներ, նե­ղու­թյուն­ներ կրեն, որ եր­կա­րատև շր­ջա­փա­կու­մից դժ­գոհ, զայ­րա­ցած վա­րորդ­ներն ի­րենք բա­ցեն ճա­նա­պարհ­նե­րը, թող ժո­ղովր­դի մի մասն ին­քը բախ­վի մյու­սի հետ, թող ի­րար ու­տեն, ի­րար գլուխ ջար­դեն, ես հրա­ժա­րա­կան չեմ տա, կշա­րու­նա­կեմ ըն­տա­նի­քիս ու քա­ղա­քա­կան թի­միս հետ վա­յե­լել, ի­րա­կա­նաց­նել հա­յա­կոր­ծան իմ ա­ռա­քե­լու­թյու­նը: Ա­հա թե ով է Նի­կո­լը, լավ ճա­նա­չեք նրան ու թե ու­րիշ ճար գի­տեք, ա­վե­լի ճիշտ, թե ու­րիշ ճար գի­տենք, մտա­ծենք այդ ուղ­ղու­թյամբ։


Զգու­շա­ցում ՀՀ գլ­խա­վոր դա­տա­խա­զին և ԱԱԾ ղե­կա­վա­րու­թյա­նը` Հա­յաս­տա­նում քա­ղա­քա­ցիա­կան բա­խում­ներ կամ քա­ղա­քա­ցիա­կան պա­տե­րազմ թույլ տա­լու, չկան­խե­լու դեպ­քում ի­րենք Նի­կոլ Փա­շի­նյա­նի հետ հա­վա­սա­րա­պես պա­տաս­խա­նա­տու են լի­նե­լու դրա հա­մար:


Ար­թուր Հով­հան­նի­սյան

Դիտվել է՝ 22467

Հեղինակի նյութեր

Մեկնաբանություններ