ԱՄՆ-ի նորընտիր նախագահ Դոնալդ Թրամփը, պաշտոնը ստանձնելու առաջին իսկ օրից, ծրագրում է վերականգնել իր «առավելագույն ճնշման ռազմավարությունն Իրանին սնանկացնելու համար»՝ գրում է Financial Times-ը: «Առավելագույն ճնշման» արշավը նպատակ ունի զրկել Իրանին բանակը հզորացնելու հնարավորությունից, սակայն վերջնական նպատակը Թեհրանին միջուկային նոր համաձայնագրի շուրջ բանակցությունների մղելն է։

Հայաստանը Ծապլվարը չէ

24.02.2021 | 17:15

ՀՅԴ ակտիվիստները գրոհով գրավում են բուհերը, ու դա համարում են հաջողություն, իրենք իրենց ծափ են տալիս ու գոհ ցրվում: Մեղմ ասած՝ հիմարություն:

Նախ՝ ոչ ոք չի հարցնում՝ այդ գրոհից հետո քանի՞ ուսանող կամ դասախոս միացավ ակտիվիստներին: Եվ հետո՝ ով-ով, բայց ՀՅԴ-ն իրավունք չունի խոսել ցեղասպանության ժամանակ դրսևորած վարքագծից՝ ինչպես բոցաշունչ ելույթ էր ունենում ԵՊՀ-ն ավարտած ՀՅԴ ակտիվիստուհին: Նա երևի չափազանց երիտասարդ է՝ իմանալու սեփական կուսակցության 20-րդ դարասկզբի պատմությունը: Իսկ այդ պատմությունը պատմում է, որ ՀՅԴ-ն ընդունեց 1908-ի երիտթուրքերի հեղաշրջումը ու միացավ նրանց՝ շրջաբերականով զինաթափելով ֆիդայիներին: Այդ պատմությունը պատմում է, որ առաջին աշխարհամարտի օրերին տարբեր երկրներում գործող ՀՅԴ բյուրոները տրամագծորեն հակառակ որոշումներ էին ընդունում ու կազմալուծում որևէ դիմադրություն:

Այդ պատմությունը պատմում է, որ մինչև այսօր Բոստոնում գտնվող ՀՅԴ արխիվը գաղտնազերծված չէ: Եվ՝ վերջապես՝ այդ պատմությունը նաև պատմում է, որ մինչև այսօր ոչ ՀՅԴ-ն, ոչ որևէ գործող ՀՅԴ-ական անցյալում կամ հիմա ներողություն չի խնդրել կուսակցության սխալների համար, որ ցեղասպանություն ու առաջին հանրապետության անկում, տարածքային կորուստներ արժեցան: Երրորդ հանրապետության օրոք ՀՅԴ-ն վերադարձավ Հայաստան ու շատ զարմացավ, որ գործող իշխանությունը չասաց՝ բարով եք եկել, ձեզ ենք հանձնում իշխանությունը, կառավարեք, մենք էլ ձեզ ծառա: Ու մինչև հիմա չի կարողանում թոթափել այդ զարմանքը:

Իսկ այսօր Հայաստանում գործող իշխանությունը թույլ է տալիս, որ ՀՅԴ-ն Հայաստանը դարձնի մեր օրերի Ծապլվար, որտեղ կարևորը արդյունքը չէ, ընթացքն է՝ կեցցե հեղափոխությունը, մնացածը թող գնա գրողի ծոցը:

Ոչ մի վայրկյան չկասկածելով ՀՅԴ-ական ակտիվիստների ազնվությանն ու հայրենասիրությանը, ստիպված եմ արձանագրել՝ հախուռն ու կեղծ հեղափոխական որևէ քայլից առաջ, ընթացքում ու հավարտ մտածելը պարտադիր է:
Իսկ մտածելու դեպքում անպատասխան է մնում հարցը՝ որքանո՞վ են այդ ակտիվիստների պրոակտիվ գործողությունները ծառայում միջին վիճակագրական հայի անվտանգությանը:

Անահիտ ԱԴԱՄՅԱՆ
Հ.Գ. Չէի գրի ոչինչ, եթե ակտիվիստների պաթետիկ ու դեմագոգիկ հարցերին 2 բուհերից որևէ մեկում որևէ դասախոս տար հոդաբաշխ պատասխան:

Դիտվել է՝ 173807