-
09.05.2024|
13:25
Մայիսի 9-ի Եռատոնից նիկոլը մեզ թողեց մենակ մեկը։ Եթե ձեռը ճար լիներ՝ Հայրենական պատերազմի արդյունքներն էլ կխմբագրեր։ Ոչ Շուշի կա այսօր, ոչ էլ Պաշտպանության բանակ։ Ավերեց ամենը...
-
09.05.2024|
13:13
Հայոց պատմության ողջ ընթացքում ունեցել ենք վայրէջքներ և վերելքներ։ ՎայրԷջքների դեպքում միշտ թվացել է, որ այլևս չենք կարող ոտքի կանգնել, որ այլևս կորսված է մեր պատիվը, բայց միշտ ամենադժվար պահին ԼՈՒՅՍ է շողացել...
-
09.05.2024|
13:02
Միջագետքի քաղաքակրթական դերի գնահատման ժամանակ պետք է խորապես հաշվի առնել այն հանգամանքը, որ նման քաղաքակրթական առաջընթացը պետք է դիտարկել Հայկական լեռնաշխարհի և մի կողմից Զագրոսի լեռների ու մյուս կողմից էլ Լիբանանյան լեռների հետ որպես մի ամբողջություն։
-
09.05.2024|
12:56
Անկեղծանամ. ես շատ կուզեի գլուխս կախ զբաղվել իմ գործով՝ թյուրքագիտությամբ։ Ամեն օր առանց տագնապի գրեի հոդվածներ, դասավանդեի ու վերլուծական տեղեկանքներ կազմեի, որոնք կօգնեին իմ պետությանը՝ դիմադրել թշնամիներին։
Այսօր ես չունեմ նման հնարավորություն...
-
09.05.2024|
12:55
Գնացի՝ որպես հասարակ զինվոր կանգնելու Սրբազանի և Եկեղեցու կողքին, լուռ և հնազանդ կատարելու բոլոր կարգադրությունները, առանց աչք մտցնելու թե՛ տարիքս, թե՛ կուտակած փորձս, գիտելիքներս, մի կողմ դնելով տեխնոլոգիական նախագծերս, որոնք, հավատում եմ, ծառայելու են ԻՍԿԱԿԱՆ՝ Հոգևոր ու Խորքային Հայաստանի կառուցմանը։
-
09.05.2024|
12:43
Ես 100 պատճառ գիտեմ, որ Նիկոլ Փաշինյանը պետք է իշխանությունից հեռանա, սակայն ոչ մի պատճառ չգիտեմ, թե ինչու նա պետք է մնա, շարունակի խաղաղության սին հույսով, սահմանազատման անվան տակ տարածքներ հանձնել Ադրբեջանին...
-
09.05.2024|
12:06
1945 և 1992 թվականների Մայիսիննյան հաղթանակները, թեև մեր հողին խաղաղություն պարգևեցին ընդամենը մի քանի տասնամյակ, սակայն կանխեցին մեր հողի ու արյան թշնամիների եղկելի ու ոճրագործ մտադրությունները...
-
09.05.2024|
11:46
Ինչ կուզեք համարեք, բայց ազնվությունը քաղաքական միամտության հետ չխառնեք:
-
09.05.2024|
08:11
Մհեր Մկրտչյանը տաղանդավոր արտիստ էր: Նաև ազնիվ մարդ:
ՈՒ երբ Մհերը ցանկություն էր հայտնել Օթելլո խաղալ,
Վահրամ Փափազյանն ասել էր.
- Մա՛նչս, ամեն սև բան դեռ Օթելլո չէ:
-
09.05.2024|
07:10
Ամենեևին պատահական չէր, որ Նազարեթ քահանան եկեղեցապահ Անդրանիկին ու նրա ընկերներին Սուրբ Սարգիս զորավարի ուխտատեղիում, երբ աղբյուրի ջրով մկրտեց, մկրտեց նաև Խաչով ու Սրով։ Որովհետև թե Հին և թե Նոր կտակարանները պատվիրան պահողներին նաև սրով պահպանություն է վերապահում ազգի, ազգային սրբությունների, ազգային արժեքների համար, որ Տիրոջով եղան։ «Իմ Ավետարանը ինձ է պահպանում, ես էլ իմ սրով պահպանում եմ իմ Ավետարանը»,-ասել է Զորավար Անդրանիկը։