- Էս ի՞նչ գործիք ա։ - Գովասանաչափ ա՝ շաքարի մակարդակն ա չափում գովասանքի մեջ։ - Հետո՞, ինչի՞ս ա պետք։

Հրայրը երբեմն վիճելի վերլուծություններ է անում, բայց այս մեկը` «Շրջանառության հարկի նոր թակարդը» (https://www.irates.am/hy/1728906273), արժանի է, որ լայն հանրությունը կարդա և հասկանա:

Մինչ դավաճան Նիկոլն ամիսներ առաջ Կիրանցում, Ոսկեպարում և Բաղանիսում խոստանում էր սահմանազատման և սահմանագծման արդյունքում վերադարձնել Ադրբեջանի կողմից օկուպացված հայկական տարածքները, դավաճան Նիկոլին ծառայող Հովիկ անունով այս թյուրիմացությունը հիմա ազդարարում է, որ 10-20 տարում Ադրբեջանը ոչ մի հող հետ չի տալու:

ՆՓ & ՔՊ контора-ն ինքնամոռաց կերպով լծված է Հայաստանի անվտանգության երաշխավոր կարգելու «ԱՐԵՎՄՈՒՏՔԻՆ», որը պետք է փոխարինի վերջին 200 տարում այդ գործառույթն իրականացրած Ռուսական կայսրությյանը:

Լավրովն ասել է... Բլինկենն ասել է... Ֆիդանն ասել է... Իսկ Մարիա Զախարովան էլ` ասում ու ասում է... Հետո՞ ինչ, որ ասել են:

Հասարակական կյանքում լուրջ լիդերների հայտնվելը, ուրիշ շատ բաների նման, պայմանավորված է որևէ կամայական ձեռնարկումի արդյունքում դրանից սպասվող Շահ/Կորուստ հարաբերության մեծությամբ։

Աշնանային անձրևների սեզոնն է, անտառային ցեխոտ ճանապարհները բեռնատար ավտոմեքենաների համար դարձել են անանցանելի։ Տավուշի գյուղերում տները ձմռանը ջեռուցում են վառելափայտով, գյուղացիների տների մեծ մասում գազով աշխատող ջեռուցման համակարգեր տեղադրված չեն։ Անտառը այժմ փակվել է վառելափայտ տեղափոխելու համար, իսկ մարզի սահմանամերձ, անտառամերձ գյուղերի հազարավոր ընտանիքներ ձմռան համար վառելափայտի անհրաժեշտ պաշար չեն կուտակել։

ԽՍՀՄ-ի փլուզմամբ պարտված խորհրդային ճամբարի ուսումնական ծրագրից անդարձ վերացան դիալեկտիկան, քաղտնտեսությունը, համաշխարհային միտումների վերլուծական պատմագիտությունը և, ընդհանուր առմամբ, համակարգային մտածողություն սերմանող բոլոր առարկաները։

Ադրբեջանի վերջին օրերի աղմուկը՝ Հայաստանում տեղակայված ԵՄ դիտորդական առաքելության շուրջ, կարծում եմ՝ խիստ որոշակի նպատակներ է հետապնդում:

Ասելիքս որպեսզի հստակ լինի, մի փոքր հեռվից գամ։ Երկրորդ աշխարհամարտի ժամանակ, երբ հիտլերականները օկուպացնում էին Հոլանդիան, որպեսզի իրենց ազգային արժեքները հոլանդացիները չկորցնեն, որոնցից մեկն էլ համարվում է Ռեմբրանդտի աշխարհահռչակ «Գիշերային դետք» մեծադիր կտավը, այն շրջանակից հանեցին, փաթաթած վիճակում գաղտնի նավակով տեղափոխեցին Մաաստրիխտ բնակավայրի մերձակայքում գտնվող քարանձավներից մեկը՝ մինչև Հոլանդիայի ազատագրվելը։ Միայն դրանից հետո կտավը վերադարձավ Ամստերդամի հանրահայտ «Ռեյկսմյուզեում» թանգարան, որտեղ առանձին մի սենյակ հատկացվեց միայն այդ նկարի համար, ու ցուցադրվում է առայսօր։ Ավելին ասեմ՝ հոլանդացիք «Գիշերային դետքի» կերպարներին «կենդանացնում» են ամեն տարի (եթե չեմ սխալվում՝ հունիսի 21-ին), հագնում են նկարի կերպարների հանդերձանքը, բացօթյա բեմադրություններ են ներկայացնում՝ օրը դարձնելով ազգային տոն։