Գազայի հատվածում և Լիբանանում հրադադարի մասին Իսրայելի համաձայնությունը կարող է ազդել հոկտեմբերի 26-ի հարձակումից հետո հրեական պետությանը հակահարված տալու Իրանի որոշման վրա՝ հայտարարել է ԻԻՀ նախագահ Մասուդ Փեզեշքիանը։ «Նրանք լավ գիտեն, որ եթե որևէ սխալ թույլ տան Իրանի Իսլամական Հանրապետության դեմ, կստանան ջախջախիչ պատասխան»,- ասել է նա:               
 

«Մեր բո­լո­րի ճա­կա­տա­գի­րը սահ­մա­նին կանգ­նած հայ զին­վո­րա­կա­նի ձեռ­քում է»

«Մեր բո­լո­րի ճա­կա­տա­գի­րը սահ­մա­նին կանգ­նած հայ զին­վո­րա­կա­նի ձեռ­քում է»
02.10.2020 | 00:40

Ադր­բե­ջա­նա­կան ագ­րե­սիա­յի օ­րե­րին ան­նա­խա­դեպ հա­մախմ­բում տե­ղի ու­նե­ցավ հան­րու­թյան տար­բեր շեր­տե­րում։ Մար­դիկ կա­մա­վո­րագր­վում էին՝ սահ­ման մեկ­նե­լու‚ հայ­րե­նի սահ­ման­նե­րը պաշտ­պա­նե­լու հա­մար՝ հաս­կա­նա­լով‚ որ կե­նաց-մա­հու կռիվ է‚ և յու­րա­քան­չյուրն իր ներդ­րու­մը պետք է ու­նե­նա այդ պայ­քա­րում։


Հո­գե­բան ԿԱ­ՐԻ­ՆԵ ՆԱԼ­ՉԱ­ՋՅԱ­ՆԸ, մեզ հետ զրույ­ցում ներ­կա­յաց­նե­լով ստեղծ­ված ի­րա­վի­ճա­կը, նկա­տում է‚ որ Հա­յաս­տա­նում ներ­քին հա­կա­սա­կա­նու­թյամբ լց­ված ի­րա­վի­ճակ է՝ պա­տե­րազ­մի ցն­ցում‚ ռեա­լու­թյան զգա­ցո­ղու­թյուն. «Մար­դիկ ապ­րում են են­թա­գի­տակ­ցու­թյան մեջ նս­տած ներ­քին մի հա­մոզ­մուն­քով‚ որ հա­ջորդ օ­րը նման է լի­նե­լու նա­խորդ օր­վան։ Կա­յուն շա­րու­նա­կա­կա­նու­թյան զգա­ցո­ղու­թյուն կա‚ ո­րը մար­դուն հո­գե­բա­նո­րեն հան­գիստ է դարձ­նում։ Սա­կայն լի­նում են դեպ­քեր‚ ար­տա­կարգ ի­րա­վի­ճակ­ներ‚ երբ ա­մեն ինչ ջար­դուփ­շուր է լի­նում։ Այժմ մենք այդ ի­րա­վի­ճա­կում ենք։ Ի­հար­կե‚ դա սպա­սե­լի էր։ Սա­կայն մի բան է սպա­սե­լի լի­նե­լը‚ մեկ այլ բան՝ մար­դու ներ­քին պաշտ­պա­նա­կան ի­ներ­ցիան։ Մենք կանգ­նել ենք փաս­տի ա­ռաջ՝ ա­ռե­րես­վել ենք լայ­նա­ծա­վալ պա­տե­րազ­մի հետ։ Մեր ժո­ղովր­դի հո­գու խոր­քում հայ­կա­կա­նու­թյան ներ­քին մի կայծ կա՝ հայ­րե­նի­քը վտանգ­ված լի­նե­լու ժա­մա­նակ ա­մեն ինչ մի կողմ թող­նե­լու և անձ­նա­զո­հու­թյան գնա­լու։ Ես բու­հում եմ աշ­խա­տում և ա­մեն վայր­կյան հիա­նում եմ մե­ծով թե փոք­րով։ Աղ­ջիկ­նե­րը կազ­մու­պատ­րաստ ա­րյուն են ցան­կա­նում տալ։ Տղա­նե­րը կա­մա­վոր գրանց­ված են‚ մի մա­սը գնա­ցել է ռազ­մի դաշտ»։


