Աշխարհում ապրում էր մի տարեց ճապոնուհի, ով ուներ երկու մեծ սափոր։ Դրանք կախված էին փայտի ծայրերից։ Դրանցից մեկը ճաք ուներ, իսկ մյուսը անթերի էր և միշտ պարունակում էր ջրի ամբողջական չափաբաժինը։ Գետից մինչև պառավի տուն հասնելու երկար ճանապարհի վերջում ճաքած սափորի ջուրը միշտ կիսով չափ էր մնում։

4 տարի առաջ ֆեյսբուքում սկսեցին հրապարակվել բռնաբարությունների մասին կեղծ նամակներ: Իմ շրջապատից շատերը հավատացել էին այդ կեղծ նամակներին և ֆեյսբուքի հայկական տիրույթում ողբ ու կոծ էր: Ասեմ, որ ես հետամուտ եղա և բացահայտեցի, որ այդ նամակները կեղծ էին, իսկ այդ նամակներից շատերը այլ լեզուներից անգրագետ թարգմանություններ էին: Առ այս պահը հրապարակված նամակներից որևէ մեկը իրավական ընթացք չի ստացել և չէր էլ կարող ստանալ քանի որ այդ նամակները հորինողը հրաժարվեց որևէ փաստական տվյալ ներկայացնել: Հանրությանը հերթական անգամ հուզական ալիքի տակ մտցնելը մեկ նպատակ ուներ՝ տպավորություն ստեղծել, թե իբր Հայաստանում բոլոր կանայք բռնաբարված են և այդ հողի վրա նախապատրաստել «ստամբուլյան» կոնվենցիայի վավերացումը:

Հայաստանի բանակը թուլացել է, բայց տեղն ուժեղացել է ֆեյքերի բանակը:

...Ստամբուլ, Երկրորդ աշխարհամարտին տարիներն էին: Փողոցին մեջ փոխված էին խաղերն անգամ: Պատերազմ-պատերազմ կխաղային շատերը. մեկը կըլլար գերմանացի, ուրիշ մը ռուս, անգլիացի, ամերիկացի, ու կռիվը անպակաս էր միշտ:

Քաղաքականությունը բիզնես է: Նպատակը՝ իշխանություն և կապիտալ: ՈՒ այդ նպատակին հասնելու համար ընդունելի են բոլոր միջոցները:

Մամուլում գրում են, որ իշխանությունները 23 միլիոն դոլար են տրամադրել Անկախության օրը մեծ շուքով տոնելու համար։ Արևմուտքից գերաստղեր են հրավիրելու, այնտեղից, որտեղ արևն է մայր մտնում։

«Ուկրաինայում մարդկանց և օրգանների թրաֆիքինգից ստացված շահույթը գերազանցում է 200 միլիարդ դոլարը: Երբ խոսքը վերաբերում է այս անհավանական իրադարձություններին, և մենք ունենք տեղեկատվություն, ԱՄՆ-ի Պետդեպարտամենտն ունի տեղեկատվություն, ՄԱԿ-ն ունի տեղեկատվություն, մարդիկ իրենց գլուխները կոխում են ավազի մեջ: Կարծես թե նման բաները նրանց մոտ ջայլամի էֆեկտ են առաջացնում»,-ասել է ամերիկացի լրագրող Քլեյթոն Մորիսը «Ռիդաքթիդ» հաղորդմանը (ՀԸ-ն չիմացա, բայց առկա է տելեգրամյան ալիքի հղումը)։

…Փակում եմ աչքերս, և իմ դեմ նորից Ոսկեգետակն է, Երմոնյա տատս գետափին ծնկած բուրդ է լվանում: Ես ու քույրս ոտաբոբիկ վազում ենք գետակն ի վար ու հավաքում ջրի փախցրած բուրդը:

Անցած դարի 90-ականների սկիզբին կայացավ մեր հավաքականության բարոյական մեծ հաղթանակը։

Առայժմ ձեռնպահ եմ մնում «ՀԱՅԱՍՏԱՆ» համահայկական հիմնադրամին մեղադրանքներ ներկայացնելուց, մինչ այն պահը, երբ ստորև բերված գրության մեջ նշված հարցադրումներին հիմնադրամի գործադիր տնօրենը կտա մանրամասն ու սպառիչ պատասխաններ։ Ի դեպ, պատասխանը նույնպես հանրայնացման ենթակա է․․․