Սոչիում հոկտեմբերի 31-ին տեղի ունենալիք Պուտին-Ալիև-Փաշինյան հանդիպումից առաջ ՔՊ-ի համագումարում Նիկոլի հնչեցրած խոսքը ծրագրային էր, գաղափարական և, ինչպես միշտ, ստի, մանիպուլյացիաների, դեմագոգիայի մեծ դոզայով։
Հայաստանն աշխարհաքաղաքական բախումների զոհասեղանին դնելու շրջանակներում Նիկոլ Փաշինյանն ու իր թիմակիցները մի քանի քարոզչական թեզ են մտցրել տեղեկատվական դաշտ։ Դրանք կեղծ թեզեր են, բայց եթե դեմը չառնես, կարող են աշխատել։
Նիկոլ Փաշինյանը մտնում է իր ու Հայաստանի համար դրամատիկ զարգացումների փուլ։ Ընդ որում, դրամատիզմից խուսափելու համար մեկը մյուսից պետք է ձերբազատվի, մեկը մյուսին պետք է պարտության տանի։ Այդպես է ստացվել։
2018-ին սրանք ամենաշատն օգտագործում էին «ինքնիշխանություն» և «հպարտ» բառերը։ Ասում էին՝ մենք Հայաստանը վերջապես դարձնելու ենք ինքնիշխան, իսկ ՀՀ քաղաքացուն՝ հպարտ։
Նիկոլ Փաշինյանը կողմ է Արցախն Ադրբեջանին հանձնելուն, բայց նա նաև Հայաստանն է հանձնում թուրք–ադրբեջանական զույգին։ Այս երկրորդ մասն, իմ տպավորությամբ, ոչ բոլորն են ընկալում։
«Անջատում՝ հանուն փրկության» բանաձևը հիմա գերարդիական է։ Այն կիառելի է ներքաղաքական կյանքում։ Պետք է պետությունից անջատել Նիկոլ Փաշինյանին՝ հանուն փրկության։
Բաքվում COP29 կլիմայական գագաթնաժողովի շրջանակում Ղազախստանը, Ուզբեկստանը և Ադրբեջանը համաձայնություն ձեռք բերեցին Եվրոպա մաքուր էներգիայի (the Green Road) արտադրության և փոխանցման միասնական համակարգ ստեղծելու շուրջ։ Այս ծրագիրը համագործակցության նոր հնարավորություններ է բացում Կենտրոնական Ասիայի և Հարավային Կովկասի երկրների միջև, հատկապես էներգետիկ համակարգերի ինտեգրման և եվրոպական շուկա կանաչ էներգիա մատակարարելու հուսալի ուղիների ստեղծման առումով: