Լրացուցիչ խուճապ մի ձգեք, սահմանցին քնած չէ. Սուսաննա Բաբաջանյան

Ողջ լրահոսը՝ իշխանամետ, թե ընդդիմադիր, գիշեր-ցերեկ ահաբեկման, վախի ու սարսափի մթնոլորտ է տարածում՝ գրելով, խոսելով առաջիկա օրերին աղետալի պատերազմի մասին Ջերմուկի տարածքում ու Սյունիքում, և հետո դառնում ու փնովում այս վայրերից հեռացողներին:

Դուք հո չե՞ք խելագարվել, համ գրում եք սպասվող դանթեական դժոխքի ու կոտորածի մասին, համ էլ ծաղրում և փնովու՞մ մարդկանց, որ իրենց երեխեքին ու կանանց, իրենց ծերերին հանում են հնարավոր պատերազմական վայրերից, մանավանդ, որ օրեր առաջ են այստեղ հրետակոծումներ եղել:
Մարդիկ են, ձեր գրածները կարդում են, լսում ու մտածում են, զգուշանում և հնարավոր պատերազմական թիրախից դուրս են հանում երեխեքին, հղիներին, իրենց ծերերին, բա ի՞նչ էիք ուզում:
Եթե այդպես է՝ ո՛չ ահաբեկիչ նյութեր գրեք, ո՛չ էլ փնովեք վախեցած երեխուն կամ հղի կնոջը դուրս հանողին:

Ձեզ կարդալով ու լսելով՝ ողջ մարզը կարող էր դատարկվել. դեռ լավ է՝ ձեր խելքին չէ:
Մեկն էլ, ոչ՝ այս, ոչ՝ այն, գրում է՝ Սյունիքը դատարկվում է:
Նման բան չկա, այո, գնացողներ կան, եղել են ու միշտ են լինելու: Նրանց 90 տոկոսը խոցելի խավեր են՝ երեխեք, հիվանդներ, ծերեր:
Կամ մեկ ուրիշ անտակտը «բարեհոգաբար» գրում է՝ Ջերմուկից Սյունիքի բուկը կկտրեն ու երկու մարզերը կփրթեն, մինչև հերթը հասնի Երևանին՝ կկանգնեցնեն պատերազմը:
Սա ի՞նչ մտայնություն է, դրանո՞վ եք ոգեշնչում սահմանի ժողովրդին ու մի բան էլ՝ ձեռք առնում թիրախային վայրերից մատղաշներին դուրս հանելու համար:
Սա տեղով մեկ խուճապ է՝ չգիտես ում ջրաղացին ջուր լցնելու նպատակով:
Մարդիկ են, ուղղակի, հրետակոծության թեժ օրերին դուրս են հանել երեխեքին, կանանց ու հղիներին, ծերերին և դարձյալ՝ ոչ բոլորը, չնչին խոցելի տոկոս:
Հարգելիներս, խաղաղ բնակչությանը եկեք հանգիստ թողնենք, ում ինչպես հարմար է, թող այդպես անի:

Ինչքան էլ դուրս գան, հաստատ Սյունիքում 70-80 տոկոսը տեղում են, հո բոլորը երեխաներ, հղիներ, հիվանդ կամ ծերեր չե՞ն…
Այդ թեման նույնիսկ արծարծելի չէ, թշնամուն թեմա մի տվեք, ականջը բան մի գցեք:
Ովքեր պետք է մնան՝ ուժային կառույցներ, իշխանություն, աշխարհազոր, կռվող տղերք, իրենց տեղերում ամուր նստած են, մի անհանգստացեք:
Էլ չասեմ՝ ժողովրդի մասին, սովորական աշխատանքային և շինարարական եռուզեռ է, կոնկրետ՝ Գորիսում:

Հարևան-ընկեր՝ գիտեմ, ողջ քաղաքն է նայում իշխանություններին, ուժային կառույցի աշխատողներին, նույնիսկ՝ այս կառույցների հավաքարարին ու՝ գոտեպնդվում ավելի:
Պոստում ենք՝ լրագրող, հավաքարար, թե՝ գործավար:
Մարտադաշտն ինքն էլ պետք է վստահ լինի, որ թիկունքը վերահսկելի է, կոկիկ ու կազմակերպված:
Երկու կողմերից եմ գալիս, գիտեմ՝ ինչ եմ ասում:
Հենց միայն զինվորի համար իրավունք չունենք պաշտպանական ոգին թուլացնելու:
Սյունիքը Աստծո պահած գառն է, նրան բան չի պատահի՝ որքան էլ ուզեն դավեն աշխարհաքաղաքական խաղերը՝ աջից ու ձախից:
Իսկ եթե Թուրքիան, ինչպես առանց շունչ քաշելու գրում եք, որոշել է 45-հազարանոց զորքով ու մարտական պատրաստության բերված տեխնիկայով հարձակվել Սյունիքի վրա ու սպանդի ենթարկել, ապա՝ թող հարձակվի և պատրաստ լինի համաշխարհային պատերազմի:
Սյունիքն ադամանդի պես էլի շողալու է բոլոր աղբերի տակից ու հառնի իր ողջ մնացածներով:
Արդյունքում՝ թուրքի հարվածն իր վրա ընդունած Սյունիքն իր արյամբ բոլորիդ քամակներն է փրկելու ու երեսպարզ անելու:

Էս գլխից՝ նրա ոգին մի ջարդեք:
Ժամանակին գրել էի՝ ինչ խոսեք՝ դա էլ լինելու է, ուրեմն ինչու՞ բերանները խերով չբացել:
Սահմանի բնակչի կողքը կանգնեք ամեն ինչով, ոչ թե գիշեր ու զօր կռռացեք սև ագռավի պես:
Սյունիքը էդ ամենը շատ լավ գիտի՝ ինչ ասում եք. նա իր հազարամյա բնօրրանը չի լքելու:

Մեկնաբանություններ