Եվրամիությունը չի կարող ՈՒկրաինային տրամադրել բավարար քանակությամբ զենք ու զինամթերք, ուստի մտադիր է ներդրումներ կատարել ՈՒկրաինայի պաշտպանական արդյունաբերության մեջ՝ գրում է The Washington Post-ը։ «Այն գիտակցումը, որ Եվրոպան ի վիճակի չէ արտադրել այն զենքը, որն անհրաժեշտ է ՈՒկրաինային, սկսում է ակնհայտ դառնալ, և ուկրաինացիների համար ամենահեշտ ճանապարհը դա ինքնուրույն անելն է»,- պարբերականին ասել է եվրոպացի դիվանագետը, ով ցանկացել է անանուն մնալ:               
 

Ափսո՜ս, Էդվարդ Սասուն

Ափսո՜ս, Էդվարդ Սասուն
18.03.2023 | 22:36

Արագածի հպարտ լանջին մի գյուղ կա՝ անունը Շղարշիկ, ուր ապրում էին Էրգրից՝ Մարութա սարի կարոտով երազող գաղթական սասունցիներ։
Նրանց կարոտները սպասման ցավից պատկերներ են դարձել՝ ցավոտ, բայց հպարտ, արժանապատիվ ու Էրգրոտ։
Այդ կարոտներից ծնվեց Էդիկը, որին աշխարհը ճանաչեց որպես տաղանդավոր նկարիչ Էդվարդ Սասուն։
Ծնվեց Շղարշիկում, սովորեց և աշխատեց Երևանում, գեղանկարչական ակադեմիան ավարտեց Պետերբուրգում, ապրեց Հնդկաստանում, հետո՝ Թաիլանդում:
Նա էլ յուրովի գաղթական էր իր պապերի պես։
Վերջապես իր ոդիսականն ավարտեց Հայաստանում, ուր նոր տուն էր կառուցել, զավակներ մեծացրել, արվեստանոց հիմնել և աշխարհի հետ խոսել դասական գեղարվեստի լեզվով։
Էդիկը համաշխարհային կատալոգներում ժամանակակիցներից դասական ոճի վերջին հայ նկարիչն էր:
Նրա կտավները վրձնահար կռունկներ են, որոնք հայոց կարոտի խաբրիկներն են հասցրել Ամերիկա, Հնդկաստան, Անգլիա Թաիլանդ և այլուր։
Սարալանջի ժայռերի սոսափն ու ալպիական ծաղիկների բույրը Էդիկը գույների ճախրանքով աշխարեաշխարհ տարավ և կերպարվեստի համաշխարհային վարպետների ծննդավայրերի քարտեզում մի կետ ավելացրեց՝ Շղարշիկ, որի հայրենի հողի տաք գրկում սասնա պապերի կողքին ննջելու է Էդվարդ Սասունը:

Վրեժ ՍԱՐՈՒԽԱՆՅԱՆ

Դիտվել է՝ 31623

Հեղինակի նյութեր

Մեկնաբանություններ