Յուրաքանչյուր գիտակից հայի համար Արցախն անգին է և սակարկման առարկա չէ: Յուրաքանչյուր գիտակից, իսկական հայի համար տեղի ունեցածը կատարյալ ողբերգություն է: Անդառնալի հետևանքները, կորուստները, դառը իրականությունը, անասելի ցավն ու տառապանքը՝ ցասման հետ մեկտեղ մթագնում է մարդու ուղեղը, պարալիզացնում՝ բանականությունը, զգոնությունն ու սթափությունը:

1995 թ., ԵՀԱԿ Բուդապեշտի գագաթնաժողովը հստակ սահմանեց՝ Ղարաբաղյան կոնֆլիկտի կողմերն են ԼՂՀ-ն ու Ադրբեջանի հանրապետությունը:

Կապիտուլյանտ, հողատու ու ապաշնորհ «իշխանությունը», պադոշային համառությամբ շարունակում է իր իսկ հանցավոր մեղքերի տակից փախնելու փորձեր անելը:

Տարիներ ու տասնամյակներ շարունակ Արցախի ԱԱԾ-ն երկրի բարձրագույն ղեկավարության անմիջական ցուցումով հետևել է մեր ամեն մի քայլին, ժուչոկախեղդ է արել մեզ, նրա տաք շնչառությունն ամենուր զգացել ենք մեր ծոծրակներին, հերյուրանքներ ու զրպարտություններ է տարածել բոլոր այն մարդկանց մասին, ովքեր պայքարել են համակարգային կոռուպցիայի դեմ և փորձել են անարժանների իշխանությունը փոխարինել արժանավորների իշխանությամբ, հանրության մեջ անվստահության մթնոլորտ են ձևավորել այն մարդկանց ու հասարակական գործիչների շուրջ, ովքեր չեն ենթարկվել իրենց, ովքեր չեն անցել իրենց թրի տակով, ովքեր չեն ծախվել, չեն վախեցել ու չեն գայթակղվել, ովքեր իրենց կարիերայի, առողջության ու նյարդերի հաշվին պայքարել են արդարության համար։ Նրանց դավաճաններ ու գործակալներ են համարել, իրենց վարձու գրչակներով ու հանցակից-շահառուներով տարիներ ու տասնամյակներ շարունակ թունավորել են նրանց կյանքը ու պաթոսախեղդ արել աջուահյակ։

Փորձենք հնարավորինս անաչառ ու առանց պիտակավորումների վերլուծել ու կանխատեսել մոտալուտ ապագայում Ադրբեջանում տեղի ունենալիք զարգացումները։ Խոսքը մոտակա առնվազն 5-10 տարիների մասին է։

Այսօր Հայաստանի հերթական սև օրն է. «Ազգային ժողով» կոչվածն այսօրվա՝ հոկտեմբերի 3-ի նիստում իր ՔՊ-ական մեծամասնությամբ՝ Նիկոլի ոհմակով, վավերացրեց Միջազգայի քրեական դատարանի (ՄՔԴ) Հռոմի կանոնադրությունը, որին անդրադարձել էինք սույն հոդվածաշարի նախորդած հրապարակմամբ: Սպասվում է, որ վավերացումից հետո Հայաստանի նախագահի պաշտոնը զբաղեցնողը կստորագրի փաստաթուղթը, և այն ուժի մեջ կմտնի 60 օրից:

Հատկանշական է, որ ՄԱԳԱՏԷ-ին ուղղված ԱԷԿ-ի կոնսերվացման առաջարկը համընկավ մի շարք էկոլոգիական կազմակերպությունների՝ ՎԶԷԲ-ին ուղղված կոչի հետ:

Ճի՞շտ էր արդյոք Արցախը ճանաչել Ադրբեջանի տարածքային ամբողջականության մեջ: Իմ կարծիքով՝ ստեղծված ռազմաքաղաքական իրադրության մեջ, դա կարելի էր անել միայն երկու հանգամանքների պարագայում. եթե տրվեր բարձր կարգի ինքնավարություն միջազգային երաշխիքներով և Հայաստանի սահմանների անխախտելիության իրական և ոչ թե թղթային երաշխիքներ:

Մոսկվայում հիմարներ չեն, հետևաբար չեն խաբվել Միջազգային քրեական դատարանի (ՄՔԴ) Հռոմի կանոնադրությունը վավերացնելու Նիկոլի ու նիկոլենց կապիկություններով, խուսանավումներով ու ֆռռացնելու փորձերով:

Նիկոլ Փաշինյանի «Քաղաքացիական պայմանագիր» խմբակցությունը կողմ քվեարկեց Հռոմի ստատուտին։ Ավելի պարզ լեզվով ասած՝ պատերազմ հայտարարեց Մոսկվային և անձամբ ՌԴ նախագահ Պուտինին։