Ըստ տի­կին Նալ­չա­ջյա­նի՝ այս դժ­վա­րին ի­րա­վի­ճա­կում կա դի­մա­կա­յե­լու‚ հաղ­թե­լու կայծ, ինք­նա­բե­րա­բար կար­գա­խոս է ա­ռա­ջա­ցել՝ ՀԱՂ­ԹԵ­ԼՈՒ ԵՆՔ։ Սա նշա­նա­կում է‚ որ մեր ներ­քին հիմ­նա­կան դիր­քո­րո­շու­մը հաղ­թե­լու դիր­քո­րո­շում է‚ ին­չը շատ կարևոր է. նույ­նիսկ ա­մե­նա­ծանր պայ­ման­նե­րում հաղ­թե­լու ներ­քին հա­մոզ­վա­ծու­թյուն կա։
Խո­սե­լով քա­ղա­քա­կան դաշ­տում ընդ­դի­մու­թյուն-իշ­խա­նու­թյուն կոն­սո­լի­դա­ցիա­յի մա­սին՝ Կա­րի­նե Նալ­չա­ջյա­նը դա օ­րի­նա­չա­փու­թյուն հա­մա­րեց. «Երբ ար­տա­քին սպառ­նա­լիք է լի­նում, որևէ խմ­բի‚ ազ­գի‚ պե­տու­թյան ներ­քին ու­ժե­րը մո­բի­լի­զաց­վում են։ Այ­սօր մենք այդ փու­լում ենք։ Ի­հար­կե‚ յու­րա­քան­չյուրս իր քա­ղա­քա­կան տե­սան­կյունն ու­նի, և չենք ժխ­տում մեր նախ­կին կար­ծի­քը‚ պատ­կե­րա­ցում­նե­րը‚ բայց նաև կողմ­նա­կից եմ‚ որ պետք է ա­նենք ա­մեն ինչ հաղ­թա­նա­կի հա­մար։ Ի­հար­կե‚ այս­պի­սի դեպ­քե­րում վս­տա­հե­լի իշ­խա­նու­թյուն ու­նե­նա­լը դի­մա­կայ­ման և հաղ­թա­նա­կի լրա­ցու­ցիչ նե­րուժ է։ Այ­նուա­մե­նայ­նիվ‚ այս պա­հին մեր խն­դի­րը կռ­վելն ու հաղ­թելն է։ Այ­սօր ռազ­մա­ճա­կատն է ո­րո­շո­ղը։ Մենք գնում ենք դե­պի հաղ­թա­նակ։ Հաղ­թա­նա­կը մո­բի­լի­զաց­նող դեր է կա­տա­րե­լու‚ ներ­քին պրո­դուկ­տիվ ռե­սուրս­ներն է հա­մախմ­բե­լու։ Աստ­ված չա­նի‚ պար­տու­թյուն ու­նե­նանք։ Այս­պի­սի ար­տա­հայ­տու­թյուն կա՝ հաղ­թա­նա­կի հայ­րե­րը շատ են‚ պար­տու­թյու­նը որբ է։ Պար­տու­թյու­նը ներ­քին շատ մեծ թու­լաց­ման կբե­րի‚ և առ­կա հա­մախմ­բու­մը միան­գա­մից ի չիք կդառ­նա։ Այն­պես որ, մեր բո­լո­րի՝ ազ­գի‚ պե­տու­թյան ճա­կա­տա­գի­րը սահ­մա­նին կանգ­նած հայ զին­վո­րա­կա­նի ձեռ­քում է»։

Լի­լիթ ԳՐԻ­ԳՈ­ՐՅԱՆ

Դիտվել է՝ 43084

Հեղինակի նյութեր

Մեկնաբանություններ