Կգա պահը ու մենք` հայերս, կթոթափենք այս պարտության ամոթը

Ե՛վ հայրենական, և՛ միջազգային վերլուծաբանները արդեն սկսել են խոսել այն բաների մասին, ինչ վաղուց անպաճույճ ու պարզ բառերով գրում էի ՖԲ իմ գրառումներում:

Այն է՝ ռուս -ամերիկյան պայմանավորվածությունների, ուկրաինական պատերազմի, որպես ԵՄ-ը զոհելու հանուն ԱՄՆ -ի ապրելու գործողութան, ԱՄՆ -ի Եվրոպայից ու Մերձավոր Արևելքից հեռանալու,

Պուտինի, որպես դեռ Հիտլերի կողմից համախմբած ու 1945 թվականին պարտության մատնված ու պարտադրած խաղաղության դատապարտված ԵՄ-ի ազգային ազատագրական պայքարի

առաջնորդ լինելու, Մեծ Բրիտանիայի քաղաքական բարձրագույն լիգա վերադառնալու ձգտման,

Կովկասում ՌԴ -ի դեմ երկրորդ ճակատի բացման անհնարինության,

ՌԴ -ի անպայման կայսրություն դառնալու անհրաժեշտության և այլնի մասին:

Գրառումներ, որոնք հաճախ ծիծաղի սմայլիկի էին արժանանում:

Ւսկ հիմա քաղաքական վերլուծությունների պակաս չկա:

Սա չեմ գրում, որ գլուխս գովեմ, թե` տեսե՜ք, տեսե՜ք...

Այդ ամենի հասկանալը ինձ հնարավորություն է տալիս

իմ կարծիքը արտահայտել առաջիկա մեկ, մեկուկես տարում սպասվելիք այն փոփոխությունների մասին, որ տեղի կունենան մեր տարածաշրջանում:

Որոնք օբյեկտւվ ռեալություն են, ավելին՝ պատմական անհրաժեշտություն:

ՈՒ վերջապես, մենք` հայերս, կթոթափենք այս պարտության ամոթը:

Սաշա ԱՍԱՏՐՅԱՆ

Մեկնաբանություններ