Շրջափակման մեջ գտնվող երկիրը չի կարող ակտիվորեն մասնակցել ինտեգրացիոն ծրագրերի

Տարածաշրջանային հաղորդակցությունների ապաշրջափակման մասին հոդվածի հանումը «Խաղաղության պայմանագրից» մեծամասամբ անբարենպաստ է Հայաստանի համար և ծնում է նոր մարտահրավերներ: Փորձեմ թվարկել դրանք:

1. Lրիվ զրոյացվում է «Խաղաղության խաչմերուկը», և հասկանալի պատճառներով այն իմաստազրկվում է:

2. Շատ հավանական է, որ հայ-թուրքական սահմանը շարունակի փակ մնալ՝ «միջանցք չտվեցիք, ի պատասխան սահմանը փակ կմնա» տրամաբանությամբ:

3. Հայաստանի երեք տասնամյակ ձգվող շրջափակումը փաստացիորեն կպահպանվի իր բոլոր բացասական հետևանքներով:

4. Հայաստանը կշարունակի կախված մնալ երկու կոմունիկացիոն կետից՝ Վերին Լարս և Վրաստանի նավահանգիստներ: Պարսկաստանի հետ կապուղիների նշանակությունը կախված կլինի Նրա նկատմամբ արևմտյան պատժամիջոցների կիրառումից:

5. Շրջափակման մեջ գտնվող երկիրը չի կարող ակտիվորեն մասնակցել ինտեգրացիոն ծրագրերի:

6. Բացառված չէ, որ Ադրբեջանը, նպաստավոր պայմանների դեպքում Թուրքիայի հետ համատեղ ուժով և տարածքային զավթումներով, հասնի կարևոր ստրատեգիական նպատակին` ցամաքային կապին:

Գարիկ Քեռյան

Մեկնաբանություններ