Ինչու հրապարակ նետվեց այն թեզը, որ հայոց ցեղասպանության հարցը մեր արտաքին քաղաքականության առաջնահերթություններից չէ։

Հայաստանն ունի արտգործնախարար, որն իր էությամբ շատ անկեղծ, ազնիվ երիտասարդ է: Այնքան անկեղծ ու շիտակ, որ վերջինիս մասին լսում ենք այնպիսի հնչեղ մեղադրանքներ ու պարադոքսալ սենսացիաներ, որոնք կարծես օրեցօր հիմնավորվում են:

Նախորդ օրերի նյարդային, բացարձակ ապօրինի ձերբակալումներն այն երիտասարդների, որոնք հանրային պարսավանքի սյունին էին գամում Փաշինյանի նախարարներին, սրտի դատավորներին, դատախազներին… նրանց պատկեր-թռուցիկները տարածելով, բացահայտելով, որ նրանք ոչ թե պետությանն են ծառայում, այլ վերադասին՝ որպես անձնական օգտագործման խամաճիկներ, ապացուցեց, որ փաշինյանական կամակատարները հույժ ծանր են տանում իրենց պարսավող նկարները հանրային վայրերում՝ ի տես ընտանիքի անդամների, քաղաքացիների, ամոթ եւ նախատինք ստանում։

Հաղորդում եմ նայում: Հյուրը, քամահարական քմծիծաղով ասում է բառացի հետևյալը. «…դեռ կան ոմանք, որ հայ-իրանական ու հայ-թուրքական սահմանները, իրենց կարոտախտով, քիչ մնա, կանվանեն ՍՍՀՄ սահմաններ...»:

Հասկանում ե՞ք, եթե քաղաքական բովանդակություն պարունակող թռուցիկներ փակցնող երիտասարդներին կեղծ օպերատիվ տվյալների հիման վրա զենք ունենալու կասկածանքի խնդալու պատրվակով ձերբակալում են, ապա դա խոսում է այն մասին, որ գործող դավաճանական վարչախումբը այլևս վերջնական կերպով անցնում է կոշտ ավտորիտարիզմի մեթոդաբանությանը:

Հոմոսեքսուլները կազմում են Եվրոպայի բնակչության 5-6 տոկոսը:

Մինչ մենք բոլորս զբաղված ենք տեսարաններով, որոնց մեծ մասն իր պրովինցիալ ճաշակով, բեմականացնում է Նիկոլ Փաշինյանը, ԱԺ-ն անցած քառօրյայում, առաջին ընթերցմամբ, փոփոխություններ է կատարել Ընտրական օրենսգիրքում:

Լիբանանում ռաբակոծություններ են ու բազմաթիվ զոհեր: Լիբանանի հայերի ճակատագրի հանդեպ բացարձակ անտարբերություն է տիրում, անգամ՝ ընդդիմության մակարդակում:

Մինչև 2020 թվականը Արցախում բազմիցս հանդիպել եմ ոստիկանների, ովքեր քաղաքացիների նկատմամբ նույնպիսի վատ վարքագիծ էին ցուցաբերում, ինչպես հիմա ցուցաբերում են Հայաստանի ոստիկանները...

Հայաստանյան իշխանությունների հավաստիացումներն ու պնդումները, թե ադրբեջանական զորքերը սահմանազատման արդյունքում, ինչ-որ փուլում, դուրս են բերվելու ՀՀ ինքնիշխանության տարածքից, որևէ լուրջ հիմնավորում չունեն: