Ես ճանաչում եմ այս աննման կանանց ամուսիններին, հայրերին, եղբայրներին, որդիներին։ Գիտեմ, որովհետև հարյուրավոր հոդվածներ ու երկու տասնյակ գիրք եմ հրատարակել նրանց մասին։ Հիմա ժամանակն է, որ անդրադառնամ այդ հրաշալի հայուհիներին։

Ադրբեջանցիներն Արավուսից գողացած ոչխարները վերադարձրել են: Ոչխարները գոհ են և երջանիկ:

Ողբում եմ քեզ հնամենի իմ ժողովուրդ, որ ունես առաջնորդ, որը հուրախություն թշնամիների կբարբաջի, թե Հայաստանի Հանրապետությունը պետք է ձեռք բերի «կադաստրի վկայական», որի համար անհասկանալի է, թե ո՞րն է Հայաստանի Հանրապետության տարածքը, սահմանները, որ Հայաստանին անհրաժեշտ է նոր Սահմանադրություն, նոր զինանշան ու օրհներգ, որ հայրենիքը պետությունն է:

Նրա անվան հետ են կապվում Խորհրդային Միության արդյունաբերական շատ հսկաների կառուցումն ու ենթակառուցվածքների ստեղծումը: Նա երբեք էլ ազգանվամբ կամ միայն անվամբ չի հիշատակվել: Եթե` Սաֆրազյան, ապա անպայման շինարար Սաֆրազյան, եթե Լևոն, ապա անպայման Լևոն Բոգդանովիչ, եթե մտերմիկ եղանակով ասված`Բոգդանիչ, ապա անպայման «մեր» հավելումով` մեր Բոգդանիչ:

Ամեն օր գործի գալիս նկարում եմ ՀՀ թիվ 1 տոնածառի հավաքման գործընթացը։

ՀՀ Գիտությունների Ազգայի ակադեմիայի Արվեստի ինստիտուտի գիտական խորհուրդը միաձայն որոշեց արվեստագետ, ազգագրագետ, պետական-հասարակական գործիչ ՍԵՐԻԿ ԴԱՎԹՅԱՆԻՆ նվիրված՝ «Ժանյակահյուս կյանք. Հայ ժողովրդի շնորհալի դուստրը՝ Սերիկ Դավթյան» գիրքս երաշխավորել տպագրության:

Ամեն օր, ամեն ժամ համոզվում եմ, որ աշխարհում ապրում է հայ կոչվող, հայ անվամբ մի ստվար զանգված, որը ոչ մի կապ չունի Րաֆֆու, Մուրացանի, Պարոնյանի, Պատկանյանի, Թումանյանի, Տերյանի, Չարենցի, Սուրենյանցի, Թամանյանի, Անդրանիկի, Նժդեհի, Սարյանի, Սարոյանի, Արամ Խաչատրյանի հետ։

Այս չար ժամանակնեում մեր մեջ հաճախ ենք լսում ազգի ապաշխարության մասին կոչեր: Իհարկե անհրաժեշտ է յուրաքանչյուրս էլ առանց վերապահության գիտակցենք մեր կյանքի ընթացքում գործած անհատական, առանձին մեծ կամ փոքր մեղքերը, որոնք պետք է անպայման խոստովանել ու ապաշխարությամբ ազատվել դրանց բեռից: Սակայն այժմ հարկ է խոսենք մեղքերի այն խմբի մասին, որոնք գործել ենք ու, ցավոք, շարունակում ենք գործել հավաքական, միասնական կերպով և որոնցից էլ պետք է հրաժարվենք միասնաբար ու հավաքականորեն:

Նիկոլ Անհողը ևս մեկ անգամ ապացուցեց, որ Ադրբեջանի բռնապետի ստրուկն է:

Նա հայտարարել է, որ Հայաստանը նոր սահմանադրության կարիք ունի։ Նա Մասիս սարից հրաժարվեց, ինքը Արագած է պաշտում, պատմական հայրենիքից հրաժարվեց հօգուտ 29.800 քառակուսի կիլոմետրի, որից 300 քառակուսի կիլոմետրը նրա իշխանության օրոք ադրբեջանական զինուժի կողմից զավթվել է։