ՄԱԿ-ում Իրանի դեսպան Սայեդ Իրավանին հայտարարել է, որ եթե ՄԱԿ-ի Անվտանգության խորհուրդը դատապարտեր Իսրայելի ոտնձգությունը Դամասկոսում իրանական դիվանագիտական հաստատությունների նկատմամբ և հետագայում մեղավորներին պատասխանատվության ենթարկեր, գուցե կարիք չլիներ պատժելու այդ ռեժիմին...

Կարծես թե Ադրբեջան անունով արհեստածին պետությունը կրկին զորավարժությունների է պատրաստվում։ Հավանաբար, այն կանցկացվի մայիս ամսին։ Անշուշտ, ոչ մեկին չի արգելվում անցկացնել զորավարժություն կամ զորավարժանք, բայց այս դեպքում բոլորովին այլ խնդրի հետ գործ ունենք։

Հայաստանի վրա Ադրբեջանի հարձակումը մեկուսի և անկախ չէ տարածաշրջանում և աշխարհում առկա աշխարհաքաղաքական իրողություններից և ռազմաքաղաքական զարգացումներից, հետևաբար վերոնշյալի առումով ցանկացած կանխատեսում պետք է անել ելնելով հենց նշված մեկնակետից:

«Իսկ ե՞րբ է սպասելի պատերազմը: Այն արդեն թակում է մեր դռները…». այս տողերով էինք ավարտել հոդվածաշարի նախորդած մասը: Բաց աղբյուրներում հրապարակված տասնյակ տեղեկություններ վկայում, առնվազն հուշում են, որ Ադրբեջանը պատրաստվում է Հայաստանի դեմ պատերազմի, ընդ որում, դատելով ամենից, ոչ թե տեղային, այլ լայնամասշտաբ պատերազմի:

Մեր ամենաթույլ կողմերից ամենահիմնականը լուրջ ստրատեգիական մտածողության բացակայությունն է մեր կյանքում։ Իհարկե, կարելի է ուրիշ շատ բաների նման զբաղվել նաև ստրատեգիական մտածողության իմիտացիայով, բայց դա իրական կյանքում որևէ հետևանք չի կարող ունենալ։

Իմ լավ բարեկամ Էդգար Ղազարյանը միանգամայն ճիշտ է ասում, որ հետպատերազմյան շոկային ֆոնին ծայրահեղ սխալ որոշում էր 2021թ-ի խորհրդարանական արտահերթ ընտրությունների անցկացումը:

Նիկոլը Բաքվի վարած քաղաքականությունից, Ալիևի և նրա ենթակաների նախորդած հայտարարություններից չէր կարող չիմանալ, որ Ադրբեջանը չի ճանաչելու Հայաստանի տարածքային ամբողջականությունը: Ինչպես արդեն նշել ենք հոդվածաշարի նախորդած մասում, Հայաստանի արտգործնախարարի պաշտոնը զբաղեցնող Արաբատ Միրզոևը «Հանրային» կոչված հեռուստաընկերությամբ ապրիլի 6- ին խոստովանել է, որ «երկու կարևոր կետերի շուրջ կողմերին չի հաջողվում համաձայնության գալ։ Առաջին կետը տարածքային ամբողջականության փոխադարձ ճանաչումն է։ Երկրորդը հաղորդակցությունների բացումն է»։

Ադրբեջանը Հայաստանի վրա հարձակվելու համար «լեգիտիմ» հիմքեր չի փնտրում: Պետք չէ անընդհատ ու միակողմանի զիջումներ, հայրենիքի դավաճանություն անել, որպեսզի Ալիևին «զրկենք» ինչ-որ «լեգիտիմ» իրավունքից...

Մենք երբեք ինքներս անկախություն չենք նվաճել, պետություն չենք ստեղծել: Հայաստանի վերջին երեք հանրապետություններն էլ ստեղծվել են դիպվածով, հանգամանքների բերումով: Ինչ-որ մեծ միավոր փլուզվել է, տրոհվել, ու դրանից մի չնչին բան էլ նետել են մեզ...

ՈՒկրաինայում մղվող պատերազմի ավարտական արդյունքները կպայմանավորեն նոր աշխարհակարգի կառուցվածքը: Կհաջողվի՞ արդյոք Ռուսաստանին ԱՄՆ-ի գերակայությունը համաշխարհային արենայում նվազեցնել և նոր աշխարհակարգը իրականում դարձնել բազմաբևեռ, որին ձգտում է նաև Չինաստանը...