ՈՒ այդպես էլ ոչ մեկը չհարցրեց.
- Ա՛յ ... , բա որ երկու ամիս հետո պիտի հայտարարեիր, թե Տեղ գյուղից էն կողմ Հայաստան չի, որ էդ ամենը շուտվանից կադաստրի, то ли Ալմաթիի թղթով տված պրծած էր, արդեն սաղ որոշած էր, ես «тут ни при чем», որ Արցախն Ադրբեջան է…
Բա էլ ինչու՞ էիր մեր էրեխեքին լցնում ավտոբուսներն ու ուղարկում «խալխի» տարածքներում մեռնելու:
ՈՒ դու «էդ սաղ շուտվանից» տեղյա՞կ էիր, բայց խաղ էիր խաղու՞մ, թե՞ հազարավոր տղեք զոհելուց հետո նոր ջոԳեցիր ...
Ինչի՞ էիր ուղարկում մեր զորակոչը ընդեղ, որը քո ասելով քեզնից առաջ արդեն հանձնել էին:
Հավեսի ընԳած կռիվ կռի՞վ էիր խաղում, թե՞ տուն-տունիկ էր քո համար:
Կամ շաբաթօրյակ է՞ր քո համար պատերազմը, ստեղից-ընդեղից բռոնիկ կասկա վերցրեք...
Հո շաբաթօրեակ չէի՞ր տանում մարդկանց, բա թե տնից ավել, լապատկա բան վերցրեք, եկեք մաքրության:
Արտ ԴԵՄԻՐՃՅԱՆ
Հ.Գ. Կամ էդ ի՞նչ կոնֆիդենցիալ ինֆորմացիա էիր ասելու, որից Ադրբեջանը ներսից պիտի պայթացնեիր:
Բայց այդպես էլ 3 տարի մեջդ պահեցիր, չասացիր և՞… պայթեցրիր Արցախն ու Հայաստանը: