Մի ժամանակ «դուխով» Նիկոլը հայտարարում էր, որ կա՛մ ինքը կլինի վարչապետ, կա՛մ Հայաստանը վարչապետ չի ունենալու: Սա, ենթադրաբար, նշանակում էր, որ երկիրը կվերածվի տարածքի՝ առանց իշխանության...

Նիկոլ Փաշինյանը ճնշում է արտագնա աշխատանքի մեկնողներին, Սևանա լճի ձկնորսներին, Գայի պողոտայում ապօրինի շինություն ունեցողներին և այլոց։ Դուք հավատացիք, որ Հայաստանում անարյուն, թավշյա հեղափոխություն է եղել...

Ահա այսպիսին է Հայաստանի բանակցային կարգավիճակը. Հայաստանը՝ անկյուն քշված, թշնամին մյուսների հետ քննարկում է Հայաստանի ճակատագիրը։ Բնականաբար՝ իրեն հարմար ձևով...

Արևմուտքի համար իհարկե Զելենսկին հերոս է, որը կարողանում է դիմակայել Ռուսաստանին, ռուս և ուկրաինացի սլավոններին իրար կոտորել է տալիս։

Մի նախարարացու ունենք՝ Ավանեսյան է, ինչ է, նոր խորհրդարանի ամբիոնից հպարտորեն հայտարարում է, թե «մենք էս տարիների ընթացքում դիահերձարաններ ենք կառուցել Սևանում, Բերդում ու Մեղրիում»...

Արցախը ադրբեջանի կազմում տեղավորեցին: ՏեղավորՎեցինք: 100-150 000 հայի տեղահանեցին, ստեղ-ընդեղ տեղավորեցին... ՏեղավորՎեցինք:

Քայլիստ Գուգո-Գագոն, ըստ իրեն, ռուսի ճորտ չի ուզում լինել:

«Ղարաբաղը Ադրբեջանի տարածք է, հետևաբար,Հայաստանը ղարաբաղցիների հայրենիք չի կարող համարվել. ղարաբաղցիները մեր երկրում փախստականներ են» (Նիկոլ Փաշինյան. «Հայաստանի Հանրապետություն» պաշտոնաթերթ, 17.04.1999թ.)

Գրողի տարած սարկազմ է, երբ թշնամին յաթաղանը ձեռքին կանգնած է դռանս շեմին, իսկ ինձ ոմանք փորձում են խաղաղություն քարոզել ու քոռ դանակն էլ ձեռքիցս խլել։ Փորձի՛ր թշնամուս քարոզել խաղաղություն, թե վախենում ես կոկորդդ կտրի։ Բա ինչքան կզարմանաս, երբ իմանաս, որ կա հոլանդացի, ով սրտում ատում է գերմանացուն, երբ իմանաս, որ կա ֆրանսիացի, ով ատում է անգլիացուն և այլն, բայց փորձում եք մեզ քարոզել կոսմոպոլիտիզմ՝ ստորադասելով մեր մշակույթը։

Մյունխենյան գարեջրատունը մեզ համար «փրկության տաճար» դիտարկողներ և Միսաք Մանուշյանի աճյունի վերաթաղումով hրճվող-հպարտացողներ՝ դու՛ք եք հավանական պատերազմը դարձնում անխուսափելի: