Ոսկեպար գյուղից տեղեկացա, որ մոտ 10 օր առաջ ռուսական զինուժը ՀՀ ԱԱԾ-ին ի պահ է հանձնել Ոսկեպարի սահմանագոտում կառուցված զորանոցը։ Այդտեղ գտնվող 20-30-հոգանոց ՌԴ զորախումբը հեռացել է...

Ասում էին` երջանկահիշատակ Սպարապետը 90-ականների սկզբին ուխտել էր սափրվել այն օրը, երբ Արցախը «կադաստրի վկայականով» կվերամիավորվեր Մայր Հայրենիքին: Լույս իջնի նրա շիրմին, բախտ չունեցավ ուխտը կատարելու:

Իրանի նախագահական ընտրությունների արդյունքներով հաղթել է Մասուդ Փեզեշքիանը` ստանալով ընտրողների ձայների 53,6 տոկոսը կամ 16.384.403 ձայն...

Էսօր Վաղոն չտեսնված հպարտ տեսք ուներ, ոնց որ՝ հպարտ քաղաքացի։ Մտածեցի՝ պատճառը պետական կարևոր տոնն ա ու հարցրի․ - Էդ սահմանադրության օրվա համար ա՞ տրամադրությունդ բարձր, Վաղո։

Ահա իսկական սպայի ուսադիրների քաշը: ԳՈՒՐԳԵՆ ՏԵՐ-ՄՈՎՍԻՍՅԱՆ, արցախցի կապիտան, հրետանային մարտկոցի հրամանատար:

Մեծ Բրիտանիայի Պահպանողական կուսակցության գահավիժումը անմիջականորեն կապված է վերջին երեք լիդերների քաղաքականության հետ: Բորիս Ջոնսոնին հիշում եք, այդպես էլ մազերը չսանրեց և ի՞նչ էր ուզում խեղճ ուկրաինացիներից, որ տապալեց համաձայնության կայացումը Ռուսաստանի հետ...

Արևմտահայ բանաստեղծ ՄԻՍԱՔ ՄԵԾԱՐԵՆՑԸ գրական ասպարեզ իջավ այն ժամանակ, երբ ամբողջ թափով մոլեգնում էին համիդյան բռնությունները։ Սուլթանը հասել էր մոլագարության։ Սեփական ստվերից անգամ վախեցող մարդակերը արգելք էր դնում այն ամենի վրա, ինչ կասկածելի կարող էր թվալ իրեն։ Նրա դաժանությունն ակնառու էր մասնավորապես հպատակ ժողովուրդների խոսքի ազատության ու մշակույթի հարցերում։ Եվ այս ամենն արվում էր իրականությունը քողարկելու համար։ Համիդն արգելում էր անդրադառնալ ժողովրդի կյանքին՝ համարելով դա «պետական դավաճանություն»։

Ինչպես և ակնկալելի էր, Սահմանադրության օրվա շնորհավորանքը Նիկոլ Փաշինյանն օգտագործեց Ալիևի հերթական պահանջը հայ ժողովրդին հրամցնելու համար...

Իր 70-ամյակին Չարլի Չապլինը մի ճառ է արտասանել, որից մի միտք եմ ուզում մեջբերել․ «Երբ ես ինձ սիրեցի, ես պարզ հասկացա, որ իմ ցավն ու տառապանքը՝ դա միայն նախազգուշացում էր ինձ այն մասին, որ ես ինչ-որ բան անում եմ սեփական ճշմարտության դեմ։ Հիմա ես արդեն գիտեմ, որ դա պարզապես կոչվում է՝ լինել այնպիսին, ինչպիսին, որ կաք»։

Համահայկական աղետի հերթական նիստն էի նայում, որի մասին ահագին ժամանակ ոչինչ չէի ասում, եթե անկեղծ՝ էս անցնող բոլորն նիստերն էլ նայում էի, ողղակի չէի ուզում ավելորդ անգամ ուղեղներդ ծանրաբեռնել դրա դատարկաբանություններով ու միօրինակ բարբաջանքներով...