Ռուսաստանը երբեք այսքան ազդեցիկ չի եղել Հայաստանում։ Հակառուսականությունն ընդամենը լավ կազմակերպված PR-ծրագիր է, որի քողի տակ Հայաստանի միջոցով Մոսկվան շրջանցում է տնտեսական պատժամիջոցները։ Արևմուտքը դա սկսում է հասկանալ։ Վաշինգտոնից էլ շատ հստակ հայտարարություններ են հնչում, որոնցում Հայաստանը դիտվում է Թուրքիայի, Վրաստանի ու Ղազախստանի շարքում։

Օրվա իշխանությունը մեր երկրի համար կարևորագույն հարցերով 2021-ին հանդես է եկել մի տեսակետով և հիմա իրականացնում է լրիվ հակառակ քաղաքականությունը: Դրանով իսկ իշխանությունը հայտնվել է ոչ լեգիտիմության դաշտում:

Հայաստանի բարձրաստիճան պաշտոնյաներն իրենց արտասահմանյան վոյաժներում ընդգրկում են ոչ միայն բազմաքանակ, իբր, խորհրդականներ, օգնականներ, թիկնապահներ, այլև իրենց ընտանիքի անդամներին՝ կանանց, երեխաներին։ Այո՛, Արցախը գտնվում է երկարատև շրջափակման, Հայաստանը՝ պերմանենտ պատերազմի մեջ, իսկ ՔՊ-ական պաշտոնյաներն ընտանյոք հանդերձ կյանքն են վայելում պետության հաշվին՝ իրենց սպասավորների ուղեկցությամբ։ Իհարկե, կյանքը վայելելուց հետո նրանք մեծ-մեծ կբարբաջեն, թե որքան կարևոր հանդիպումներ ունեցան, որոնց ընթացքում ներկայացրեցին Հայաստանի շահերը։ Սուտ, սուտ, սուտ։ Իրականում, դուք բոլորդ , ինչպես քաղաքացու դեմքին, այնպես էլ թքած ունենաք և՛ Արցախի, և՛ Հայաստանի ճակատագրի վրա։

Գուցե պատահական չի, որ Անիի ավերակները գտնվում են Թուրքիայում, սակայն՝ անմիջապես Հայաստանի սահմանին, որպեսզի մենք այն տեսնենք և դաս քաղենք: Անիի ավերակները իրենց մեջ խորհուրդ ունեն, որովհետև Անին կործանվել է հենց այն արատների պատճառով, որոնք հիմա ծաղկում են Հայաստանում: Հովհաննես Կրետացի կաթողիկոսը նկարագրել է Անիի կործանման պատճառները: Այսինքն, նկարագրել է այն ամենը, ինչ այժմ կատարվում է Հայաստանում:

ՆԱՏՕ-ի խնդրանքով Թուրքիան 500-հոգանոց հատուկ նշանակության զորքեր է ուղարկել Կոսովո` խաղաղապահների անվան ներքո։ Ի՞նչ է սա նշանակում ֆունդամենտալ առումով:

Ջրամբարը չի փլուզվել կոնկրետ հրթիռային հարվածի արդյունքում, թեև Շառ Միշելը, դեռևս անկողնում, «գիտեր» ամեն ինչ։ Իրական պատճառը երկարատև հրետակոծություններն ու Դնեպրոհէկի ամբարտակի փականների բացումն է եղել ուկրաինացիների կողմից, ինչի արդյունքում ջրի ծավալը շեշտակի ավելացել է` հանգեցնելով երկարատև հրետակոծությունից խարխլված ամբարտակի փլուզմանը։

Այս նկարի էությունը Հայաստանում դեռ չեն հասկանում:

Շատերին թվում էր, թե Հայաստան պետության գերեզմանափորը գալու է կարմիր թասակը գլխին, աջ ու ձախ սաղին մորթի, կառավարության շենքի վրայից Եռագույնը պոկի, իսկ ազգությամբ հայերին քշի սահմաններից դուրս։

Սա անվանելու են դիվանագիտական քայլ։ Բայց դիվանագիտական քայլ անել քեզ ցեղասպանության ենթարկելու ծրագրեր մշակողի համար, նույնն է, թե գառը գայլի երախում սկսի գովել գայլի ատամների ամրությունն ու փայլը։

Բացի Ադրբեջանի հետ հարաբերությունները կարգավորելուց, Հայաստանում տեղի են ունենում այլ գործընթացներ, որոնք մի օր կարող են մեծ խնդիրներ առաջացնել մեր երկրի համար։