Հատկանշական է, որ հայ-ադրբեջանական «գազային սիրավեպը» սկսեց ակտիվորեն սնուցվել Բաքվից ու Երևանից՝ Ադրբեջանի ու Ֆրանսիայի միջև էներգետիկ համագործակցության զարգացմանը զուգընթաց...

Ադրբեջանի նախագահ Իլհամ Ալիևը «СОР29 և Ադրբեջանի կանաչ տեսլականը» թեմայով միջազգային ֆորումի ժամանակ չի էլ թաքցրել, որ Ադրբեջանի համար առաջնահերթը Տավուշում շահեկան դիրքեր զբաղեցնելն է, և իր ղեկավարած պետությունը դրանից հետո որևէ միտք չունի դուրս գալ Հայաստանի այն ռազմավարական բարձունքներից ու տարածքներից, որոնց Նիկոլի և Նիկոլի ոհմակի պետական դավաճանության արդյունքում, առանց կրակոցի, տիրել է Սյունիքում (Մեծ Իշխանասար, Սև լճի հարակից տարածքներ), ինչպես նաև Վայոց Ձորում, Գեղարքունիքում բռնազավթած ռազմավարական բարձունքներից ու տարածքներից:

Սկսված «Տավուշյան շարժումը» կարիք ունի քաղաքական ձևակերպումների, և այդ դեպքում այն կբերի հաջողության։ Եթե մոտիվացված-ոգեշնչված հասարակությունը չհասկանա, թե ինքը ինչ է պահանջում, սպասված լայն համախմբումը չի կայանա, քանի որ շատ-շատերն այս պահին չեն հասկանում առաջ քաշված պահանջները...

Այն կրիտիկական վիճակը, որում գտնվում ենք մենք, վերջապես մեզ պետք է ստիպի դադարել մեզ հետ կատարվող ամեն ինչին մոտենալ մակերեսային, գավառական մոտեցումներով։

Բաքվի բռնապետի հատուկ հանձնարարություններով օգնական Էլչին Ամիրբեկովն այն ֆիգուրն է, ում լիազորված է BBC լրատվականի մշտական հաճախորդը լինել...

Պայքարը միս ու արյուն կարող է ստանալ բացառապես այն դեպքում, եթե բերվի քաղաքական դաշտ։ Մեզանում լայն տարածում գտած հակակուսակցական խոսույթը վկայում է մեր քաղաքական մշակույթի ու քաղաքական գիտակցության չափազանց ցածր մակարդակում գտնվելու մասին...

Շատ կարճ՝ հատկապես լրագրողներին: Տավուշի 4 գյուղերի գյուղապետերից փորձեք իմանալ, թե նախ՝ Մհեր Գրիգորյանի, ապա Փաշինյանի հետ հանդիպմանը ինչ են խոսել, ինչ տոնայնությամբ, ինչ վերաբերմունքով, ինչ է պահանջել համայնքային ղեկավարներից նիկոլոսը, ինչով է սպառնացել, ինչ է ասել հետագա հանձնումների մասով...

Աշխարհաքաղաքական տեսության մեջ կա մի մոտեցում, որը, կարծում եմ, մշտապես արդիական է, այն է՝ եթե գերտերությունը գեոտնտեսական շահեր է հետապնդում որևէ տարածքում, ապա խոչընդոտում է այդտեղի ավտոխտոն ժողովուրդների անկախացմանը...

Տավուշի ուղղությամբ տեղի ունեցողը սոսկ հայ-ադրբեջանական նշանակության հարց չէ: Այն տեղավորվում է ավելի լայն աշխարհաքաղաքական համատեքստում ու կապված է շատ ավելի բարդ մակրոգործընթացների հետ...

Նիկոլը՝ Սատանայի ծառան, Հայաստանի և հայերիս թիվ 1 ներքին թշնամին, ՔՊ- ական և ոչ ՔՊ- ական իր ոհմակի հետ միասին, հայ ոստիկանի համազգեստ հագած ենիչերիների ներգրավմամբ, բազմահազարամյա, աստվածային ու սրբազան մեր Հայրենիքը մեր աչքերի առջև հանձնում է Ադրբեջանին՝ խորամանկորեն, նենգորեն, քայլ առ քայլ, փուլ առ փուլ թուլացնելով Հայաստանի դիրքերը, դիմադրելու, պաշտպանվելու կարողությունները: Այս գործընթացը նման է աստիճանաբար թմրելով մահացու նիրհի, երբ միանգամից չէ, քչերն են նկատում մեզ վերջնարդյունքում սպասվող կործանումը: